<strong>Christo</strong> in zijn atelier te New York, werkend aan de software voor het kunstproject ‘Surrounded Islands’ foto: Wolfgang Volz, 1997.
1. Voorwoord Mijn fascinatie voor het werk van <strong>Christo</strong> is reeds lang geleden ontstaan, toen ik op mijn veertiende een werk moest maken voor de kunstacademie in Hoogstraten, waar ik een deeltijdse opleiding <strong>be</strong>eldende kunsten volgde. We kregen voor een specifieke opdracht werk te zien van <strong>Christo</strong> en <strong>Jeanne</strong>-<strong>Claude</strong>, en kregen één les om boeken te doorbladeren, en ons te verdiepen in hun werk. Vervolgens moesten we een persoonlijk object ‘<strong>be</strong>vrijden’ van zichzelf, door het te verpakken, puur op ons gevoel, opdat het onherkenbaar werd, vervreemd van zichzelf. Pas dan konden we onze ver<strong>be</strong>elding de vrije loop laten, en dit voorwerp een geheel nieuwe visie toekennen. Mijn fles was niet langer een fles, maar een object, ‘<strong>be</strong>vrijdt’ van zijn oude functies.Op die manier leerden we met nieuwe ogen de realiteit te interpreteren. Het was echter pas enkele maanden geleden, tijdens het voor<strong>be</strong>reidende werk voor mijn paper over Yves Klein, dat ik terug in contact kwam met het werk van <strong>Christo</strong>. Ik was erg verbaasd over de impact die deze kunstenaar on<strong>be</strong>wust had gehad op mijn mening en mijn interpretatie van kunstwerken. Zonder het te <strong>be</strong>seffen was het zijn werk geweest dat mij <strong>be</strong>wust gemaakt heeft van het feit dat kunst niet noodzakelijk een ‘representatie’ of een ‘presentatie’ van de werkelijkheid dient te zijn, maar dat het ook mogelijk was, zoals <strong>Christo</strong> deed met zijn verpakte objecten, de realiteit te verhullen, te verduisteren, om deze plaats te laten maken voor een geheel nieuwe interpretatie, en te <strong>be</strong>vrijden van zichzelf. Elke kunstenaar is volgens mij op zoek naar een manier om met zijn werk een vorm van vrijheid, van pure sensibiliteit te <strong>be</strong>komen. <strong>Christo</strong> ontplooit zich vanuit de <strong>be</strong>ginjaren van het Nouvéau Réalisme, waar hij als jonge kunstenaar zeer nauw mee verbonden was, tot een van de <strong>be</strong>langrijkste controversiële artiesten van deze tijd. Hij is op een zeer unieke manier altijd trouw gebleven aan die vorm van absolute vrijheid die hij als artiest wist te verwerven, en heeft zich nooit laten <strong>be</strong>ïnvloeden door meningen van anderen. Het zijn uiteraard zijn verpakte objecten, gebouwen en later zelfs ook omgevingen die hem faam heb<strong>be</strong>n gebracht over de hele wereldbol. Zelf vind ik het echter veel interessanter hoe hij, mede door de invloed van figuren als Pierre Restany, Jan Voss, Jean Tinguely, Yves Klein en Jasper John, is geëvolueerd van een kleinere ‘Empaquettagekunstenaar’, tot een van de meest omstreden figuren van deze tijd. Ik zal in dit werk dan ook trachten veel aandacht aan deze evolutie te <strong>be</strong>steden. Aangezien <strong>Christo</strong> steeds zeer nauw samenwerkt met <strong>Jeanne</strong>-<strong>Claude</strong>, zijn vrouw en manager, en later zijn artiestennaam ook heeft veranderd van ‘<strong>Christo</strong>’ naar ‘<strong>Christo</strong> en <strong>Jeanne</strong>-<strong>Claude</strong>’ zal ik in mijn werk spreken over het kunstenaarskoppel <strong>Christo</strong> en <strong>Jeanne</strong>-<strong>Claude</strong>, om verwarring te vermijden, en er vanuit gaan dat alle werk door hen <strong>be</strong>iden werd gerealiseerd. Al het tekenwerk, de collages en de voor<strong>be</strong>reidende ontwerpstudies zijn echter van zijn hand, en worden daarom enkel met ‘<strong>Christo</strong>’ gesigneerd. <strong>Jeanne</strong>- <strong>Claude</strong> heeft op dit gebied ook nooit een opleiding genoten. 5
- Page 1: Christo & Jeanne-Claude : Inpakkuns
- Page 7 and 8: 2. Index blz 05 blz 07 blz 09 blz 1
- Page 9 and 10: 3. Inleiding Mijn liefde voor Chris
- Page 11 and 12: Hierna zal ik de huidige werkwijze
- Page 13: 4. Biografie 1935: Christo (Christo
- Page 16 and 17: Christo in zijn appartement in Pari
- Page 18 and 19: a: Christo in zijn studio, Rue Sain
- Page 21 and 22: schaal, door scheidingen of grenzen
- Page 23: Restany: I tought it was natural fo
- Page 26 and 27: Parijs, 27 juni 1962. Christo en Je
- Page 28 and 29: Store Front Project, 1964, 122*160*
- Page 30 and 31: a: Museum of Contemporary Art, Wrap
- Page 32 and 33: a: ‘Mein Kölner Dom, Wrapped’
- Page 34 and 35: a: ‘The gates, project for Centra
- Page 36 and 37: Running Fence, Sonoma and Marin Cou
- Page 39 and 40: werk van Christo en Jeanne-Claude:
- Page 41 and 42: “Once the work of art has been re
- Page 43 and 44: ‘Erosion Control Fabric’ zijn g
- Page 45: lassers ijzeren en metalen staven o
- Page 57 and 58:
PG 52-53 1: Christo ‘The Gates, P
- Page 59:
8. Nawoord Ik denk dat ik, na het h