<strong>Christo</strong> en <strong>Jeanne</strong>-<strong>Claude</strong> tijdens de werken aan ‘the Umbrellas, Japan USA, te Ibaraki. Foto: Wolfgang Volz, 1988.
3. Inleiding Mijn liefde voor <strong>Christo</strong>’s werk gaat vooral uit naar zijn oudere projecten en verpakkingen, zoals zijn ingepakte olievaten en voorwerpen, werken die zeer sterk indruisen tegen de algemeen aanvaarde kunstnormen van die tijd, en naar zijn collages en ontwerpstudies, de ‘sotfware’ zoals hij deze omschrijft, voor zijn grotere projecten. De reden daartoe is dat <strong>Christo</strong> deze werken maakt met een specifiek doel voor ogen, en vanuit de <strong>be</strong>roering, het ontzag en de inspiratie die hij <strong>be</strong>haalt uit werkproces naar het uiteindelijke kunstwerk toe. Zijn monumentale en internationale projecten heb<strong>be</strong>n enkel impact voor mij vanwege hun immense omvang, hun tijdelijkheid en hun uitstraling, al lijkt het mij dat ook de artiesten hier zeer <strong>be</strong>wust van zijn, en hier opzettelijk op inspelen. Het doel dat <strong>Christo</strong> en <strong>Jeanne</strong>-<strong>Claude</strong> aan deze werken toekennen lijkt me ook anders dan bij zijn eerste werken, een veel verder geëvolueerd van het ideeëngoed van het Nouvéau Réalisme, waardoor het voor mij minder interessant wordt. De laatste werken vind ik nog maar erg weinig controversiële waarde heb<strong>be</strong>n, ook al <strong>be</strong>weren de artiesten nog steeds vernieuwend te zijn en telkens anders te werken, voor mij doen ze al veertig jaar precies hetzelfde: het herhalen van het inpakken of omhullen van objecten, of het nu steden, landschappen, parken of monumenten <strong>be</strong>treft. Wanneer ik hierover boeken lees, biografieën doorpluis, catalogussen <strong>be</strong>kijk en zelfs interviews <strong>be</strong>luister valt me op dat telkens dezelfde woorden en zinnen worden herhaald: theorieën over vrijheid door onafhankelijk te zijn van sponsors en instellingen, het statement nooit geld aan te nemen maar alles zelf te financieren door de verkoop van vorig en voor<strong>be</strong>reidend werk, absolute vrijheid in <strong>be</strong>slissingen en de keuze van projecten... Op zich zijn dit allemaal zeer <strong>be</strong>wonderenswaardige feiten, maar de <strong>be</strong>doeling en de <strong>be</strong>staansredenen achter hun grote projecten lijken mij iets te ‘<strong>be</strong>wust’ omschreven, alsof die uitleg er enkel aan gegeven wordt omdat men weet dat op die manier hun woorden de grootste impact heb<strong>be</strong>n. Het lijkt me eerder dat <strong>Christo</strong> en <strong>Jeanne</strong>-<strong>Claude</strong> gewoon heel graag doen waar ze goed in zijn, en wat gelukkig voor hen, ook heel erg aanslaat in de (kunst)wereld: het inpakken van objecten. En wie wil er nu niet z’n leven vullen met alleen het allerleukste, en daar dan nog eens voor <strong>be</strong>wonderd worden over de ganse wereld heen? De monumentale omvang van hun werken en de faam van vorige projecten dragen ook enorm bij tot hun succesverhaal, en helpen ook om toestemming te verwerven voor nog grotere en spectaculairdere projecten. Ik denk dat <strong>Christo</strong> en <strong>Jeanne</strong>-<strong>Claude</strong> artiesten zijn die zeer goed aanvoelen waar de grootste opportuniteit te <strong>be</strong>halen valt. <strong>Jeanne</strong>-<strong>Claude</strong>: We want to create works of art of joy and <strong>be</strong>auty, which we will build <strong>be</strong>cause we <strong>be</strong>lieve it will <strong>be</strong> <strong>be</strong>autiful. The only way to see it is to build it. Like every artist, a true artist, we create them for us. * <strong>Christo</strong>: Every true artist does the same. We create those works for ourselves and our friends, and if the public enjoys it, that is only a bonus but that is not created for the public.* (*Interview with <strong>Christo</strong> and <strong>Jeanne</strong>-<strong>Claude</strong> By James Pagliasotti January 4, 2002) Het is mijn doel dan ook in deze paper enkele van deze ‘tegenstrijdigheden’ te verduidelijken. Allereerst zal ik de historische achtergrond van <strong>be</strong>ide kunstenaars en hun relatie met het Nouvéau Réalisme toelichten, dan zal ik omschrijven hoe de evolutie vanuit de Franse kunstscène tot hun Internationale Projecten is verlopen. 9
- Page 1: Christo & Jeanne-Claude : Inpakkuns
- Page 4 and 5: Christo in zijn atelier te New York
- Page 7: 2. Index blz 05 blz 07 blz 09 blz 1
- Page 11 and 12: Hierna zal ik de huidige werkwijze
- Page 13: 4. Biografie 1935: Christo (Christo
- Page 16 and 17: Christo in zijn appartement in Pari
- Page 18 and 19: a: Christo in zijn studio, Rue Sain
- Page 21 and 22: schaal, door scheidingen of grenzen
- Page 23: Restany: I tought it was natural fo
- Page 26 and 27: Parijs, 27 juni 1962. Christo en Je
- Page 28 and 29: Store Front Project, 1964, 122*160*
- Page 30 and 31: a: Museum of Contemporary Art, Wrap
- Page 32 and 33: a: ‘Mein Kölner Dom, Wrapped’
- Page 34 and 35: a: ‘The gates, project for Centra
- Page 36 and 37: Running Fence, Sonoma and Marin Cou
- Page 39 and 40: werk van Christo en Jeanne-Claude:
- Page 41 and 42: “Once the work of art has been re
- Page 43 and 44: ‘Erosion Control Fabric’ zijn g
- Page 45: lassers ijzeren en metalen staven o
- Page 57 and 58: PG 52-53 1: Christo ‘The Gates, P
- Page 59:
8. Nawoord Ik denk dat ik, na het h
Change language