Christo & Jeanne-Claude : Inpakkunst - labo-illustrato.be Website

‘Erosion Control Fabric’ zijn gebruikt, het
soort plastiek, bestaande uit synthetische
vezels, dat meestal wordt gebruikt voor
landbouwdoeleinden. Er werden 56,3 km
touw en koord gebruikt van bijna 4 cm
diameter, om de plastiek doeken te verankeren
in de rotsen. Hiervoor werden 25.000
ankerpunten en haken in de rotswand geschoten
onder hevige druk, het soort veiligheidssysteem
dat ook door bergbeklimmers
wordt gebruikt voor het klimtouw.
De leiding voor dit project werd overgelaten
aan Mr. Ninian Melville, die de controle
had over de site, en over de 15 professionele
klimmers, de 110 arbeiders en de studenten
kunst en architectuur van de University of
Sydney. Het kostte hen 17.000 werkuren,
verspreid over z’n vier weken, om het werk
te vervolledigen. De kust bleef ingepakt
gedurende een periode van 7 weken, vanaf
28 oktober 1969. Achteraf werd de volledige
plek hersteld tot in z’n vorige staat,
behalve dan dat de artiesten het vele afval
dat ze hadden moeten verwijderen bij de
opbouw, lieten recycleren in plaats van het
terug te leggen, een nobel gebaar, niet?
Het derde project dat ik toch ook wel vrij
speciaal vind is ‘Surrounded Islands’, Miami,
Florida, 1980-1983. Het gaat in totaal
om 11 eilanden, gelegen in Biscayne Bay,
die werden omringd met drijvende vlotten,
vervaardigd uit een opvallend roze plastiek.
In twee gevallen werden twee eilandjes
tesamen verpakt, zodat het in totaal een
negental kunstprojecten betrof. Het werk
vroeg ook enorm veel voorbereiding en studie,
aangezien de oorspronkelijke biologie
van de eilandjes niet in gevaar mocht worden
gebracht. De afgrijselijke keuze voor
de knal roze plastiek ( pure aandachttrekkerij)
wordt door de kunstenaars als volgt
verklaard:
Christo en Jeanne-Claude: ‘The luminous
pink color of the shiny fabric was in harmony
with the tropical vegetation of the
uninhabited verdant island, the light of the
Miami sky and the colors of the shallow
waters of Biscayne Bay.’
In april 1981 begon een gespecialiseerd
team van biologen, ornithologen, mariniers,
ingenieurs, consultmanagers en bouwdeskundigen
aan de voorbereidingen
voor het project. Ook werd een volledige
marineploeg ingehuurd om het vuilnis van
de eilanden te verwijderen, in totaal zo’n 40
ton afval. Deze keer moesten ook veel meer
toestemmingen worden verkregen, van:
De gouverneur van Florida en het kabinet,
de Dade County Commissie, de stad
Noord Miami, de stad Miami Shores, het
U.S Army Corps of Engineers en de Dade
County Department of Environmental Resources
Management, kortom een zeer indrukwekkend
lijstje van mensen die niet
moeten werken om hun belastingen te kunnen
betalen, en zich dus maar bezighouden
met een ‘kunstproject’ in plaats van de
locale behoeften, iets dat uiteraard alleen
in Amerika mogelijk is, dankzij enorme
steekpenningen.
Van november 1982 tot april 1983 werd er
6500000 vierkante meter plastiek gestikt in
de speciaal daarvoor afgehuurde Hialeah
Factory. Dit in 80 verschillende patronen,
die de omtrek volgden van de verschillende
eilandjes. Elk van de stukken bevatte een
strip die voor de drijvende functie zorgde.
Daarna werden de stukjes gevouwen en
aaneengezet in de daartoe bestemde hangars,
opdat het opbouwen ervan in zee gemakkelijker
zou verlopen. Ze werden met
boten naar hun bestemming gesleept. Een
ploeg van 430 werkkrachten voltooide het
uiteindelijke werk op 4 mei 1983. Het werk
werd gedurende de hele periode bewaakt
door 120 opzichters in rubberen boten.
Al even imposant is het werk ‘Wrapped
Reichstag’ Berlijn, 1971 tot 1995. Het kostte
de artiesten een zware inspanning,
doorheen de jaren ’70, ’80 en ’90 om het
project ‘Wrapped Reichstag’ uiteindelijk te
voltooien op 24 juni, in 1995. De voltooiing
was het werk van een team van 90 professionele
klimmers en 120 installatiewerkers.
In 1994 reeds startten 10 bedrijven in Berlijn
aan het uitwerken van de procedure en
de richtlijnen voor de constructiewerkers
en de ingenieurs. Gedurende de maanden
april, mei en juni van 1995, installeerden
43