Christo & Jeanne-Claude : Inpakkunst - labo-illustrato.be Website

6.2 Assemblages en Begrenzingen
Dankzij zijn uiteindelijke toetrede krijgt
Christo veel kansen om zijn ‘Paketjes’ en
‘Wrapped Objects’ tentoon te stellen, en
groeiden langzaam zijn mogelijkheden. In
1961 begon men in Berlijn aan de bouw
van de muur en het IJzeren gordijn. Deze
gebeurtenis had een grote impact op Christo
en op zijn latere kunst. Geïntrigeerd
door wat er in Berlijn gebeurde, namelijk
de oprichting van een enorme ‘barrier of
freedom’, ontwikkelde hij ideeën die zijn
werk een totaal andere richting in zouden
sturen. Christo ging zich focussen op het
ontwikkelen van grenzen en scheidingen,
en bestudeerde gegevens als toegankelijkheid,
transparantie, doorgang enz.
In de herfst van 1961 werkte hij aan verschillende
projecten, tekeningen en teksten
die gestalte gaven aan zijn nieuwe projecten.
Deze projecten waren veel grootser, van
een monumentale grootte zelfs, en dienden
een veel groter publiek te beroeren.
Restany beschrijft deze periode zeer mooi:
“Christo now envisioned works that, directly
or indirectly, would adress the despair
of oppression and the joy of freedom,
themes related to what was occurring in
Berlin.”*
Rond die tijd ontstonden ook de eerste studies
voor ‘Iron Curtain-Wall of Oil Barrels,
Rue Visconti, Paris’. Van dan af aan zal hij
het begrip ‘project’ lanceren om al zijn
toekomstige kunstwerken te omschrijven.
Nog andere projecten ontstaan, die steeds
grootschaliger worden: Project for Wrappin
the Ecole Militaire’ en zijn ‘Project of
Wrapping a public Building’. De studies
voor deze werken omvatten fotomateriaal,
teksten, collages en schetsen, waarin hij de
eigenlijke gebeurtenissen uitwerkt en visualiseert.
Tezelfdertijd leidden onenigheden
tot het uiteenvallen van de groep Nouvéaux
Réalistes. Restany voldeed niet meer aan
de verwachtingen van Klein en andere leden.
Door deze gebeurtenis ontstaat er een
hechte band tussen Klein en Christo, die
even abrupt weer eindigt met Kleins onverwachte
dood, maar die veel sporen nalaat
in Christo’s latere werken. Via Klein ont-
staan er ook steeds nauwere banden met
Tinguely. De groep blijft echter nog verder
bestaan.
Op 27 juni opende de eerst tentoonstelling
van Christo in Parijs z’n deuren, in Gallerie
J. Vooral studies en schetsen van zijn
projecten werden getoond, alsook een immense
installatiewand van 200 Oil Barrels,
tegen de achterwand. Dezelfde avond vond
zijn project ‘Iron Curtain, The Wall’ plaats
in de Rue Visconti. Het project kende veel
tegenspraak, maar Jeanne-Claude was
vastberaden, en wist Christo te overtuigen.
Hoe dan ook, het evenement vond plaats
en was een laaiend succes, er waren veel
aanwezigen en nieuwsgierigen. De wand
van olievaten zorgde letterlijk voor een scheiding
in de straat, mensen waren zowel
gefascineerd als ontzet. Het werk was een
verwijzing naar de Berlijnse Muur, en dus
ook politiek gebonden, maar het voornaamste
centrale thema was ‘Begrenzing’,
verwijzend naar de verdeeldheid van Parijs,
de grenzen van de Wet, de verdeling
tussen Oost en West enz,... Christo’s passie
voor ‘Borders’ was realiteit geworden.
(*Chernow B., Christo and Jeanne-Claude:An
Authorized Biography, 2000, pg. 103)
Verschillende tentoonstellingen volgen
hierop, waaronder deze met de Nouvéaux
Réalistes in Munchen, en Christo werkt
verder aan zowel zijn ‘projecten’ als zijn
‘verpakkingen’. De jaren hierop zal de ene
tentoonstelling de andere blijven opvolgen.
Christo’s werken krijgen steeds meer belangstelling
en positieve kritiek. Ondanks
de verwoede pogingen van Restany om de
aandacht op Parijs te vestigen, wordt New
York langzaam maar zeker het enige echte
centrum voor hedendaagse kunst. Christo
blijft verpakken, zijn vele werken uit deze
periode zijn ingepakte voorwerpen, fietsen,
afval en speelgoed, gebonden op voertuigen,
bagagerekken enz, in transparante
plastiek of doeken...die steeds groter worden.
Ook Jeanne-Claude begint actiever
aan zijn werk deel te nemen. Het koppel
begint in deze periode met de wagen rond
te trekken, Christo kon de verplaatsingskosten
van zijn werken niet betalen en
moest ze dus ter plaatse gaan maken.
27