a: Surrounded Islands, Biscayne Bay, Greater Miami, Florida 1980-1983, Foto: Volz b: ‘The Pont Neuf Wrapped, Project for Paris, 1975-1985 Foto: Volz, c: ‘The Umbrella’s: Joint Porject for Japan and USA.
‘Erosion Control Fabric’ zijn gebruikt, het soort plastiek, <strong>be</strong>staande uit synthetische vezels, dat meestal wordt gebruikt voor landbouwdoeleinden. Er werden 56,3 km touw en koord gebruikt van bijna 4 cm diameter, om de plastiek doeken te verankeren in de rotsen. Hiervoor werden 25.000 ankerpunten en haken in de rotswand geschoten onder hevige druk, het soort veiligheidssysteem dat ook door <strong>be</strong>rg<strong>be</strong>klimmers wordt gebruikt voor het klimtouw. De leiding voor dit project werd overgelaten aan Mr. Ninian Melville, die de controle had over de site, en over de 15 professionele klimmers, de 110 ar<strong>be</strong>iders en de studenten kunst en architectuur van de University of Sydney. Het kostte hen 17.000 werkuren, verspreid over z’n vier weken, om het werk te vervolledigen. De kust bleef ingepakt gedurende een periode van 7 weken, vanaf 28 okto<strong>be</strong>r 1969. Achteraf werd de volledige plek hersteld tot in z’n vorige staat, <strong>be</strong>halve dan dat de artiesten het vele afval dat ze hadden moeten verwijderen bij de opbouw, lieten recycleren in plaats van het terug te leggen, een no<strong>be</strong>l gebaar, niet? Het derde project dat ik toch ook wel vrij speciaal vind is ‘Surrounded Islands’, Miami, Florida, 1980-1983. Het gaat in totaal om 11 eilanden, gelegen in Biscayne Bay, die werden omringd met drijvende vlotten, vervaardigd uit een opvallend roze plastiek. In twee gevallen werden twee eilandjes tesamen verpakt, zodat het in totaal een negental kunstprojecten <strong>be</strong>trof. Het werk vroeg ook enorm veel voor<strong>be</strong>reiding en studie, aangezien de oorspronkelijke biologie van de eilandjes niet in gevaar mocht worden gebracht. De afgrijselijke keuze voor de knal roze plastiek ( pure aandachttrekkerij) wordt door de kunstenaars als volgt verklaard: <strong>Christo</strong> en <strong>Jeanne</strong>-<strong>Claude</strong>: ‘The luminous pink color of the shiny fabric was in harmony with the tropical vegetation of the uninhabited verdant island, the light of the Miami sky and the colors of the shallow waters of Biscayne Bay.’ In april 1981 <strong>be</strong>gon een gespecialiseerd team van biologen, ornithologen, mariniers, ingenieurs, consultmanagers en bouwdeskundigen aan de voor<strong>be</strong>reidingen voor het project. Ook werd een volledige marineploeg ingehuurd om het vuilnis van de eilanden te verwijderen, in totaal zo’n 40 ton afval. Deze keer moesten ook veel meer toestemmingen worden verkregen, van: De gouverneur van Florida en het kabinet, de Dade County Commissie, de stad Noord Miami, de stad Miami Shores, het U.S Army Corps of Engineers en de Dade County Department of Environmental Resources Management, kortom een zeer indrukwekkend lijstje van mensen die niet moeten werken om hun <strong>be</strong>lastingen te kunnen <strong>be</strong>talen, en zich dus maar <strong>be</strong>zighouden met een ‘kunstproject’ in plaats van de locale <strong>be</strong>hoeften, iets dat uiteraard alleen in Amerika mogelijk is, dankzij enorme steekpenningen. Van novem<strong>be</strong>r 1982 tot april 1983 werd er 6500000 vierkante meter plastiek gestikt in de speciaal daarvoor afgehuurde Hialeah Factory. Dit in 80 verschillende patronen, die de omtrek volgden van de verschillende eilandjes. Elk van de stukken <strong>be</strong>vatte een strip die voor de drijvende functie zorgde. Daarna werden de stukjes gevouwen en aaneengezet in de daartoe <strong>be</strong>stemde hangars, opdat het opbouwen ervan in zee gemakkelijker zou verlopen. Ze werden met boten naar hun <strong>be</strong>stemming gesleept. Een ploeg van 430 werkkrachten voltooide het uiteindelijke werk op 4 mei 1983. Het werk werd gedurende de hele periode <strong>be</strong>waakt door 120 opzichters in rub<strong>be</strong>ren boten. Al even imposant is het werk ‘Wrapped Reichstag’ Berlijn, 1971 tot 1995. Het kostte de artiesten een zware inspanning, doorheen de jaren ’70, ’80 en ’90 om het project ‘Wrapped Reichstag’ uiteindelijk te voltooien op 24 juni, in 1995. De voltooiing was het werk van een team van 90 professionele klimmers en 120 installatiewerkers. In 1994 reeds startten 10 <strong>be</strong>drijven in Berlijn aan het uitwerken van de procedure en de richtlijnen voor de constructiewerkers en de ingenieurs. Gedurende de maanden april, mei en juni van 1995, installeerden 43
- Page 1: Christo & Jeanne-Claude : Inpakkuns
- Page 4 and 5: Christo in zijn atelier te New York
- Page 7 and 8: 2. Index blz 05 blz 07 blz 09 blz 1
- Page 9 and 10: 3. Inleiding Mijn liefde voor Chris
- Page 11 and 12: Hierna zal ik de huidige werkwijze
- Page 13: 4. Biografie 1935: Christo (Christo
- Page 16 and 17: Christo in zijn appartement in Pari
- Page 18 and 19: a: Christo in zijn studio, Rue Sain
- Page 21 and 22: schaal, door scheidingen of grenzen
- Page 23: Restany: I tought it was natural fo
- Page 26 and 27: Parijs, 27 juni 1962. Christo en Je
- Page 28 and 29: Store Front Project, 1964, 122*160*
- Page 30 and 31: a: Museum of Contemporary Art, Wrap
- Page 32 and 33: a: ‘Mein Kölner Dom, Wrapped’
- Page 34 and 35: a: ‘The gates, project for Centra
- Page 36 and 37: Running Fence, Sonoma and Marin Cou
- Page 39 and 40: werk van Christo en Jeanne-Claude:
- Page 41: “Once the work of art has been re
- Page 45: lassers ijzeren en metalen staven o
- Page 57 and 58: PG 52-53 1: Christo ‘The Gates, P
- Page 59: 8. Nawoord Ik denk dat ik, na het h
Change language