Overzicht van het Belgische politiek gebeuren in 2006 - Acco

Mark Deweerdt
euro per jaar te verhogen en vanaf 2010 jaarlijks 1,5 miljard euro supplementaire
inkomsten te genereren uit de bestrijding van fiscale fraude. 13
De som van 380 miljoen euro zou worden bijeengebracht door een doorgedreven
onderzoek in de telecomsector (100 miljoen euro) en de bouwsector, de transportsector
en de internethandel (50 miljoen euro), door maatregelen tegen het misbruik
van rechtspersonen (150 miljoen euro) en door nieuwe maatregelen tegen
corruptie en witwaspraktijken (80 miljoen euro).
In uitvoering van de beslissing misbruik van rechtspersonen te bestrijden, voerde
de programmawet van 20 juli 2006 (B.S. 28 juli 2006) de hoofdelijke aansprakelijkheid
in van aandeelhouders voor de belastingschulden van een bedrijf dat belastingen
ontwijkt via een kasgeldvennootschap, alsook de hoofdelijke aansprakelijkheid
van bestuurders van een vennootschap of een grote vereniging voor de
niet-betaling van btw en bedrijfsvoorheffing.
De verscherping van de strijd tegen de sociale fraude zou 80 miljoen euro extra
moeten opbrengen. Het Laatste Nieuws had op 28 maart geschreven dat daartoe,
naar analogie van de Bijzondere Belastinginspectie, een “Bijzondere Sociale Inspectie”
zou worden opgericht, zoals de VLD op 10 maart (bij monde van Kamerlid
Annemie Turtelboom in dezelfde krant en in De Tijd) had voorgesteld. Minister
Vanvelthoven sprak dat tegen en zei dat enkel het bij wet van 3 mei 2003
opgerichte Federaal Coördinatiecomité voor de strijd tegen illegale arbeid en sociale
fraude zou worden vernieuwd en onder leiding van een manager zou komen.
Op 25 mei werd de regering het eens over de uitbouw van het Federaal
Coördinatiecomité tot een Sociale Inlichtingen- en Opsporingsdienst (SIOD), die
vanaf 2007 de vier inspectiediensten (RVA-inspectiediensten, RSZ-inspectiediensten,
Sociale Inspectie en Inspectie van de Sociale Wetten) zou aansturen en de
strijd zou aanbinden met de illegale tewerkstelling. De SIOD werd opgericht door
de programmawet (I) van 27 december 2006 (B.S. 28 december 2006).
Nog op 25 mei keurde de regering een wetsontwerp goed dat duidelijke juridische
en sociaal-economische criteria bevat om vast te stellen of iemand een werknemer
dan wel een zelfstandige is. Een rulingcommissie zou onderzoeken of in
een bepaalde sector of een bepaald beroep schijnzelfstandigheid bestaat en in
voorkomend geval op voorstel van de sector aan de regering aanvullende sociaaleconomische
criteria bezorgen. Uiteindelijk werd er geen apart wetsontwerp over
de schijnzelfstandigheid ingediend, maar werd tekst ervan opgenomen in de genoemde
programmawet (I) van 27 december 2006.
Door de hogere inkomsten en de lagere uitgaven kwam bij de begrotingscontrole
geld vrij voor enkele nieuwe initiatieven. Naar analogie van de werknemers uit
de privé-sector kregen de 167.000 federale, regionale en lokale contractuele ambtenaren
met een laag loon (maximum 1.996 euro bruto per maand) een bijkomen-
13. In zijn 163ste Boek met opmerkingen, dat op 6 november werd voorgesteld, merkte het Rekenhof
op dat het bijzonder moeilijk is de opbrengst van de strijd tegen de fiscale fraude te
berekenen, onder meer wegens de vaagheid van het concept. Het betwijfelde of de opbrengst
in 2005 577 miljoen euro bedroeg, zoals staatssecretaris Hervé Jamar (MR) beweerde.
254 | Res Publica 2007/2-3