Overzicht van het Belgische politiek gebeuren in 2006 - Acco

Mark Deweerdt
evenmin eens met de splitsing van Fluxys in drie divisies. Van haar mocht Fluxys
blijven voortbestaan, maar moest Suez-GdF zijn meerderheid in de maatschappij
opgeven. Enkel de LNG-terminal in Zeebrugge en andere activa buiten België
konden worden afgesplitst en ondergebracht in Fluxys International. De fusiegroep
mocht van dat laatste bedrijf 60% van de aandelen in handen houden.
Publigas en een derde, buitenlandse speler konden de overige 40% van de aandelen
van Fluxys International onderling verdelen.
Op 13 oktober stemden Suez en GdF ermee in Distrigas in de loop van 2007 te
verkopen. Ze aanvaardden ook de voorwaarde van de Commissie in verband met
Fluxys. Daarmee stond niets nog de goedkeuring van het fusieproject door de
Europese Commissie in de weg. Dat gebeurde op 14 november.
Intussen, op 28 oktober, had Electrabel-topman Hansen aan De Standaard en Le
Soir gezegd dat Electrabel tijdens de onderhandelingen over wat in de pers Pax
Electrica II werd genoemd, van de regering de garantie had gekregen dat “tot
2009 de fiscaliteit en het reglementair kader waaraan wij onderworpen zijn, niet
veranderen”. Dat leek in tegenspraak te zijn met de verklaring van minister Verwilghen,
op 10 oktober in de Kamercommissie voor het Bedrijfsleven, dat niet
van een Pax Electrica II kon worden gesproken omdat het niet om wederzijdse
verbintenissen ging, maar om “een aanbod van de fusiegroep”.
Op een vraag van Jean-Marc Nollet (Ecolo) in de Kamerzitting van 9 november
antwoordde minister van Financiën Reynders dat het engagement dat premier
Verhofstadt namens de regering had aangegaan, “een stabiliteit van de regelgeving”
betrof ten aanzien van de Suezgroep tot eind 2009. Hij preciseerde dat de
wetgeving, ook de fiscale wetgeving, gewijzigd kon worden, maar niet op een ten
aanzien van de groep asymmetrische of discriminerende wijze.
Minister Verwilghen herhaalde op 22 november in de Kamercommissie voor het
Bedrijfsleven dat het in de zogenaamde Pax Electrica II, in tegenstelling tot de eerste
Pax Electrica, om eenzijdige verbintenissen van de fusiegroep ging. Hij zei dat
België er zich niet toe had geëngageerd geen wijzigingen aan te brengen aan de
fiscaliteit en het reglementaire kader.
Op 25 november schreef Le Soir dat vertegenwoordigers van de federale regering
een akkoord van 20 bladzijden met Suez hadden ondertekend, met onder meer
een engagement van de federale overheid om, als tegenprestatie voor engagementen
van Suez, “een stabiel fiscaal en reglementair kader te garanderen tot
31 december 2009”.
Op 30 november verwierp de Franse Conseil Constitutionel het beroep dat de
socialisten en communisten hadden aangetekend tegen de privatiseringswet. Het
grondwettelijk hof stelde wel dat de Franse regering GdF niet mocht privatiseren
vóór 1 juli 2007, de dag waarop de Franse energiemarkt geliberaliseerd zou
worden en GdF niet langer als een nationale openbare dienst kon worden beschouwd.
Op 8 december publiceerde Le Soir een brief van 6 oktober waarin premier Verhofstadt
aan Suez-topman Mestrallet “het engagement” van de federale overheid
308 | Res Publica 2007/2-3