Overzicht van het Belgische politiek gebeuren in 2006 - Acco

Mark Deweerdt
tot de socialistische zuil behoorden, onder meer de Bond Beter Leefmilieu, de
Gezinsbond en Pax Christi. Op 23 oktober besliste het partijbureau het tweede,
voor december geplande congres over sociaaleconomische thema’s uit te stellen,
officieel omdat de lokale verkiezingen van 8 oktober en hun nasleep meer tijd
dan verwacht in beslag namen. De thema’s van het tweede en het derde congres
zouden worden samengevoegd en in 2007 aan bod komen op een congres in het
weekend van 26-27 januari 2007.
Op 28 oktober besliste het Comité voor een Andere Politiek (CAP) deel te nemen
aan de federale verkiezingen van 2007. Het CAP was een initiatief van gewezen
SP-parlementslid Jef Sleeckx. Uit protest tegen “het gebrek aan interne democratie”
in de SP.A bij de besluitvorming rond het Generatiepact was in 2005 binnen
de partij de linkse beweging SP.A Rood ontstaan en op 9 november formeel opgericht.
Sleeckx was bij het initiatief betrokken maar was het er niet mee eens binnen
de SP.A te blijven werken. Hij besliste daarom, met de steun van onder
anderen oud-ABVV-voorzitter Georges Debunne en enkele trotskistische groepjes
als de SAP (Socialistische Arbeiderspartij), een nieuwe linkse partij op te richten.
Groen! – De Politieke Raad van Groen! stemde op 6 november in met een wijziging
van het reglement voor de lijstvorming, om de nationale leiding meer zeggenschap
te geven bij de aanwijzing van de lijsttrekkers bij de federale en regionale
verkiezingen. Volgens berichten in de pers wilde de partijleiding tevens
vermijden dat in 2007 in sommige provincies een kartel met de SP.A zou worden
gevormd.
PS – De Parti Socialiste werd voor de tweede keer in minder dan een jaar geplaagd
door wantoestanden in Charleroi en, in minder mate, Namen waar PSmandatarissen
bij betrokken waren en die een smet wierpen op de vernieuwingsoperatie
die voorzitter Di Rupo op gang had gebracht (zie voor een en ander onder
XI. Overige gebeurtenissen en ontwikkelingen). De ontwikkelingen in Charleroi
leidden zoals in 2005 tot een interne confrontatie tussen Di Rupo en Jean-
Claude Van Cauwenberghe, de voorzitter van de Union Socialiste Communale
(USC), de koepel van de lokale afdelingen in de stad Charleroi. De twee protagonisten
hoedden er zich evenwel voor het conflict tot een open machtsstrijd te laten
escaleren.
Suggesties van partijgenoten als Philippe Courard, de Waalse minister van Binnenlandse
Zaken, en Philippe Moureaux, een van de twee ondervoorzitters van
de PS en de voorzitter van de federatie Brussel, om een stap opzij te doen, wees
Van Cauwenberghe van de hand. Hij wist zich gesteund door het USC-congres,
dat hem op 22 juni als voorzitter bevestigde en, ondanks een oproep van Di Rupo
de ‘vernieuwers’ een betere plaats te geven, de ontwerplijst voor de gemeenteraadsverkiezingen
van 8 oktober goedkeurde.
Om de autonomie van de veertien federaties in te perken, wijzigde het PS-congres
op 3 september de partijstatuten. Volgens de nieuwe statuten kan het nationale
partijbureau met een 3/5-meerderheid beslissen in de plaats te treden van
een partij-instantie die haar statutaire verplichtingen niet nakomt of een houding
328 | Res Publica 2007/2-3