Overzicht van het Belgische politiek gebeuren in 2006 - Acco

Mark Deweerdt
mee dat “in de komende dagen een onderhoud is gepland” met minister Onkelinx.
Het voor die dag voorziene begrotingsoverleg werd afgelast. Minister Van
den Bossche zei dat er niet aan de begroting zou worden gewerkt zolang het vertrouwen
in de regering niet was hersteld.
Op 25 september overhandigde het parket-generaal bij het Hof van Cassatie een
rapport over de zaak-Hoxha aan minister Onkelinx, maar volgens haar woordvoerster
bevatte dat enkel “een feitelijke vaststelling van de feiten” en vroeg de
minister aanvullend onderzoek. Verhofstadt en Onkelinx lunchten die middag
samen, maar ze vonden geen oplossing voor de crisis.
Op (dinsdag) 26 september schreef Het Belang van Limburg dat de PS premier
Verhofstadt “nog maar tot woensdagavond de tijd [gaf] voor een oplossing. Daarna
hoeft het niet meer”. Na overleg met premier Verhofstadt en de ministers De
Gucht en Dewael reageerde VLD-voorzitter Somers dat “de PS beter mevrouw
Onkelinx zou overtuigen haar beleid bij te sturen inzake zware criminelen in
plaats van ultimatums te stellen”. Bovendien, zei Somers, “heeft de VLD in de
Kamercommissie minister Onkelinx voor een duidelijk ultimatum gesteld, niet
omgekeerd”.
PS-voorzitter Di Rupo reageerde met een lange mededeling waarin hij ontkende
dat zijn partij een ultimatum had gesteld en zei dat “de surrealistische ‘crisis’ die
de VLD geopend had, lang genoeg heeft geduurd”. Hij maakte gewag van een
vergelijk dat minister Onkelinx aan de premier had voorgelegd en noemde de
houding van de VLD “demagogisch en onverantwoordelijk”. De verklaring gaf
aanleiding tot speculaties over een nakende val de regering.
Omstreeks 19 uur goot premier Verhofstadt olie op de golven met een mededeling
waarin hij “alle partijen” opriep “om de kalmte te bewaren en het hoofd koel te
houden”. Hij zei dat hij een “allesomvattend globaal voorstel” over de strafuitvoering
had uitgewerkt, dat hij de volgende ochtend zou voorleggen aan het
kernkabinet en de partijvoorzitters van de meerderheid.
Na drie uur crisisberaad vonden de regeringspartijen op 27 september een akkoord
over een versterking en versnelling van het strafuitvoeringsbeleid. Vreemdelingen
zouden niet langer voorwaardelijk in vrijheid worden gesteld met het
oog op hun uitwijzing “zonder vooraf rekening te houden met het advies van de
slachtoffers of hun familie”, zoals bepaald in de wet over de strafuitvoeringsrechtbanken.
Ook voor de toekenning van het eerste penitentiair verlof zou aan
de slachtoffers advies worden gevraagd. Het akkoord voorzag voorts in de versnelde
uitbreiding en modernisering van de gevangenissen, de verruiming van
het elektronisch toezicht en de toekenning van extra middelen voor alternatieve
straffen. De regering beloofde nog maar eens meer buitenlandse gevangenen hun
straf in hun eigen land te laten uitzitten. Ten slotte zou een hervorming van het
systeem van sociale verdediging de maatschappij beter beschermen tegen seksuele
delinquenten, geïnterneerden en daders van zware gewelddelicten met een
hoog risico op recidive.
Premier Verhofstadt zei dat het vertrouwen tussen de meerderheidspartijen en in
alle leden van de regering was hersteld.
290 | Res Publica 2007/2-3