Overzicht van het Belgische politiek gebeuren in 2006 - Acco

V. Het asiel- en vreemdelingenbeleid
In 2006 werden 11.587 asielaanvragen ingediend, 4.370 minder dan in 2005 en het
laagste cijfer sinds vele jaren. De aanvragen hadden betrekking op naar schatting
15.000 personen. Er werden 2.391 asielzoekers als politiek vluchteling erkend en
6.629 afgewezen asielzoekers het land uitgezet; 2.406 anderen vertrokken vrijwillig.
Minister van Binnenlandse Zaken Dewael stond 10.207 individuele regularisaties
om humanitaire redenen toe. Op grond van de gewijzigde Vreemdelingenwet
(zie infra) kregen acht vreemdelingen subsidiaire bescherming.
Op 15 februari namen in Antwerpen ruim 3.500 mensen deel aan een betoging
voor een “humaan asielbeleid”, een initiatief van ‘Hoop op Papieren’ (HOP), een
breed platform van kerkelijke groeperingen, linkse organisaties, scholen en buurtcomités.
Meer bepaald eisten de betogers de regularisatie van alle vreemdelingen
die al drie jaar of meer in een asielprocedure verwikkeld waren. In Brussel manifesteerden
op 25 februari op initiatief van ‘Union de Défense des Sans Papiers’
(UDEP) 7.000 tot 10.000 betogers voor een brede regularisatie op basis van duidelijke
criteria. Minister Dewael wees elke vorm van collectieve regularisatie van de
hand.
De ministerraad keurde op 21 april in tweede lezing een wetsontwerp goed over
de hervorming van de asielprocedure, alsook het daarmee samenhangende wetsontwerp
over de hervorming van de Raad van State en de oprichting van een
Raad voor Vreemdelingenbetwistingen. 45 Om de asielprocedure te vereenvoudigen
en te versnellen, zou niet langer de Dienst Vreemdelingenzaken de ontvankelijkheid
van een asielaanvraag onderzoeken, maar het Commissariaat-Generaal
voor de Vluchtelingen en Staatlozen, dat zoals voorheen uitspraak zou doen over
de gegrondheid van de aanvraag. Tegen de beslissingen van het Commissariaat-
Generaal zou niet langer beroep kunnen worden aangetekend bij de Raad van
State, maar bij een nieuw op te richten Raad voor Vreemdelingenbetwistingen.
De Raad van State zou enkel nog voor procedurefouten kunnen worden ingeschakeld.
Om te voorkomen dat de Raad van State, zoals in de vroegere procedure,
overstelpt zou worden met asielzaken, voorzag het wetsontwerp in een zeefprocedure.
De Raad van State zelf vond die ‘filter’ niet streng genoeg.
Het wetsontwerp over de hervorming van de asielprocedure voerde een, naast de
bescherming door de Conventie van Genève, tweede, ‘subsidiair’ beschermingsstatuut
in, dat kan worden toegekend aan vreemdelingen die niet als politiek
vluchteling (kunnen) worden erkend maar die het risico lopen gedood of gefolterd
te worden indien ze naar hun land terugkeren, of die om medische redenen
niet kunnen terugkeren. Het wetsontwerp behield de mogelijkheid voor de minister
van Binnenlandse Zaken om, volgens humane criteria, het verblijfsstatuut
van vreemdelingen individueel te regulariseren.
45. Ibid., p. 149.
Overzicht van het Belgische politiek gebeuren in 2006
Res Publica 2007/2-3 | 285