Overzicht van het Belgische politiek gebeuren in 2006 - Acco

Overzicht van het Belgische politiek gebeuren in 2006
In de Senaat zei minister Verwilghen op 22 maart dat de regering er bij Suez en
GdF op aandrong om, in geval van fusie, Distrigas te verkopen.
Reagerend op het CREG-advies zei Jean-Pierre Hansen, de gedelegeerd bestuurder
van Electrabel en de nummer twee van Suez, in een gesprek met De Standaard
en Le Soir (24 maart) dat de verkoop van kerncentrales “onbespreekbaar” was.
Naar aanleiding van berichten over discrete gesprekken van Suez met Enel over
het doorschuiven van delen van Electrabel naar Enel, om zo een vijandig overnamebod
van het Italiaanse concern te voorkomen, waarschuwde premier Verhofstadt
er op 29 maart voor dat zulke gesprekken de houding van de Belgische
regering niet zouden wijzigen en dat het concentratieprobleem zou blijven bestaan.
In de daaropvolgende weken groeide in de Franse politieke wereld, ook bij de
UMP, de partij van premier de Villepin, en bij de vakbonden het verzet tegen een
fusie van GdF met Suez, omdat de Franse Staat zijn meerderheidsaandeel in het
gasconcern zou verliezen. Door de toenemende onzekerheid over de fusie staken
opnieuw geruchten de kop op over geheim overleg tussen Suez en Enel. Premier
Verhofstadt waarschuwde er op 14 juni voor de tweede keer voor dat de Belgische
regering zich “keihard” zou opstellen en maatregelen zou nemen “die moeten
leiden tot meer en niet minder concurrentie”.
De Franse krant Le Monde schreef op 16 juni dat de geplande fusie vertraging
dreigde op te lopen omdat de regering-de Villepin haar wetsontwerp over de privatisering
van GdF nog niet bij het parlement had ingediend.
Europees Commissaris Kroes zei op 19 juni dat de fusie van Suez en GdF “ernstige
risico’s” inhield “voor de concurrentie op alle niveaus van de gas- en elektriciteitsbevoorrading
in België”, omdat een fusie de activiteiten zou combineren van
de grootste twee elektriciteitsbedrijven (Electrabel en SPE-Luminus) en gasondernemingen
(Distrigas en GdF) en omdat de twee bedrijven de essentiële energieinfrastructuur
in België controleren. Ze besliste daarom een grondig onderzoek in
te stellen. Tijdens het onderzoek, dat zou lopen tot 25 oktober maar verlengd kon
worden, zou Suez-GdF aan de bezwaren van de Commissie tegemoetkomen kunnen
door activiteiten of infrastructuur af te stoten.
In de Franse krant Les Echos zeiden de gedelegeerd bestuurders van Suez, Mestrallet,
en van GdF, Jean-François Cirelli, op 29 augustus te weigeren de controle
van hun infrastructuur op te geven. GdF was wel bereid zijn belang van 25,5% in
SPE te verkopen.
Premier Verhofstadt, minister Verwilghen en de drie gewestministers van Energie
beraadslaagden op 12 september over een gemeenschappelijke strategie. Ze
waren het erover eens dat de groep Suez-GdF niet het monopolie op de kernenergie
in België mocht hebben en zagen ruimte voor drie grote ‘spelers’: Suez-GdF,
SPE (waarin Centrica na het uitstappen van GdF de meerderheid zou hebben) en
een derde speler, waarvoor de Duitse groep E.ON werd genoemd die in augustus
een van de drie ongebruikte productiesites van Electrabel had gekocht. Daarnaast
wilden ze dat Suez zijn aandeel van 51% in Fluxys verminderde.
Res Publica 2007/2-3 | 305