ombudsman

Casestory’s
moeder een schikking niet aan. Doch ook de advocaat van Onno schoof de behandeling van de zaak
voor zich uit.
Na de basisschool volgde Onno Leeuwenstein een Mulo-opleiding en een opleiding interieurbouw
van de KMBO. Hij was 18 jaar toen hij ging werken in de interieurbouw. Hij haalde zijn middenstands-diploma
en werkte een jaar als zelfstandig timmerman. Hij heeft bovendien nog kort de HTS
richting bouwkunde gevolgd. Als gevolg van de frustraties over de schaderegeling en de medische
behandelingen raakte Onno in de WAO.
Na een uitvoerig onderzoek in 2002 hebben wij Onno Leeuwenstein geadviseerd om een andere
advocaat te nemen, die met meer daadkracht de zaak zou aanpakken. Toen de nieuwe advocaat
contact opnam met de autoverzekeraar, bleek dat deze verzekeraar niet eens meer wist dat deze
zaak nog in procedure was. Op grond van recente uitspraken van de Hoge Raad met betrekking tot
artikel 185 WVW, vorderde de huidige advocaat in de procedure alsnog 100% aansprakelijkheid bij
de automobilist. Het wachten is op het tussenvonnis van de Rechtbank Den Bosch. De autoverzekeraar
heeft alsnog een schaderegelingsbureau ingeschakeld om de onderhandelingen vlot te trekken.
Dat bureau heeft een arbeidsdeskundige benoemd om de mogelijkheden van reïntegratie te onderzoeken.
Dat leidde opnieuw tot frustraties bij Onno Leeuwenstein, die het gevoel kreeg dat men hem
in een WSW-baantje wilde dumpen. Intussen is Onno op eigen initiatief een avondopleiding bouwkundig
tekenaar begonnen.
In deze zaak werd duidelijk dat zowel de eerste advocaat als de autoverzekeraar tekort zijn geschoten
in een actief schaderegelingsbeleid, wat tot frustraties en psychische klachten bij cliënt heeft
geleid. Het zal nog enige tijd duren voordat deze zaak weer echt is vlotgetrokken en er alsnog aan
een definitieve regeling kan worden gewerkt.
57