Voortgangsrapport 2010 - Vlaamse Landmaatschappij

In 2009 bedroeg de reële stikstof- en fosfaatproductie in Vlaanderen
respectievelijk 156,4 miljoen kg N en 59,4 miljoen kg P 2 O 5 . De verdeling
van de reële mestproductie in 2009 over de verschillende provincies
is weergegeven in Tabel 130 en Tabel 131 (als bijlage).
De reële stikstofproductie is voor het grootste deel afkomstig van
runderen (50%) en varkens (38%). Pluimvee en andere dieren vertegenwoordigen
slechts 10% en 2% van de reële stikstofproductie in
2010. Eenzelfde tendens wordt vastgesteld bij de reële fosfaatproductie,
waar ongeveer 47% wordt ingenomen door runderen, 40%
door varkens, 11% door pluimvee en 2% door andere dieren.
De reële stikstof- en fosfaatproductie in 2009 is ongeveer 1,7 miljoen
kg N en 0,18 miljoen kg P 2 O 5 hoger dan in 2008, een toename die
toe te schrijven is aan enerzijds de toename van het aantal dieren
van een aantal diercategorieën en anderzijds de verhoging van het
forfaitair uitscheidingscijfer voor stikstof bij melkkoeien met een
productie van meer dan 8.500 kg melk per jaar.
Door de nutriëntenbalansstelsels bij varkens en pluimvee is de reële
productie in 2009 8,9 miljoen kg N en 7,8 miljoen kg P 2 O 5 lager dan
de brutoproductie (Tabel 132 als bijlage). De nog niet aangepaste
forfaitaire uitscheidingsnormen bij de varkens in 2008 en de hiermee
gepaard gaande lagere brutoproductie zorgde voor een schijnbaar
kleiner effect van de nutriëntenbalansstelsels in 2008 dan in 2009.
Dankzij het gebruik van meer betrouwbare forfaits voor varkens in
2009, wordt de belangrijke afname van de productie die gerealiseerd
wordt door de nutriëntenbalansstelsels, zichtbaar.
Tabel 1 geeft voor elke varkenscategorie de afname van de mestproductie
door nutriëntenbalansstelsels weer, samen met de procentuele
afname ten opzichte van de brutomestproductie. De procentuele
afname ten opzichte van de brutostikstofproductie was het grootst
bij andere varkens twee- en driefasig (ongeveer 14%). De afname
ten opzichte van de brutofosfaatproductie was relatief het grootst bij
de biggen (ongeveer 30%).
De categorie andere varkens tweefasig is verantwoordelijk voor het
grootste deel van de stikstofreductie (5,2 miljoen kg N of 63%), gevolgd
door andere varkens driefasig (1,9 miljoen kg N of 23%) en
zeugen inclusief biggen (1 miljoen kg N of 13%). Enkel bij de biggen
van 7 tot 20 kg wordt een (heel beperkte) toename vastgesteld van de
stikstofproductie ten gevolge van een gemiddeld regressiecijfer dat
beperkt hoger ligt dan de forfaitaire uitscheidingsnorm.
Wat de fosfaatproductie bij varkens betreft, zijn de andere varkens
van 20 tot 110 kg verantwoordelijk voor het grootste deel van de fosfaatreductie
(3,3 miljoen kg P 2 O 5 of 47% door tweefasige varkens en
1,4 miljoen kg P 2 O 5 of 20% door driefasige varkens). Daarna volgen
de zeugen inclusief biggen (1,4 miljoen kg P 2 O 5 of 19%) en biggen van
7 tot 20 kg (0,7 miljoen kg P 2 O 5 of 10%).
Hieronder wordt het belang van de nutriëntenbalanstelsels bij het
realiseren van een afname van de stikstof- en fosfaatproductie besproken
voor elke categorie varkens en pluimvee.
2.1.1.3.1 Afname van de mestproductie bij varkens door
nutriëntenbalansstelsels
Bij de varkens werd in 2009 een afname van de mestproductie van
8,2 miljoen kg N en 7,1 miljoen kg P 2 O 5 gerealiseerd door de toepassing
van nutriëntenbalansstelsels.
2 vlaamse mestbalans
25