Dilemma's rond langer doorwerken; Europese werkgevers ... - NIDI

24 Hoofdstuk 2Tabel 2.2. Aandeel werkende mannen en vrouwen (tenminste één uur per week)in de leeftijdscategorie 65-69 jaar, in procenten, 2010MannenVrouwenEU 13,2 7,6Denemarken 19,2 7,9Duitsland 10,8 6,5Frankrijk 5,3 3,2Italië 10,7 3,6Nederland 16,5 7,7Polen 13,4 6,4Verenigd Koninkrijk 24,2 15,7Zweden 20,6 10,3Bron: Eurostat, Labour Force Survey (2010).er sprake van stimulerend en activerend arbeidsmarktbeleid, bijvoorbeeld inde vorm van specifieke scholing en/of begeleiding van oudere werknemersdie werkloos zijn geworden. In dat geval staat de ‘match’ tussen werkgeveren werknemer centraal. Aan het andere einde van het spectrum vinden wemaatregelen die zich richten op werkgevers, dat wil zeggen op de vraagzijdevan de arbeidsmarkt. In dat kader passen onder andere in Nederland en hetVerenigd Koninkrijk geïntroduceerde wettelijke regelingen die een verbodinhouden op discriminatie van werknemers op grond van hun leeftijd inhet arbeidsproces. hoewel een discriminatieverbod niet direct stimuleertdat oudere werknemers wél worden aangenomen, kan het bijdragen aaneen klimaat waarin oudere werknemers niet automatisch terzijde wordengeschoven als het gaat om de selectie van nieuwe werknemers.Voor de acht Europese landen die in de rest van deze rapportage centraalstaan, hebben Anxo et al. in een onlangs in opdracht van de Europese Unievervaardigde overzichtsstudie de volgende kenschets ontwikkeld van het indie landen gevoerde beleid gericht op hogere participatie en latere uittredingvan ouderen (zie Anxo et al., 2011). Zij baseren zich daarbij op een reeksvan nationale en internationale studies. Ook voor deze internationaalvergelijkendestudie geldt dat slechts een beperkt aantal elementen in debeschouwing kan worden genomen en dientengevolge een deel van hetnationale institutionele kader buiten beschouwing blijft. Zo leert de ervaringdat Europees vergelijkend onderzoek inzake de arbeidsmarkt zich vaakconcentreert op nationale wetgeving en bijvoorbeeld CAO-afspraken, diein de Nederlandse context een belangrijke rol spelen, goeddeels buitenbeschouwing laat.