Download UVV-info "Darwin" - deMens.nu

Jongeren & Cultuureerder in de tegenovergestelde richtingte wijzen. Hoe meer tijd de jongere spendeertaan gamen, hoe hoger hij Sporeinschat. Ook de leeftijd blijkt hier te spelen.De oudere respondent waardeert degame meer dan zijn jongere gelijke. Tochwel een opvallende vaststelling, gelet ophet feit dat Spore vanaf 12 jaar maggespeeld worden.het onderspit delven in functie van hetvertier. Wright en de zijnen hebben enkelewetten met de voet getreden en aangepast.Zo kan je je in Spore sneller danhet licht verplaatsen. Maar er zijn nogandere wezenlijke onderscheiden tussende werkelijkheid en het spel. In de realiteitgaat er een lange tijd over het evolutieproces,terwijl dit in de game slechtsden) stelt dat mensen de domeinen vanhun leven heel duidelijk van elkaar kunnenscheiden. Hij geeft aan dat het niet zois dat de game goed functioneert omdatspelers wetenschappelijke informatiemeekrijgen, maar omdat je kan manipulerenen de resultaten ervan ziet. Evolutielijkt iets abstracts, het is net alsof je erniet bij betrokken bent. Spore speelt daaropin. In plaats van wetenschappelijke feitente visualiseren en aan te leren, leertdeze game wetenschappelijk te denken.Deze bespreking stond vrijwel geheel inhet teken van de game zelf. Maar wat alswe nu eens onze horizonten verruimenen verder kijken dan Spore op zichzelf?!Dan kom je vrijwel onmiddellijk bij desociologische dimensie van het spel: despeler en zijn gedrag. De échte subjectenzijn niet zozeer de virtuele creaturen,maar wel de gamers zelf. Spore geeftimmers inzicht in hoe de spelers dewereld rondom zich willen vormgeven.Dit is dan ook de grootste troef van degame.Naast zijn mogelijkheid om te entertainen,heeft Spore ook wetenschappelijkefundamenten. Zo heeft de man achterSpore, Will Wright, zich laten inspirerendoor de evolutionaire ontwikkelingsbiologie.De Spore-schepper belichaamt devele verschillende types wezens, diegemaakt zijn met dezelfde basisgenen.De sleutel tot diversiteit is een fractie vaneen genoom die duizenden andere genenzegt waar verschillende lichaamsdelen opeen embryo te plaatsen. En die bepalen ofhet eindproduct een insect of een mensis. Bovendien incorporeert de Sporeschepperhet concept van bilaterale symmetrie,wat wijst op het feit dat wezenszowel aan de linkerkant als aan de rechterkantvan hun lichaam dezelfde structuurhebben. Maar een spel kan nooit realiteitzijn. Ook Spore niet. Deze game worstelde,net zoals andere spelen die hardewetenschap dicht bij de mens willenbrengen, met het spanningsveld wetenschapen plezier. De makers van Sporestelden zich dan ook de vraag hoe eengame zowel wetenschappelijk accuraatals vermakelijk kan zijn. Om niet te veel indetail te treden: de wetenschap moestenkele minuten in beslag neemt. Daaren -boven kan je, in tegenstelling tot de echteevolutionaire ontwikkeling, met de Sporeschepperalle onderdelen voor je wezenkiezen die je hart verlangt. In tijden vanAmerikaanse verkiezingen waren creaturenmet de naam Obama of Palin scheringen inslag. En ook Darwin kan je tegenkomenin de game. Om nog maar te zwijgenvan de pornografische personages diewerden gecreëerd. In dat opzicht lijktSpore dan ook dichter bij de niet-wetenschappelijkegeloofsovertuiging van intelligentdesign te staan. Iedereen kan creërenwat hij wil, iedereen kan dus zelf voor godspelen. Algemeen kunnen we dan ookstellen dat wetenschap hier niet alleentegenover entertainment geplaatstwordt, maar evenzeer tegenover pseudowetenschap.In recensies had men het eral over. Zo werd er geïnsinueerd dat Sporeeen spel zou zijn die de idee van intelligentdesign zou verkopen onder de vlagvan wetenschap en bijgevolg misleidendzou zijn. Desondanks komen er ook positievereacties uit wetenschappelijke hoek.Specialist in wetenschapscommunicatieStephen Webster (Imperial College Lon -Spore hebben we nu in al zijn verscheidenheidkunnen aanschouwen. Er restons nu nog één ding te doen: antwoorden!Antwoorden op de vragen waarmeewe uit de startblokken zijn geschoten.Darwin of God? Evolutieleer of intelligentdesign? Vraagtekens die we wilden wegwerken.Dit kunnen we ook, toch als devraag puur filosofisch gesteld wordt.Maar dat is niet het geval, hier kadert hetin een game. Speel je met Spore de evolutiena of is het een betoog ten voordelevan intelligent design? Spontaan antwoordik daarop: geen van beide. Het isgenuanceerder dan dat. Spore heeftwetenschappelijke wortels, met name inde evolutieleer. Maar entertainmentheeft hier ook zijn plaats. En om dezeplaats te kunnen bemachtigen moestende makers water bij de wijn doen enafstappen van verscheidene wetenschappelijkewetten. Zo ontstond de link metde pseudowetenschap, intelligent design.De pertinente gedachte om God bij hetspel te betrekken, was er niet zozeer bijWill Wright en zijn medewerkers.Ik zou dus kiezen voor Darwin. Hoewelhet begrip ‘perceptie’ hier alleszins ookop zijn plaats is.54 MAART-APRIL 2009