2005-03

DE BINNENVAARTKRANT PAGINA 25
1 FEBRUARI 2005
Dirk Verdoorn: maxi-realist met binnenvaartachtergrond
Atelier in de Seine
Zijn eerste werk was het tekenen
van Sliedrechtse dijkhuisjes
in opdracht van zijn tante.
Hij kreeg er tien gulden per
stuk voor. Waardering is in
zijn beroep belangrijker dan
geld. In zijn werk dient achtergrond
alleen als thema om
het object te versterken. Dirk
Verdoorn, schilder, filosoof,
‘verkoopt om te kunnen schilderen
en schildert niet om te
verkopen’.
Als jochie kon hij goed tekenen;
toch was er nauwelijks
artistieke ontwikkeling voor
hij 21 werd. Dirk is geboren in
Dordrecht, op een spits. Na zijn
schoolperiode ging hij bij zijn
vader aan boord werken en
bevoer hij de Franse wateren.
Door Johan de Witte
In Frankrijk, een land dat hem
al vroeg beïnvloedde, werd hij
zich bewust van esthétique,
een begrip dat in zijn verdere
leven belangrijk voor hem zou
worden. Belangrijk in de zin
van de dingen mooier maken
dan ze in werkelijkheid zijn;
dingen met verf een ongerijmdheid
geven totdat de
omgevende werkelijkheid een
kopie lijkt.
In deze periode hield hij zich
bezig met wat er aan boord
van hem werd verwacht. Zijn
kunstuiting beperkte zich tot
het in de bruine teer smeren
van ronde luiken. Zondags
werd door vader Verdoorn niet
gevaren; de spits lag afgemeerd
onder de Pont des Arts
(een voorteken wellicht?). De
familie wandelde dan in de
Jardin des Tuileries.
Deze levensstijl hield op omdat
er geld verdiend moest worden.
Dirk werd matroos, stuurman,
kapitein bij Zwaans van
den Heuvel en ook nog even
zetkapitein op een coaster.
Op 21-jarige leeftijd kocht hij
een spits, verfde hem zwart en
rood en voer alleen door
Frankrijk naar Sete. In deze
jaren was de vrachtopbrengst
nauwelijks voldoende; wel
tekende hij aan boord, zoekend
naar zijn artistieke identiteit.
Een combinatie van de uitdaging
en intentie het land te
leren kennen, ging zo ver dat
hij later met een witte damesfiets
de zogenaamde La vache
de la Route (de route van de
Tour de France) reed. Volledige
integratie ontstond eerst
nadat hij op de wijnvelden in
de Dordogne had gewerkt.
De spits was passé en hij was
inmiddels bezig met beelden,
film en het schilderen van
muren. In 1983 vond Dirk in de
stad Nogent sur Seine ruimte
voor een atelier. Hij exposeerde
in datzelfde jaar voor het
eerst werk in café’s en dergelijke.
Maritiem werk
Nairobi vaart voor Adigo
(Vervolg van pagina 1)
Volgens Katoen Natie zijn de
pontons aanzienlijk goedkoper
in aanschaf dan duwbakken
en kunnen ze zowel op
binnenwateren als op kustwateren
worden ingezet. Het
nadeel van een geringere vervoerscapaciteit
per ponton – er
is immers geen ruim – wordt
ruimschoots gecompenseerd
door het voordeel van de veel
lagere laad- en loskosten.
Adigo NV is sinds januari 2000
actief in de binnenvaart. Deze
dochteronderneming van de
groep Katoen Natie is gespecialiseerd
in het vervoer van containers.
Claus Thierry: ‘Onze
lichters verbinden alle watergebonden
terminals en depots
op de Rechter- en Linkeroever
in de haven van Antwerpen.
Voor de pendeldienst binnen
de Antwerpse haven hebben
wij drie lichters ter beschikking
met een laadcapaciteit variërend
van 144 tot 204 TEU, desgewenst
uit te breiden met
duwbakken van 144 TEU. De
totale vloot bestaat uit zes lichters
van 24 tot 204 TEU, twee
duwboten, drie duwbakken
van 72 tot 144 TEU en een ponton
van 204 TWU. De totale
capaciteit bedraagt 1022 TEU.’
Speciaal stuurhuis
Aan het Lobroekdok L21 in
Antwerpen is de werf van Bernaerts
Scheepsherstellingen
gelegen. ‘We fabriceren al verscheidene
jaren pvc-stuurhuizen,
waarvan de aluminium
Ph. Planken uit Werkendam verzorgde de complete betimmering.
Dirk Verdoorn, vorig jaar tijdens Rotterdam Maritime in gesprek met Johan de Witte van de Binnenvaartkrant.
look zeer geliefd is bij de schippers,’
zegt R. Bernaerts. ‘We
hebben in ons bedrijf een
”over-de-kuip-zaksysteem”
ontwikkeld, waarbij het niet
meer nodig is de betimmering
uit te breken, hetgeen dus kosten
bespaart. Onze grootste
troef is dat we een vaste stuurhut
kunnen plaatsen in twee à
drie dagen en een overzakbare
uitvoering in vijf dagen. Hierdoor
hoeven de schepen nooit
lang stil te liggen. We fabriceren
ook zelf onze metalen
onderkuipen en de hefkolommen.’
Bernaerts vervolgt: ‘Voor de
Nairobi hebben we een bijzonder
speciale stuurhut mogen
maken, het zogeheten Facetmodel.
Hierbij is de kuip aan
de voorzijde ook onderin van
speciaal extra geïsoleerd veiligheidsglas
voorzien, zodat de
schipper een nog beter zicht
heeft op zijn boot. De stuurhut
is van aluminium look pvc en
heeft helder, dubbel extra
geïsoleerd gelaagd glas. Het
dak is voorzien van een aluminium
sierrand, dakluik en
spots. Het dak bestaat uit polyesterplaat
met waterafstotende
isolatie. De dubbel uitschuifbare
hefkolom heeft een
uitschuifbare hoogte van 7000
millimeter.’
‘Mertens kent onze firma al
jaren en weet daardoor precies
wat we kunnen. Het was dan
ook een plezante samenwerking.
We wensen familie Mertens
met de Nairobi een
behouden vaart en danken
hen voor het in ons gestelde
vertrouwen.’
Zijn kunstuitingen waren in
die periode divers en brachten
hem in 1986 naar Limoges
Haute op het platte land nabij
de rivier Vienne. Van het drijfhout
dat deze rivier hem
bracht, maakte hij beelden
van drie bij vier meter. Tegelijkertijd
kwam hij als natuurschilder
aardig uit de verf en
hij sleepte in de stad Jarnac de
eerste prijs paintre de la nature
in de wacht.
Zijn directe omgeving had
weerslag op zijn werk. In
Limoges maakte hij ook deel
uit van een groep filmmakers.
Hij werkte alleen ’s nachts, als
decorateur in het Theatre La
Passarelle. Hij schilderde een
decor met rotsen waarin de
holenmens zo’n 13.000 jaar
geleden leefde in Lascaux en
omgeving. Hij imiteerde de
vroege kunstenaars. Met zijn
penselen schilderde hij de rotsen
en dieren in een ongekende
werkelijkheid die de kijker
in verwarring bracht.
In 1989 keerde Dirk terug naar
Parijs. Hij bivakkeerde op een
woonboot in de Seine – met
atelier! Hier aanvaardde hij
werk bij een Europees programma
met studenten en aan
een kunstacademie.
’Parijs inspireerde,’ zegt Verdoorn.
’Het werd snel, expressief
werk, dat goed verkocht.
Geleidelijk ging het over naar
maxi-realisme: een foto-technische
manier van schilderen
waar je gevoel en ziel in het
beeld laat schemeren. Na een
lange periode in Parijs belandde
ik via Toulon in Honfleur.
Voor het eerst schilderde ik
zeegezichten en maritiem
werk. Door een expositie in
Honfleur ontstond bekendheid.’
Het jaar daarop kwam hij in
contact met Henri Bronne, één
van de rijkste collectioneurs
die in zijn maritieme werk
geloofde. ‘Hierdoor kreeg ik in
1998 de kans in de Opera Galerie
in Parijs te exposeren. Hetzelfde
jaar opende ik een
eigen galerie in Saint Paul de
Vence, een dorp dat vele kunstenaars
herbergt. Er werd
goed verkocht, zodat in Honfleur
eveneens een galerie kon
worden geopend.’
Gouden medaille
Zijn bekendheid bleef hierdoor
niet plaatselijk. In de
Parijse Salon de Marine op de
Place Trocadero (een must
voor de liefhebber) en in de
beroemde salon Comparison
hing zijn werk in het vervolg.
Dirk maakte deel uit van de
groep maxi-realisten. Eerst
(advertentie)
kon hij alleen exposeren,
nadien ook deelnemen voor
een medaille. 120 maritieme
schilders, geselecteerd uit
negenhonderd kunstenaars,
dingen jaarlijks mee naar de
hoogste prijs: de gouden
medaille. Het eerste jaar dat
hij deelnam, won Dirk brons;
het tweede jaar goud.
Dirk Verdoorn is na 22 jaar
werken bekend geworden,
maar is zijn roots niet vergeten.
Rob en Fiet Stolk, Nederlandse
galeriehouders in Bretagne
die de schilder al jaren
vertegenwoordigen, regelden
dat Dirk vorig jaar zijn werk op
Rotterdam Maritime exposeerde.
Rob over het werk van de
schilder: ’Je kan zien dat hij
van schepen houdt. In zijn
werk gebruikt hij het licht uit
Zuid-Frankrijk, net als Van
Gogh deed.’
In de galerie in Honfleur ontmoette
Dirk een bezoeker die
zich niet voorstelde, maar een
visitekaartje bij zich stak.
Weken later vroeg een vrouwenstem
aan de telefoon of
hij – tegen onkostenvergoeding
– naar het Griekse Piraeus
wilde komen. Gearriveerd in
een groot kantoorgebouw
maakte hij kennis met de
vriendelijke secretaresse van
de galeriebezoeker uit Honfleur.
Haar baas belde even
later; complimenteerde Dirk
met zijn werk en vroeg hem of
hij interesse had – voorlopig –
twaalf schepen voor hem te
schilderen. Condities en prijs
overeen te komen met zijn
secretaresse!
Inmiddels heeft Dirk er al 25
geschilderd. Om de schepen te
schetsen en impressies op te
doen, reisde hij onder meer
naar Toronto, Rotterdam,
Dubai en Japan.
SCHEEPSWERF
HOOGERWAARD
WAALHAVEN PIER 8 ROTTERDAM
010-4290888 Dwarshellinglengte 90 m.