Ons WERKplan - Hogeschool Rotterdam

BIJLAGEN WERKPLAN
Van College van Bestuur tot het niveau van opleidingen is het zonneklaar dat het voor
een hogeschool nog niet zo gemakkelijk is om een effectieve ‘spin in het web’ te zijn.
De hogeschool heeft raakvlakken met vele partners en heeft de mogelijkheid om de
verbindende factor tussen deze partijen te zijn. Maar hoe doe je dat dan, hoe voorkom
je dat contacten niet versplinteren? Een netwerk van collaborerende hubs tussen
bijvoorbeeld alumni en docenten of tussen bedrijven zoals de haven en de hogeschool is
essentieel. De hogeschool is er ook uitstekend voor gepositioneerd. Toch blijft de realiteit
nog achter bij de ambitie en de mogelijkheden.
De hogeschool is idealiter het middelpunt in een wisselwerking van informatie en diensten
georganiseerd in hubs tussen student en docent, student en samenleving, samenleving en
hogeschool, hogeschool en bedrijven, bedrijven en alumni en alumni en onderwijzer. Een
dergelijk netwerk biedt perspectief op de aansluiting van het onderwijs op de arbeidsmarkt,
student en samenleving, de mogelijkheid voor gezamenlijke projecten en de mogelijkheid om
te leren en door te groeien voor zowel de organisatie als de student. De uitdaging ligt in het
vinden van de juiste organisatie van deze hubs.
Daarnaast is het ook nodig om naar de organisatie van samenwerking binnen de
hogeschool te kijken. Hoe kan bijvoorbeeld de samenwerking tussen disciplines
worden bevorderd? Het ontdekken van de beste samenwerking is een proces waarbij
het experiment centraal staat en dat falen moet mogen. Tegelijk is heldere sturing ook
essentieel en het vanuit de centrale organisatie voeden van het proces eveneens. Radicale
decentralisatie betekent niet compleet loslaten, cynisch terugpakken evenmin.
7. Van transactie naar participatie
De hogeschool is een gemeenschap van studenten, docenten en andere professionals. Daar past
een participatieve cultuur bij. Soms ontbreekt die en ziet de hogeschool studenten abusievelijk
als ‘gebruikers’ of ‘consumenten’ en de professionals heel eenzijdig als werknemers. Dat leidt
tot gemiste kansen en tot een onnodige verkokering. Alleen iedereen op waarde te schatten
als volwaardige deelnemers van een hogeschoolgemeenschap kan de hogeschool een enorm
sociaal kapitaal aanboren. Dat mes snijdt aan twee kanten: het verbetert de hogeschool en
helpt de intrinsieke motivatie van student én docent.
Participatie
Traditionele participatie van studenten en medewerkers in medezeggenschapsfora
is belangrijk, maar is toch ook iets uit het verleden. Je ziet dat aan de teleurstellende
opkomstcijfers bij verkiezingen voor traditionele gremia van medezeggenschap. De
mensen die er dan toch aan meedoen, zijn vaak de usual suspects, en hoezeer ze ook hun
best doen, niet iedereen voelt zich even goed vertegenwoordigd. Sterker nog, zoals op
nationaal niveau de toenemende onzekerheid voor traditionele partijen laat zien, zowel in
teruglopende ledenaantallen als in fluctuerende aantallen stemmen, is het model van de
representatieve democratie niet langer zaligmakend. De burger wil weleens wat anders.
Vloeibare of vloeiende democratie, een model dat de Piratenpartij al in twee landen heeft
uitgeprobeerd, is een concept waarbij burgers hun stem niet weggeven, maar hun vinger
aan de pols houden.
92