Descarga en formato PDF (4 MB) - Centro Ramón Piñeiro para a ...

Nordés
Luz Pozo Garza
Académica da RAG
Opinión
eco
Sherpa, a cadela irlandesa
Polo mañá aparecera un letreiro pendurado
dunha árbore senlleira: “Búscase unha
cadeliña que atende por SHERPA”.
-Víchela onte
O avó atusou o bigote. Deu unha bocalada
á pipa e mirou para o teito:
-Vina, Xandre, Galgaba polo campo das
dedaleiras tras dunha revoada de pombas.
Eran as dez da noite pecha e a cadela non
aparecía. Os nenos non quixeron cear.
-Tomade polo menos a cunca de leitemandaba
a nai.
A Luchía choraba. Caían as bágoas grandísimas
na cunca. O rapaz ollaba pola
fiestra a noite noitébrega. Afora arreciaba
en nesgo.
As veces unha luciña moi triste pintaba ó
lonxe.
O avó sentou preto da lareira. A pipa amatada
na comisura dos labios.
As labaradas do lume poñíanlle a barba
de prata.
-Vinde, neniños. Imos facer un plan...
O Xandre repetía mecanicamente: Se
estivera aquí o papá xa a tiña atopado.
Non vou durmir ata que aparezca a nosa
cadeliña...
Caían máis bágoas na cunca...
O avó tirou a pipa da boca: Agora chove
recio. Non se pode saír. Da mañanciña
douvos palabra de ir en procura desa
toleirana. Seguro que galgaría ata a torreta
das pombas na Xunqueira. Mañá heina
buscar, pero o máis probable é que xa
veña de camiño...
Os nenos non podían durmir. De cando en
vez caían nun sopor enfermizo. O Xandre
vía a Sherpa no fondo dun pozo. Laiaba o
animal por saír e o eco reforzaba os seus
laios. A nena ensoñaba unha cadela na
corrente da torrenteira...
Pero todo non fora senón un pesadelo: de
mañanciña chegou a cadela cunha pomba
esnafrada na boca ensanguentada de
zorro cativo...
273