15.12.2014 Views

Hazar World - Sayı: 25 - Aralık 2014

Sınırın Çözümsüz Yüzü: Ermenistan Negative Side Of The Border: Armenia

Sınırın Çözümsüz Yüzü: Ermenistan
Negative Side Of The Border: Armenia

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

TÜRKİYE- ERMENİSTAN / TURKEY - ARMENIA<br />

kalkmasıyla ilgili herhangi bir adım atılmadan<br />

sınırların açılmasının Ermenistan’ı daha<br />

da cesaretlendireceği gerçeğini unutmamak<br />

gerekir. Bu noktada hem Türkiye-Ermenistan<br />

ilişkilerinin 90’lı yıllardan bu yana gelişimini<br />

hem de bundan sonraki ikili ilişkilerin bölgesel<br />

jeopolitik dinamikler yönünden perspektifini<br />

incelemekte fayda var. Netice itibariyle bu<br />

sınırlar Türkiye tarafından göz ardı edilemeyecek<br />

nedenlerle kapatılmıştı.<br />

Osmanlı Ermenile¬rinin 1915 yılında katledildiği<br />

iddiasının uluslararası alanda sözde<br />

“soykırım” olarak tanınmasına yönelik<br />

1965’ten bu yana Ermeni Diasporası tarafından<br />

yürütülen girişimler, bu tür bir tanınmanın<br />

Ermenistan’ın toprak talep edebileceğine<br />

yönelik varsayımlar sebebiyle Türkiye tarafından<br />

ciddi bir dirençle karşılandı. Bunun<br />

sonucu olarak, 1991 yılında bağımsız<br />

Ermenistan’ı ilk tanıyan ülke olmasının<br />

ardından Türkiye, diplomatik ilişkilerin başlaması<br />

için ortak sınırlarının Ermenistan<br />

tarafından tanınmasını istedi. Ancak Ermeni<br />

liderler, bu hususta “gereksiz” bir beyan olarak<br />

niteledikleri tanımayı reddetti ve diplomatik<br />

ilişkilerin kurulmasında böyle bir<br />

ortak tanımanın zaten yer aldığını iddia etti.<br />

Yoğun olarak Azerbaycanlılardan oluşan<br />

nüfusa sahip Azerbaycan’ın Kelbecer bölgesinin<br />

1993 yılının Nisan ayında Ermeni kuvvetleri<br />

tarafından işgal edilmesine haklı bir tepki<br />

olarak Türkiye, 1993 yılında Ermenistan sınırını<br />

kapattı. Bir insanlık dramı olarak bu<br />

işgal, Dağlık Karabağ dışında kalan<br />

Azerbaycan topraklarında Ermeniler tarafından<br />

gerçekleştirilen ilk büyük çaplı işgal ve<br />

etnik temizlik hareketi ancak ne yazık ki<br />

02<br />

Türkiye Dışişleri Eski<br />

Bakanı Ahmet<br />

Davutoğlu, Ermenistan<br />

Dışişleri Bakanı Edvard<br />

Nalbandyan, ABD<br />

Dışişleri Eski Bakanı<br />

Hillary Clinton, Rusya<br />

Dışişleri Bakanı Sergey<br />

Levrov, Fransa Dışişleri<br />

Eski Bakanı Bernard<br />

Kouchner, Slovenya<br />

Dışişleri Eski Bakanı<br />

Samuel Zbogar ve AB<br />

Dış Politika Eski Şefi<br />

Javier Solana Türkiye-<br />

Ermenistan arasındaki<br />

ilişkilerin<br />

normalleştirilmesine<br />

dair protokolün imza<br />

töreninde.<br />

02<br />

Former Minister of<br />

Foreign Affairs of Turkey<br />

Ahmet Davutoğlu,<br />

Minister of Foreign<br />

Affairs of Armenia<br />

Edward Nalbandyan,<br />

Former Secretary of<br />

State Hillary Clinton,<br />

Minister of Foreign<br />

Affairs of Russia Sergey<br />

Lavrov, Former Minister<br />

of Foreign Affairs of<br />

France Bernard<br />

Kouchner, Former<br />

Minister of Foreign<br />

Affairs of Slovenia<br />

Samuel Zbogar, and<br />

Former European Union<br />

(EU) Foreign Policy<br />

Chief Javier Solana<br />

attended the signing<br />

ceremony for the<br />

Protocol on the<br />

Normalization of<br />

Relations Between<br />

Turkey and Armenia.<br />

by Turkey due to non-negligible reasons.<br />

Since 1965, Armenian Diaspora is intensively<br />

trying to make its claim about the murder of<br />

Ottoman Armenians in 1915 be recognized in<br />

the international community as so-called<br />

“genocide”. Turkey persistently resisted to<br />

these efforts because such recognition may<br />

contribute to the assumptions that Armenia<br />

would stick on its territorial claims. As a<br />

result, Turkey was the first country to recognize<br />

independent Armenia in 1991, and it<br />

demanded Armenia to recognize the common<br />

borders in order to start diplomatic relations.<br />

But Armenian leaders rejected the recognition<br />

which they regarded as an “unnecessary”<br />

declaration, and indicated that such a<br />

common recognition already existed to establish<br />

diplomatic relations.<br />

As a righteous reaction to Armenian forces’<br />

occupation of Azerbaijan’s Kalbajar region<br />

which is densely populated by Azerbaijani<br />

people in April 1993; Turkey closed its<br />

Armenian border in 1993. As a human tragedy,<br />

this occupation was the first but unfortunately<br />

not the last large-scale occupation and<br />

ethnic cleansing movement of Armenians in<br />

Azerbaijani territories outside the Nagorno<br />

Karabakh. In the same year, Fuzuli, Cebrail,<br />

Kubatlı and Zengilan regions in the south of<br />

Nagorno Karabakh, and some parts of<br />

Agdam in the east were occupied. Thus,<br />

there are two different aspects of the reasons<br />

behind the failure of establishing diplomatic<br />

relations the closure of borders between<br />

Turkey and Armenia. The first one stems<br />

from the negative experiences in the history<br />

of Turkey-Armenia relations, and the second<br />

02<br />

26 ARALIK <strong>2014</strong> SAYI <strong>25</strong> - DECEMBER <strong>2014</strong> ISSUE <strong>25</strong>

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!