Hazar World - Sayı: 25 - Aralık 2014
Sınırın Çözümsüz Yüzü: Ermenistan Negative Side Of The Border: Armenia
Sınırın Çözümsüz Yüzü: Ermenistan
Negative Side Of The Border: Armenia
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
TÜRKİYE- ERMENİSTAN / TURKEY - ARMENIA<br />
kalkmasıyla ilgili herhangi bir adım atılmadan<br />
sınırların açılmasının Ermenistan’ı daha<br />
da cesaretlendireceği gerçeğini unutmamak<br />
gerekir. Bu noktada hem Türkiye-Ermenistan<br />
ilişkilerinin 90’lı yıllardan bu yana gelişimini<br />
hem de bundan sonraki ikili ilişkilerin bölgesel<br />
jeopolitik dinamikler yönünden perspektifini<br />
incelemekte fayda var. Netice itibariyle bu<br />
sınırlar Türkiye tarafından göz ardı edilemeyecek<br />
nedenlerle kapatılmıştı.<br />
Osmanlı Ermenile¬rinin 1915 yılında katledildiği<br />
iddiasının uluslararası alanda sözde<br />
“soykırım” olarak tanınmasına yönelik<br />
1965’ten bu yana Ermeni Diasporası tarafından<br />
yürütülen girişimler, bu tür bir tanınmanın<br />
Ermenistan’ın toprak talep edebileceğine<br />
yönelik varsayımlar sebebiyle Türkiye tarafından<br />
ciddi bir dirençle karşılandı. Bunun<br />
sonucu olarak, 1991 yılında bağımsız<br />
Ermenistan’ı ilk tanıyan ülke olmasının<br />
ardından Türkiye, diplomatik ilişkilerin başlaması<br />
için ortak sınırlarının Ermenistan<br />
tarafından tanınmasını istedi. Ancak Ermeni<br />
liderler, bu hususta “gereksiz” bir beyan olarak<br />
niteledikleri tanımayı reddetti ve diplomatik<br />
ilişkilerin kurulmasında böyle bir<br />
ortak tanımanın zaten yer aldığını iddia etti.<br />
Yoğun olarak Azerbaycanlılardan oluşan<br />
nüfusa sahip Azerbaycan’ın Kelbecer bölgesinin<br />
1993 yılının Nisan ayında Ermeni kuvvetleri<br />
tarafından işgal edilmesine haklı bir tepki<br />
olarak Türkiye, 1993 yılında Ermenistan sınırını<br />
kapattı. Bir insanlık dramı olarak bu<br />
işgal, Dağlık Karabağ dışında kalan<br />
Azerbaycan topraklarında Ermeniler tarafından<br />
gerçekleştirilen ilk büyük çaplı işgal ve<br />
etnik temizlik hareketi ancak ne yazık ki<br />
02<br />
Türkiye Dışişleri Eski<br />
Bakanı Ahmet<br />
Davutoğlu, Ermenistan<br />
Dışişleri Bakanı Edvard<br />
Nalbandyan, ABD<br />
Dışişleri Eski Bakanı<br />
Hillary Clinton, Rusya<br />
Dışişleri Bakanı Sergey<br />
Levrov, Fransa Dışişleri<br />
Eski Bakanı Bernard<br />
Kouchner, Slovenya<br />
Dışişleri Eski Bakanı<br />
Samuel Zbogar ve AB<br />
Dış Politika Eski Şefi<br />
Javier Solana Türkiye-<br />
Ermenistan arasındaki<br />
ilişkilerin<br />
normalleştirilmesine<br />
dair protokolün imza<br />
töreninde.<br />
02<br />
Former Minister of<br />
Foreign Affairs of Turkey<br />
Ahmet Davutoğlu,<br />
Minister of Foreign<br />
Affairs of Armenia<br />
Edward Nalbandyan,<br />
Former Secretary of<br />
State Hillary Clinton,<br />
Minister of Foreign<br />
Affairs of Russia Sergey<br />
Lavrov, Former Minister<br />
of Foreign Affairs of<br />
France Bernard<br />
Kouchner, Former<br />
Minister of Foreign<br />
Affairs of Slovenia<br />
Samuel Zbogar, and<br />
Former European Union<br />
(EU) Foreign Policy<br />
Chief Javier Solana<br />
attended the signing<br />
ceremony for the<br />
Protocol on the<br />
Normalization of<br />
Relations Between<br />
Turkey and Armenia.<br />
by Turkey due to non-negligible reasons.<br />
Since 1965, Armenian Diaspora is intensively<br />
trying to make its claim about the murder of<br />
Ottoman Armenians in 1915 be recognized in<br />
the international community as so-called<br />
“genocide”. Turkey persistently resisted to<br />
these efforts because such recognition may<br />
contribute to the assumptions that Armenia<br />
would stick on its territorial claims. As a<br />
result, Turkey was the first country to recognize<br />
independent Armenia in 1991, and it<br />
demanded Armenia to recognize the common<br />
borders in order to start diplomatic relations.<br />
But Armenian leaders rejected the recognition<br />
which they regarded as an “unnecessary”<br />
declaration, and indicated that such a<br />
common recognition already existed to establish<br />
diplomatic relations.<br />
As a righteous reaction to Armenian forces’<br />
occupation of Azerbaijan’s Kalbajar region<br />
which is densely populated by Azerbaijani<br />
people in April 1993; Turkey closed its<br />
Armenian border in 1993. As a human tragedy,<br />
this occupation was the first but unfortunately<br />
not the last large-scale occupation and<br />
ethnic cleansing movement of Armenians in<br />
Azerbaijani territories outside the Nagorno<br />
Karabakh. In the same year, Fuzuli, Cebrail,<br />
Kubatlı and Zengilan regions in the south of<br />
Nagorno Karabakh, and some parts of<br />
Agdam in the east were occupied. Thus,<br />
there are two different aspects of the reasons<br />
behind the failure of establishing diplomatic<br />
relations the closure of borders between<br />
Turkey and Armenia. The first one stems<br />
from the negative experiences in the history<br />
of Turkey-Armenia relations, and the second<br />
02<br />
26 ARALIK <strong>2014</strong> SAYI <strong>25</strong> - DECEMBER <strong>2014</strong> ISSUE <strong>25</strong>