ÖSTROJEN RESEPTÖRÜ NEGATİF İNVAZİV MEME ...

Alfa ve Beta iki izoformu olan ER’nün alfa izoformu ‘’klasik’’ER olarak bilinen ve 595
aminoasitlik bir moleküldür.Beta formu daha kısadır ve 530 amiasitten olu ur.Her iki
molekülün DNA’yı ba layan bölümü %95’e yakın bir benzerlik gösterir.Bu iki izoformun
kendilerine has fizyolojik rollerini yapan hormon ba ladıkları bölümlerdeki
farklılıklardır (49).
ER ve PR onkogen veya tümör supressör gen sınıfına dahil edilmezler ancak meme
kanserinin hem ba langıcında hemde ilerlemesinde aracı rol oynadıkllarından kanser geni
gibi dü ünülebilir (49).
14- Hücre proliferasyonu: Yüksek proliferasyon hızına sahip tümörler daha kötü
prognozludur. Hücre proliferasyonu mitoz sayımı, immun histokiyasal olarak ki-67,
PCNA, katepsin D, p53, bcl-2, CerbB-2, EGFR ekspresyonu analizi ve flow sitometri gibi
yöntemlerle belirlenir (16).
Katepsin D:Asidik lizozomal bir proteazdır.Meme kanser hücrelerinin proliferasyonu ve
tümör invazyonunda rol oynayan prognozla ili kili bir enzimdir (20).
p53: 17. Kromozomun kısa kolunda yer alan bir tümör supressör genidir. Hücre siklusunda
özellikle DNA hasarında hücrenin G1 fazından S fazına geçi in denetlenmesinde görevi
vardır. p53 geninde mutasyon geli mesi bu fonksiyonun durmasına yol açar (20,30).
Yapılan bir çok çalı mada meme kanserlerindeki 17 P’nin kaybı ile malign histolojik
özellikler arasında yakın ili ki gösterilmi tir. P53 ekspresyonu gösteren meme
kanserlerinde; yüksek histolojik grade,yüksek proliferasyon indeksi, aneploidi, ER ve PR
yoklu u arasında korelasyon mevcuttur. Meme kanserlerinin %20-30’unda p53
inaktivasyonu gözlenmi tir (32).
bcl-2:Mitokondrion, Endoplazmik retikulum ve nükleus membranında yerle ik bir
proteindir.Hücrelerin apopitoza gidi inde rolleri vardır. bcl-2’nin meme tümör dokularında
varlı ını gösteren bir çok çalı ma mevcuttur.Genelde bcl-2 ekspresyonu ER varlı ı ile
korelasyon gösterirken EGFR ve p53 ekspresyonu ile zıt korelasyon gösterirler (25).
CerbB-2: (Her2 /Neu): p185 olarak isimlendirilen bu onkogen 17.kromozomda q122ye
yerle mi tir ve protein ürünü hücre bölünmesi ve farklıla masına katılır. Ancak gen
yapısında bir de i iklik meydana geldi inde veya amplifikasyonu ve a ırı ekspresyonu
nedeniyle kanser patogenezine katılan bu onkogen meme kanserleri için önemli bir
prognostik marker olarak kabul edilmektedir (26).
26