ΟΙ ΕΒΡΑΪΚΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

αγνότητας και τον πόθο της προσέγγισης του Θεού και δίνουν υψηλό
τόνο στις θρησκευτικές τελετές της µέρας.
Τα έθιµα στο σπίτι κάθε πιστού µπορούν να συνοψιστούν στα εξής:
Υπάρχουν πολλά οικογενειακά έθιµα που συνδέονται µε το Ρος
Ασσανά και προσθέτουν µια πρόσχαρη, κάποτε µάλιστα και ποιητική,
νότα στη γιορτή.
-Μήλο και µέλι: Μετά το Κιντούς, και πριν αρχίσει το φαγητό,
βουτάνε ένα κοµµάτι µήλο στο µέλι και το τρώνε, αφού πρώτα
κάνουν µια δέηση για να’ναι καλός και γλυκός ο χρόνος που αρχίζει.
Επίσης, διαβάζονται διάφορες ευχές και τρώγονται διάφορα είδη
φρούτων και λαχανικών, ενώ παρακαλάνε το Θεό να εδραιώσει την
ευηµερία, τη χαρά και την προκοπή στην οικογένεια.
-Μια άλλη συνήθεια είναι ν’ αποφεύγουν κάθε είδους πικρές, ξινές ή
αλµυρές τροφές αυτήν την ηµέρα, γιατί δεν ταιριάζει µε τη φύση της
γιορτής.
-Συνηθίζεται επίσης να µην τρώνε για πρώτη φορά φρούτα της εποχής
που δεν ήταν και τις προηγούµενες ηµέρες στο τραπέζι. Τα φρούτα
αυτά, τα φυλάνε για τη δεύτερη νύχτα, όταν θα διαβάσουν το Σεχιγιά.
-Σε όσα σπίτια ζυµώνουν το ψωµί οι γυναίκες, συνηθίζεται να
χαράζουν πάνω στην κόρα του το σχήµα µιας σκάλας, για να φανεί
έτσι η µεγάλη µας επιθυµία να πλησιάσουµε το Θεό εκείνες τις µέρες
(το έθιµο αυτό δεν τηρείται από τους σεφαραδίµ).
Γενικότερα έθιµα αυτής της ηµέρας είναι:
-Τελευταία έχει επικρατήσει το έθιµο να στέλνουν ευχετήριες κάρτες
για το νέο χρόνο. Η συνηθισµένη ευχή είναι Λεσσανά Τοβά
Τικατέβου «Είθε να είσθε εγγεγραµµένοι για µια καλή χρονιά».
-Μια άλλη πολύ ενδιαφέρουσα συνήθεια που άρχισε το Μεσαίωνα
είναι το Τασλίχ. 84 Το απόγευµα της πρώτης µέρας ή τη δεύτερη µέρα,
αν η πρώτη είναι Σαµπάτ, οι πιστοί Εβραίοι πηγαίνουν στην όχθη ενός
ποταµού και διαβάζουν σύντοµες προσευχές και ένα µέρος από το
βιβλίο του Μιχαία, που αναφέρεται σύντοµα στο Θεό που συγχωρεί
και «ρίχνει τις αµαρτίες µας στα βάθη της θάλασσας». Αυτές οι
φράσεις σηµαίνουν πως ο Θεός είναι πάντοτε πρόθυµος να
συγχωρέσει τ’ αµαρτήµατά µας, αν µετανοήσουµε αληθινά.
84 Τασλίχ: ρίχνω
104