ΟΙ ΕΒΡΑΪΚΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

στη ∆ιαθήκη, είθε να µεγαλώσει για την Τορά, τη Χουπά (γαµήλια
σκέπη) και για καλά έργα". Ύστερα απαγγέλλουν ένα Κιντούς µε το
κρασί, µε το οποίο βρέχουν τα χείλη του βρέφους, και ακολουθεί η
τελετή της ονοµατοδοσίας. Συνηθίζεται να δίνουν το όνοµα ενός από
τους παππούδες, ώστε να υπάρχει µια συνεχής µνήµη µέσα στη ζωή.
Καµιά φορά διαλέγονται ονόµατα από επιφανή πρόσωπα της
εβραϊκής ιστορίας, δείχνοντας µ' αυτό τον τρόπο το σεβασµό στην
παράδοση. Το Μπριτ-Μιλά τελειώνει µε το Καντίς και ακολουθεί
γεύµα για τη µεγάλη αυτή χαρά, στο οποίο παρευρίσκονται όλοι.
Λέγεται µάλιστα ότι στην περιτοµή οι γονείς δεν πρέπει να στέλνουν
ιδιαίτερες προσκλήσεις, αλλά να καλούν όλον τον κόσµο και όποιος
µπορεί να πηγαίνει. Τις πρώτες µέρες ο Μοέλ παρακολουθεί το µωρό
και κάνει µόνος του τις αλλαγές.
Η µητέρα φροντίζει ιδιαίτερα το παιδί της εκείνες τις ηµέρες και
προσπαθεί να µην το αφήνει να κλαίει, µέχρι να περάσουν δυο-τρεις
µέρες και να επουλωθεί το τραύµα.
Η περιτοµή είναι το ορατό σύµβολο της συµφωνίας του Εβραίου
µε το Θεό και πιστοποιεί το δεσµό του µε τη θρησκεία. Είναι αρχαία
συνήθεια από την εποχή του λίθου, διότι όπως αναφέρεται στο βιβλίο
του Ιησού του Ναυή η Μιλά, γινόταν µε πέτρα αιχµηρή. Ο Αβραάµ
την έκανε 99 ετών µε πέτρα. Συνηθιζόταν επίσης, σε διάφορες φυλές
της Αφρικής, της Αµερικής και της Αυστραλίας. Το έθιµο το τηρούν
και οι µουσουλµάνοι, αλλά η τελετή γίνεται όταν το αγόρι έχει ήδη
συµπληρώσει κάποια χρόνια ζωής.
78