ΟΙ ΕΒΡΑΪΚΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Ο ραβίνος, η οικογένεια και στη συνέχεια όσοι βρίσκονται εκεί
ρίχνουν ο καθένας χώµα λέγοντας: "Προέρχεσαι από το χώµα και στο
χώµα θα ξαναγυρίσεις. Το σώµα επιστρέφει στη γη από όπου
προήλθε, και η ψυχή επιστρέφει στο Θεό που την έδωσε".
Μετά την ταφή ο ραβίνος και οι άντρες γυρίζουν στο σπίτι και πριν
µπουν µέσα πλένουν τα χέρια τους. Στους συγγενείς πρώτου βαθµού,
που κάθονται κάτω στο πάτωµα πάνω σε στρώµα, γίνεται το σκίσιµο
των ρούχων (κριά), έθιµο που επικρατεί από την εποχή του Ιακώβ, ο
οποίος, µαθαίνοντας το θάνατο του γιου του Ιωσήφ, από τον πόνο και
τη θλίψη του έσκισε τα ρούχα του και κάθισε κάτω στο χώµα εφτά
ηµέρες.
Μετά την κηδεία ακολουθεί µικρό γεύµα, η λεγόµενη παρηγοριά,
µε ψωµί και σφιχτό αυγό χωρίς αλάτι, που ετοιµάζει συγγενικό
πρόσωπο και προσφέρεται στους λυπηµένους σε τραπεζοµάντιλο που
στρώνουν κάτω. Εάν δεν υπάρχει κάποιος συγγενής, φροντίζει γι'
αυτό η Χεβρά-Καντισά ή η κοινότητα.
Μια συνήθεια είναι επίσης να σερβίρουν στους πενθούντες και στους
επισκέπτες που βρίσκονται εκεί σούπα φιδέ µε τυρί ή σφουγγάτο
(κεφτεδάκια από τυρί), στραγάλια µε σταφίδες µαύρες, γλυκό µε
σοκολάτα, κονιάκ και καφέ. Οι καθρέπτες του σπιτιού πρέπει να είναι
σκεπασµένοι.
Από την κηδεία και µετά αρχίζει η περίοδος των Σίβα, των επτά
ηµερών, κατά τη διάρκεια των οποίων οι αβελίµ (πενθούντες)
παραµένουν στο σπίτι του νεκρού, όπου καθηµερινά προσεύχονται µε
µινιάν. ∆εν τρώνε κρέας, απέχουν από κάθε εργασία, κάθονται σε
χαµηλά καθίσµατα χωρίς παπούτσια και δέχονται αυτούς που
έρχονται να τους συλλυπηθούν. Οι επισκέπτες φέρνουν συνήθως
τροφή, την οποία οι αβελίµ ίσως παραµελούν µέσα στη θλίψη τους.
Οι άντρες δεν κόβουν τα µαλλιά τους και δεν ξυρίζονται. Παλιότερα η
συνήθεια αυτή διαρκούσε 30 ηµέρες. Οι γυναίκες µπορούν να
ασχολούνται µε το σπίτι τους και µε τα παιδιά τους. Το Σαµπάτ και
τις γιορτές δεν κάθονται Αβέλ. Την έβδοµη ηµέρα γίνεται το πρώτο
µνηµόσυνο. Εκτός από το γλυκό προσφέρουν και ψωµί για την ψυχή
του νεκρού. Μετά τριάντα ηµέρες από τον ενταφιασµό γίνεται το
δεύτερο µνηµόσυνο και επίσκεψη των πενθούντων στο νεκροταφείο,
όπου µπορούν να πάνε και οι γυναίκες. Προσφέρουν αλµυρά µε ούζο
ή κονιάκ και ψωµί. Εδώ τελειώνει το πένθος των τριάντα ηµερών
(Σλοσίµ) για τα αδέλφια, τους συζύγους και τα παιδιά. Τα ορφανά
85