Projekt Ustawy

ędzie następować standaryzacja rodzajów świadczeń, przedmiotów postępowania
sposobów wyceny, kryteriów oceny ofert i warunków wymaganych od świadczeniodawców.
Zapewni to jednolitość w tym zakresie oraz sprawniejsze realizowanie funkcji nadzorczych.
Centralizacja decyzji w tym zakresie znajduje swe uzasadnienie w konieczności zapewnienia
jasnego, przejrzystego i zintegrowanego decydowania w tym przedmiocie.
Jednocześnie, z uwagi na zasadę konstytucyjnej odpowiedzialności Ministra Zdrowia za dział
„zdrowie” oraz prawne kompetencje Ministra w zakresie powołania i odwołania Prezesa
UNUZ, w pełni uzasadnione jest rozwiązanie prawne określone w art. 5 ust. 2, zgodnie z
którym Prezes UNUZ będzie przedstawiał Ministrowi Zdrowia roczne sprawozdanie w
zakresie funkcjonowania systemu powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego.
Artykuł 6 projektu określa zakres i kryterium sprawowanego nadzoru.
Artykuły 7 oraz 8 określają instrumenty nadzorcze, jakie posiadać będzie Prezes UNUZ .
Należeć do nich będzie: prawo do żądania od instytucji ubezpieczeniowej przekazywania
informacji, wyjaśnień i dokumentów dotyczących działalności instytucji ubezpieczeniowej (w
tym gospodarki finansowej) – art. 7, prawo wydawania zaleceń instytucji ubezpieczeniowej,
świadczeniodawcom lub aptekom z terminem ich wykonania, prawo zobowiązania tych
podmiotów – w drodze decyzji - do wykonania zaleceń, prawo stwierdzania nieważności
uchwał i decyzji podejmowanych przez kontrolowane podmioty (art. 8).
Dalszą konkretyzacją instrumentów nadzorczych będą art. 10 oraz 11.
Z uwagi na sformalizowaną strukturę instytucji ubezpieczeniowych (publicznych
powszechnych towarzystw ubezpieczeń zdrowotnych oraz prywatnych zakładów
ubezpieczeń), w art. 10 projektu zakłada się możliwość nałożenia przez organ nadzoru nad
taką instytucję kary pieniężnej w razie niewykonania w terminie zaleceń, wykonywania
działalności z rażącym naruszeniem interesów ubezpieczonych, przepisów prawa, statutu
lub nieudzielanie informacji. Przewiduje się również możliwość zawieszania członków
organów zarządzających takimi instytucjami w czynnościach, oraz występowania do
właściwego organu instytucji z wnioskiem o odwołanie Prezesa czy też członka zarządu.
Powyższe nadzorcze uprawnienia w sferze kadrowej zapewnią zdyscyplinowanie
nadzorowanych instytucji, gdzie decyzje podejmowane są właśnie albo przez organy
jednoosobowe (prezes) albo kolegialne (zarząd). Tego rodzaju instrumenty są w swej
perspektywie najbardziej skuteczne, przez co czynią nadzór efektywnym i realnym.
Podobnie w zakresie sprawowanego nad świadczeniodawcami i aptekami nadzoru,
przewiduje się możliwość nałożenia przez Prezesa NFZ na te podmioty kary pieniężnej. Ze
względu jednakże na specyfikę i funkcję tych podmiotów, nad którymi sprawowany jest
nadzór przewiduje się w projekcie ponadto prawo oganu nadzoru do wystąpienia do instytucji
ubezpieczeniowej o rozwiązanie umowy ze świadczeniodawcą lub apteką, prawo do
poinformowania o stwierdzonych nieprawidłowościach wojewody i organ założycielski, oraz
poinformowania Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego.
Szczególne uprawnienie nadzorcze przewiduje art. 12 ustawy, który umożliwia organowi
nadzoru żądanie niezwłocznego rozpatrzenia danej sprawy przez organ instytucji
ubezpieczeniowej na posiedzeniu, pod rygorem zwołania przez organ nadzoru takiego
posiedzenia samodzielnie, po upływie uprzednio wyznaczonego terminu. Powyższe
uprawnienie stanowi praktyczne zabezpieczenie przed zaniechaniem i niepodejmowaniem
przez instytucje ubezpieczeniowe czynności, mieszczących się w ich ustawowych
zadaniach.
61