Projekt Ustawy

Pkt 2 uzupełnia art. 5 ustawy o definicje terminów: „organ nadzoru” oraz „wyrównanie
finansowe”. Ponadto przepis ten skreśla w art. 5 pkt 14a, definiujący pojęcie migracji
ubezpieczonych, gdyż pojęcie to nie będzie już występowało w znowelizowanej ustawie.
Pkt 3 uzupełnia art. 9 pkt 1 ustawy o obowiązek konsultowania przez samorządy
województw opracowywanych przez nie programów zdrowotnych również z instytucjami
ubezpieczeniowymi, w których są ubezpieczeni mieszkańcy danego województwa.
Zasadność wprowadzenia takiego obowiązku wynika z faktu, że instytucje ubezpieczeniowe
posiadają najpełniejsza wiedzę nt. potrzeb zdrowotnych swoich ubezpieczonych.
Pkt 4 wprowadza w art. 11 nowy przepis nakładający na Ministra Zdrowia zadanie
finansowania świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych świadczeniobiorcom, o których mowa
w art. 2 ust. 1 pkt 2 i 3, oraz świadczeń, o których mowa w art. 12 pkt 2-4, 6 i 9, jak również
finansowania kosztów kierowania na leczenie lub badania nie wykonywane w kraju, na
podstawie art. 26 ustawy. Świadczenia te na mocy art. 97 ust. 2 pkt 2a, 3 i 3b finansowane
były przez Fundusz. W toku prac nad obecną nowelizacją uznano, iż nie jest zasadne
nakładanie tego zadania na nowo tworzone instytucje ubezpieczeniowe, natomiast powinien
je przejąć Minister Zdrowia jako dysponent odpowiednich środków budżetowych.
Rozwiązanie takie sprzyjać będzie przejrzystości wydatkowania środków publicznych oraz
uproszczeniu związanych z tym obciążeń administracyjnych, jakie wiążą się z procedurą
przekazywania środków budżetowych innym jednostkom odpowiedzialnym za finansowanie
świadczeń.
Ponadto wykreśleniu uległy przepisy zawarte w ust. 1 pkt 6-8 dotychczasowego art. 11,
z uwagi na powierzenie wskazanych tu kompetencji Ministra Zdrowia Prezesowi UNUZ.
Pkt 5 rozszerza zakres zawartej w art. 13a delegacji do wydania rozporządzenia Rady
Ministrów określającego sposób i tryb finansowania z budżetu państwa świadczeń opieki
zdrowotnej na rzecz osób innych niż ubezpieczone, o świadczenia na rzecz osób
wymienionych w art. 2 ust. 1 pkt 2 (osoby spełniające kryterium dochodowe, o którym mowa
w art. 8 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej) oraz art. 12 pkt 6
(świadczenia przewidziane w ustawie z dnia 6 września 2001 o chorobach zakaźnych).
Wskazane jest objęcie przedmiotowym aktem wykonawczym zasad finansowania wszystkich
świadczeń, których koszty pokrywane są z budżetu państwa (z wyjątkiem świadczeń
wynikających z ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym).
Pkt 6 dostosowuje zapisy art. 14b poprzez zastąpienie Funduszu instytucjami
ubezpieczeniowymi oraz stosowną zmianę odesłania.
Pkt 7 dodaje w art. 15 ustawy pkt 22, wprowadzający nowy rodzaj świadczeń opieki
zdrowotnej - „pomoc doraźna”.
Pkt 8 wprowadza w art. 19 ustawy zmianę mającą na celu doprecyzowanie, że prawo do
uzyskania świadczenia opieki zdrowotnej w stanie nagłym dotyczyć ma nie tylko
świadczeniodawcy, który nie zawarł (w ogóle) umowy o udzielanie świadczeń opieki
zdrowotnej, lecz także świadczeniodawcy, który nie zawarł takiej umowy z instytucją
ubezpieczeniową, w której jest ubezpieczona osoba wymagająca udzielenia świadczenia w
stanie nagłym.
W pkt 9 dokonano zmian o charakterze formalnym/ dostosowującym w art. 23 ustawy,
polegających na wpisaniu instytucji ubezpieczeniowej w miejsce oddziału wojewódzkiego
Funduszu. Ponadto wykreślone zostały ust. 6 i 7, dotyczące centralnego wykazu informacji o
liczbie oczekujących na udzielenie świadczenia opieki zdrowotnej i średnim czasie
64