Krok defiladowy na gruntach podmokłych - Gandalf

53
KROK DEFILADOWY NA GRUNTACH PODMOKŁYCH
ła druga wojna Êwiatowa? Historyczne tło bitwy w Lasach Janowskich”.
Sporo tego krà˝yło mi´dzy ludem, zwłaszcza po marcu.
W koƒcu lat pi´çdziesiàtych społeczeƒstwo nas, harcerzy, lubiło.
CzuliÊmy to. Kontroler komunikacji miejskiej nie ˝àdał okazania biletu;
było rzeczà oczywistà, ˝e harcerz nie jedzie na gap´. Mundur
ułatwiał te˝ podró˝owanie autostopem.
Lecz wkrótce znaczenia poj´ç „harcerz” i „partyzant” w mowie
potocznej zbli˝yły si´ do siebie – zacz´ły oznaczaç pajaca, człowieka
niepowa˝nego, wiecznego chłopca. „Działania partyzanckie”,
czyli chaotyczne, bezplanowe, na łapu capu. Mimo ˝e w owych latach
˝yło niemało ludzi, którzy dobrze wiedzieli z własnego doÊwiadczenia,
˝e akcja partyzancka, jeÊli miała przynieÊç po˝àdany skutek,
musiała byç przemyÊlana w najdrobniejszych szczegółach i przeprowadzona
z najwi´kszà precyzjà. ˚yli jeszcze członkowie Szarych
Szeregów, absolutnego fenomenu w całej okupowanej Europie.
***
W dzieciƒstwie chwaliłem si´, ˝e jestem wojenny, choç starsi tego
nie uznawali. DziÊ myÊl´, ˝e miałem niebywałe szcz´Êcie, bo nie jestem.
Nale˝´ do pierwszego od co najmniej dwóch stuleci pokolenia
Polaków, które nie zaznało wojny. Stanu wojennego 1981/1982 nie licz´,
to była wojna tylko z nazwy, wojna bez wojny. Wyrosłem, prze-
˝yłem młodoÊç, teraz si´ starzej´, robi´, co chc´, nikt mnie nie
przeÊladuje za głoÊne mówienie po polsku, nie musiałem do nikogo
strzelaç, nikt nie strzelał do mnie. Nie uciekałem z płonàcego domu,
miałem i wcià˝ mam cudowne ˝ycie.
***
Stryj Tadeusz, ten, co tak mazura wodził, zachował si´ na paru fotografiach
i w kilku spisanych wspomnieniach.
„(…) ona – płowa, z odrzuconà w tył głowà, gibka, on – kr´py, barczysty,
zwarty, ze szczecinà wàsów nad mocno wysuni´tà dolnà
szcz´kà, najłatwiej byłoby powiedzieç – brzydki, ale by to nie okre-