rusenje_republike_srpske

SKIDANJE MASKI
ruža u Gruziji“ 2003. godine, „ružičaste“ revolucije u Ukrajini 2004 i
ove 2014. godine, Belorusiji i drugim državama, Arapskog proljeća:
u Maroku, Libiji, Egiptu i Siriji.
O čemu se tu radi? Džon Lokland ovako objašnjava te
vještačke revolucije. Takozvane demokratske narodne revolucije u
stvari su državni udari, koje umjesto vojske izvodi za tu svrhu mobilisano
i izmanipulisano civilno stanovništvo. Postoje i priručnici
prevrata koje su napisali Džin Šarp, Robert Helvi i Piter Akerman
– rukovodioci „nenasilnom borbom“ u službi SAD.
Najveći dio pripreme prevrata je medijski: upravljanje utiscima,
proizvodnja lažirane svijesti u javnom mnjenju, oblikovanje i
nametanje lažnog društvenog i političkog okvira. Tek kada se tako
pripremi teren, na scenu stupaju prevratnici, „krtice“ i mobilisana
pješadija.
Džonatan Movat je tehniku prevrata opisao kao klasično
ratovanje drugim sredstvima. Nema potrebe da se šalje vojska u
drugu državu, ako možete da od njenih stanovnika napravite sopstvenu
vojsku, putem medijske i političke manipulacije. Movat dokumentuje
da su Šarp, Akerman i ostali ideolozi „nenasilne borbe“
u stvari formulisali taktiku ratovanja upotrebom civila. Finansiranje
ovih aktivnosti vrši se kroz trgovinu narkoticima, što objašnjava
naizgled šizofrenu podršku SAD narko-kartelima protiv kojih se –
navodno i vrlo javno – bori militarizacijom domaće policije.
Irina Lebedeva kaže da su obećanja „revolucionara“ u stvari
indentična obećanjima berzanskih prevaranata. Oni koji povjeruju
u priče o basnoslovnom bogastvu, ostanu bez ičega – čak i ako
prevaranta na kraju uhapse. Na ovim tzv. revolucijama profitiraju
samo Imperija i „revolucionari“, dok je narod u ime kojeg se navodni
prevrat vrši – ovce za šišanje. Pritom se kao pješadija regrutuje
frustrirana omladina, koja je poslovično nestrpljiva, neiskusna i
lakovjerna.
Demokratija je samo floskula za lakovjerne.
9