ÎδηγÏÏ ÎκÏÎ±Î¹Î´ÎµÏ ÏικοÏ
ÎδηγÏÏ ÎκÏÎ±Î¹Î´ÎµÏ ÏικοÏ
ÎδηγÏÏ ÎκÏÎ±Î¹Î´ÎµÏ ÏικοÏ
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Οδηγός Εκπαιδευτικού για το Π.Σ. της Γεωγραφίας στο Δημοτικό Σχολείο<br />
2. Μεταδοτικές ασθένειες - Θύματα τα παιδιά της Αφρικής<br />
Η ελονοσία είναι μεταδοτική ασθένεια που είναι διαδεδομένη σε τροπικές και<br />
υποτροπικές περιοχές της Αφρικής. Κάθε χρόνο, υπάρχουν περίπου 350 έως 500<br />
εκατομμύρια κρούσματα ελονοσίας, σκοτώνοντας μεταξύ ενός και τριών<br />
εκατομμυρίων ανθρώπων, η πλειονότητα των οποίων είναι τα μικρά παιδιά στην<br />
υποσαχάρια Αφρική. Η ελονοσία συνήθως συνδέεται με τη φτώχεια, αλλά είναι<br />
επίσης μια αιτία της φτώχειας. Το 2008 προκλήθηκαν 863.000 θάνατοι από την<br />
ελονοσία. Το 89% των θανάτων συνέβη στην υποσαχάρια Αφρική.<br />
Συνήθως, οι άνθρωποι παίρνουν ελονοσία όταν τους τσιμπήσει ένα μολυσματικό<br />
είδος θηλυκού κουνουπιού. Τα συμπτώματα της ελονοσίας είναι ζάλη, δύσπνοια,<br />
ταχυκαρδία, καθώς και άλλα γενικά συμπτώματα όπως πυρετός, ρίγη, ναυτία και σε<br />
σοβαρές περιπτώσεις κώμα και θάνατος. Η μετάδοση της ελονοσίας μπορεί να<br />
μειωθεί με την πρόληψη ενάντια στα τσιμπήματα των κουνουπιών, με<br />
κουνουπιέρες και εντομοαπωθητικά ή με μέτρα ελέγχου, όπως ο ψεκασμός με<br />
εντομοκτόνα στο εσωτερικό των κατοικιών και η αποστράγγιση στάσιμων υδάτων<br />
όπου τα κουνούπια γεννούν τα αβγά τους.<br />
Ο εμβολιασμός των νηπίων, που άρχισε συστηματικά από το 1974, έχει μειώσει τα<br />
ποσοστά των παιδιών που πεθαίνουν από 6 κύριες ασθένειες: διφθερίτιδα, ιλαρά,<br />
κοκίτης, πολιομυελίτιδα, τέτανος, φυματίωση. Οι εμβολιασμοί νηπίων και εγκύων<br />
γυναικών συνεχίζονται εντατικά στην Αφρική και μειώνουν σταθερά τους θανάτους<br />
από ευλογιά, ηπατίτιδα Β, πνευμονία, μηνιγγίτιδα και ανεπάρκεια βιταμίνης Α. Η<br />
ανεπάρκεια σε βιταμίνη Α μπορεί να προξενήσει μη αναστρέψιμη τύφλωση και<br />
αυξάνει κατά 25% τον κίνδυνο θανάτου από ελονοσία, διάρροια και ιλαρά.<br />
Ωστόσο, η πρόσβαση των παιδιών σε υπηρεσίες υγείας εμποδίζεται από την<br />
έλλειψη μόρφωσης, από τη φτώχεια και από την έλλειψη υποδομών. Μια 9χρονη<br />
Πυγμαία που ζει στη Γκαμπόν περιγράφει: «Το όνομά μου είναι Αϊμέ. Είμαι 9<br />
χρονών. Ζω στο χωριό Εσένγκ στη Γκαμπόν. Το χωριό μου είναι στην άκρη του<br />
μεγάλου τροπικού δάσους. Υπάρχουν πολλά παιδιά στο χωριό μου. Όταν<br />
αρρωσταίνουμε ο πρακτικός γιατρός χρησιμοποιεί φύλλα από φυτά και ρίζες για να<br />
μας φροντίσει. Κάθε μέρα καθαρίζω την καλύβα μας, φέρνω νερό και ξύλα για τη<br />
φωτιά, πλένω ρούχα και ετοιμάζω φαγητό. Δεν έχω πάει ποτέ σε γιατρό ή κέντρο<br />
υγείας, είναι πολύ μακριά και κοστίζει πολλά λεφτά».<br />
(Πηγές: Ελευθεροτυπία, 22/4/ 2011, ΚΟΣΜΟΣ, Τριμηνιαία έκδοση της Ελληνικής<br />
Εθνικής Επιτροπής UNICEF, τ. 67, Φεβρουάριος 2007 και ΚΟΣΜΟΣ, Τριμηνιαία<br />
έκδοση της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής UNICEF, τ. 75, Φεβρουάριος 2009<br />
- 87 -