kształcenie ustawiczneKształcenie podyplomowewobec rynku pracyAleksandra MarcinkiewiczSpołeczeństwo informacyjne, w którym żyjemy, charakteryzujesię tym, że następują w nim niezwykle dynamicznezmiany, a informacja ma priorytetowe znaczenie. Zatemczłowiek, nie chcąc dopuścić do dezaktualizacji posiadanejwiedzy, powinien nieprzerwanie, przez całe życie się uczyć.Przeobrażenia wynikające z powstania społeczeństwainformacyjnego nie dotyczą tylko edukacji, ale wszystkichobszarów funkcjonowania jednostki, w tym pracy. Dużymzainteresowaniem cieszą się więc studia podyplomowe, jakota forma kształcenia, która szybko reaguje na zmieniającesię potrzeby rynku pracy.Idea całożyciowej edukacji została sformułowanaw 1926 roku przez Eduarda Lindemana w książceZnaczenie edukacji dorosłych, w której postawił on tezę,że kształcenie nie powinno mieć końca, ponieważ całeżycie jest nieustannym procesem uczenia się 1 .Najpełniejszy zakres pojęcia edukacji ustawicznejzostał przyjęty przez UNESCO, według któregokształcenie ustawiczne obejmuje całe życie człowiekai służy jego rozwojowi. Jest to również naczelnazasada wskazująca kierunek współczesnych reformoświatowych dotyczących szkolnictwa powszechnego,zawodowego i wyższego, ale także doskonaleniazawodowego pracujących, oświaty dorosłych, kształceniarównoległego oraz wychowania w rodziniei środowisku. Głównego zadania edukacji ustawicznejupatruje się w wychowaniu nowego typu człowieka,charakteryzującego się twórczą postawą i dynamicznymstosunkiem do życia i kultury – potrafiącegodoskonalić siebie, zmieniać warunki życia i ulepszaćje dla dobra społeczeństwa 2 .Edukacja w społeczeństwie informacyjnymEdukacja w społeczeństwie informacyjnym znacznieróżni się od tej z przeszłości. Wykształcenie stajesię jednym z kluczowych zasobów kapitału społecznegoi stanowi jeden z najistotniejszych warunkówzapewniających jednostce godziwą egzystencję.Wykształcenie umożliwia łatwiejsze radzenie sobiew sytuacjach ekstremalnych i szybsze przystosowaniesię do zmian. Nagłe i nieoczekiwane przeobrażeniawymuszają ponowne uczenie się, zmianę kompetencjii kwalifikacji. W związku z tym oczekuje się, że edukacjabędzie elastyczna, wielokierunkowa, obszernai wszechstronna, gdyż tylko taka zapewnia jednostcezdobycie wysokich kwalifikacji oraz kompetencji, któreumożliwiają odnalezienie się na konkurencyjnymrynku pracy, a co za tym idzie – mają wpływ na karieręi przyszłe zarobki.Współczesna edukacja musi być nastawiona naprzyszłość, a zatem powinna kształtować ludziinnowacyjnych, aktywnych i progresywnych. Jejcelem powinno być w najszerszym znaczeniu przekazywaniewiedzy, ale powinna także kształtowaćumiejętności, wielostronnie rozwijać jednostkęi doskonalić człowieka oraz promować wartościogólnoludzkie. Tak pojmowana edukacja prowadzido globalnej aktywności na zasadzie demokratycznegouczestnictwa w społeczeństwie uczącym sięi służy rozwojowi społecznemu zgodnie z duchemhumanizmu, współpracy i demokracji. Idea kształceniaustawicznego jest zgodna z potrzebami nowegotypu społeczeństwa, uwzględnia przemiany rynkupracy, jak i rytm indywidualnej egzystencji wynikającyz dynamiki zmian charakterystycznych dlanowego typu społeczeństwa. U jej podstaw znajdująsię takie zjawiska społeczne i kulturalne jak: rozwójnauki i technologii, konieczność doskonalenia zawodowego,dostosowanie do zmian ekonomicznych, wymaganiarynku pracy wobec siły roboczej oraz upowszechnieniekształcenia typu know-how (wiedzieć jak) na kursacho specjalnym przeznaczeniu 3 .1D. Ciechanowska, Od edukacji ustawicznej do całożyciowego uczenia się – potrzeba kształcenia kompetencji uczynienia się, [w:] R. Górska,J. Półturzycki (red.), Edukacja ustawiczna w szkołach wyższych – od idei do praktyki, Wydawnictwo Instytutu Technologii Eksploatacji,Płock–Toruń 2004, s. 155.2A. Marcinkiewicz, Uczelnie Wyższe a idea ustawiczności kształcenia, http://ogrodynauk.pl/Content/Issues/2011/01/Articles/Uczelnie%20wy%C5%BCsze.pdf, [09.04.2011].3J. Zieliński, Uwarunkowania i założenia przemian edukacyjnych w XXI wieku, [w:] K. Szczepańska-Woszczyna, Z. Decko-Pikiewicz(red.), Edukacja wobec rynku pracy i integracji europejskiej, Wyższa Szkoła Biznesu, Dąbrowa Górnicza 2007, s. 21–23.54 e-<strong>mentor</strong> nr 2 (44)
Kształcenie podyplomowe wobec rynku pracyMiejsce studiów podyplomowychw koncepcji kształcenia ustawicznegoKształcenie na poziomie akademickim jest ważnymelementem idei ustawiczności kształcenia. Jednąz form kształcenia na poziomie wyższym są studiapodyplomowe. W typologii wymiarów kształceniaustawicznego Roberta Kidda 4 forma ta sytuuje sięw wymiarze edukacji w pionie, gdyż stanowi kolejnystopień kształcenia realizowany po ukończeniu studiówwyższychUstawa Prawo o szkolnictwie wyższym definiujeje jako: formę kształcenia inną niż studia wyższe i studiadoktoranckie, przeznaczoną dla osób legitymujących sięwyższym wykształceniem 5 . W związku z faktem, żeszkoły wyższe często nie są w stanie w pełni przygotowaćabsolwentów do pracy zawodowej w obranychspecjalnościach, zauważyć można naturalną chęćrozszerzania i uzupełniania wykształcenia akademickiego.Istnieje również konieczność dalszego rozszerzaniaposiadanej wiedzy i umiejętności związanych zespecjalizacją zawodową czy naukową, które wymagająposiadania dokładniejszego i bardziej specjalistycznegoprzygotowania. Coraz częściej ludzie stają przedkoniecznością zmiany zawodu z przyczyn zarównoprywatnych, jak i wynikających z sytuacji na rynkupracy. Wszystkie wspomniane potrzeby są zaspokajaneprzez kształcenie podyplomowe 6 , które w procesieedukacyjnym może pełnić rolę studiów: specjalistycznych,aktualizujących wiedzę czy ogólnych. Możerównież wynikać z zainteresowań uczestnikówstudiów niekoniecznie związanych z wykonywanymzawodem 7 .Funkcje i cele kształcenia podyplomowegoKoncepcja kształcenia ustawicznego składa sięz czterech ogniw problemowo-strukturalnych: samokształcenia,doskonalenia, dokształcania i kształceniabezinteresownego 8 . Uczelnie wyższe poprzez studiapodyplomowe prowadzą dokształcanie i realizująnastępujące funkcje kształcenia ustawicznego 9 :• kompensacyjną – uzupełnianie wykształcenia;występuje, gdy poziom wiedzy posiadanej przezstudenta nie jest wystarczający do wykonywaniaprawidłowo zadań zawodowych;• renowacyjną – odnowienie kwalifikacji; wiąże sięz aktualizacją umiejętności i wiedzy w związkuz postępem technologicznym i technicznym czyzmianą oprzyrządowania stanowiska pracy;• rekonstrukcyjną – rozbudzanie dążeń twórczychstudentów w taki sposób, aby wynikiem byłonp. ulepszenie własnego miejsca i organizacjipracy.Powyższe funkcje dotyczą jednego ze wspomnianychogniw, a mianowicie dokształcania – procesupodwyższania kwalifikacji formalnych, przedewszystkim teoretycznego dopełnienia kwalifikacjizawodowych, które są poświadczone odpowiednimdyplomem, certyfikatem czy świadectwem 10 . Józef Półturzyckiw obrębie zagadnienia doskonalenia zawodowegowyróżnia jeszcze jedną funkcję: adaptacyjną– zaznajomienie osób doskonalonych z wymogaminowych zadań zawodowych lub nowego stanowiskapracy. Zazwyczaj nie zakłada się w takim przypadku,że kształcący się zdobędą nową wiedzę, lecz dąży siędo uaktywnienia posiadanych umiejętności i wiadomości,a nawet ich przegrupowania w nowe strukturyzgodnie z wymogami nowej sytuacji zawodowej 11 .Jak można zauważyć, każda z form kształceniaposiada określone funkcje. Te z kolei implikują celeaktywności edukacyjnej oraz zadania, których wypełnieniegwarantuje osiągnięcie wyznaczonych rezultatów.Uczelnie wyższe podejmują starania zmierzającedo określenia celów i zadań studiów podyplomowych.Taka intencja przyświecała również PermanentnejKonferencji Rektorów Uniwersytetów Europejskich,zorganizowanej w 1974 r. w Bolonii. Podczas tejkonferencji rektor Wolnego Uniwersytetu w Brukseli– A. Jaumotte – wygłosił referat, w którym w formiepytań przedstawił zagadnienia istotne dla rozwojustudiów akademickich i podyplomowych. Zaproponowaneprzez Jaumotte’a pytania umożliwiają spojrzeniena sens kształcenia podyplomowego w kontekście ideikształcenia ustawicznego. Można zatem wyszczególnićnastępujące cele i zadania tego typu kształcenia 12 :• celem studiów podyplomowych nie jest jedynieprzekazywanie pewnej sumy wiedzy, lecztakże rozwijanie umiejętności pracy twórczej,rozwiązywanie problemów, stosowanie metodnaukowych w pracy zawodowej;• studia te mają służyć zarówno przekazywaniuwiedzy, jak i być formą pomocy w samodzielnymkształceniu się;• powinny pomagać studentom zrozumieć specjalistówz innych dziedzin wiedzy, aby ułatwiaćdialog i nawiązywanie współpracy;4J. Półturzycki, Szkolnictwo wyższe a idea edukacji ustawicznej, [w:] E. Górska, J. Półturzycki (red.), Edukacja ustawiczna w szkołachwyższych – od idei do praktyki, dz.cyt., s. 38.5Ustawa Prawo o szkolnictwie wyższym, (Dz.U. z 2005 r. Nr 164 poz. 1365) art. 2, p. 1.6J. Półturzycki, Akademicka edukacji dorosłych, Wydawnictw Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 1994, s. 143–144.7M. Zdaniewicz, Studia podyplomowe jako element kształcenia ustawicznego, [w:] Z. Wołk (red.), Szkolnictwo wyższe w systemie kształceniaustawicznego, Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu Zielonogórskiego, Zielona Góra 2009, s. 98.8Z. Wiatrowski, Podstawy pedagogiki pracy, Wydawnictwo Uczelniane WSP, Bydgoszcz 2000, s. 344.9M. Zdaniewicz, dz.cyt., s. 100–101.10Z. Wiatrowski, dz.cyt., s. 344.11J. Półturzycki, Akademickie…, dz.cyt., s. 145.12Tamże.kwiecień 2012 55
- Page 2 and 3:
SPIS TREŚCI
- Page 4 and 5: metody, formy i programy kształcen
- Page 6 and 7: metody, formy i programy kształcen
- Page 8 and 9: metody, formy i programy kształcen
- Page 10 and 11: metody, formy i programy kształcen
- Page 12 and 13: metody, formy i programy kształcen
- Page 14 and 15: metody, formy i programy kształcen
- Page 16 and 17: metody, formy i programy kształcen
- Page 18 and 19: metody, formy i programy kształcen
- Page 20 and 21: metody, formy i programy kształcen
- Page 22 and 23: metody, formy i programy kształcen
- Page 24 and 25: metody, formy i programy kształcen
- Page 26 and 27: metody, formy i programy kształcen
- Page 28 and 29: metody, formy i programy kształcen
- Page 30 and 31: e-edukacja w krajuRzeczywistość r
- Page 32 and 33: e-edukacja w krajuRysunek 1. Przewo
- Page 34 and 35: e-edukacja w krajuRysunek 6. Podrę
- Page 36 and 37: e-edukacja w krajunauczania w szko
- Page 38 and 39: e-edukacja w krajuRysunek 1. Tworze
- Page 40 and 41: e-edukacja w krajuRysunek 5. Widok
- Page 42 and 43: e-edukacja w krajucdŹródło: wido
- Page 44 and 45: e-edukacja w krajuAntropologiczne s
- Page 46 and 47: zarządzanie wiedząwspółpracowni
- Page 48 and 49: zarządzanie wiedząPodsumowanieWyd
- Page 50 and 51: zarządzanie wiedząW metodzie tej
- Page 52 and 53: zarządzanie wiedzą5. Przypisanie
- Page 56 and 57: kształcenie ustawiczne• celem st
- Page 58 and 59: kształcenie ustawiczneuznać, że
- Page 60 and 61: kształcenie ustawicznerynku pracy.
- Page 62 and 63: e-biznesdyspozycji narzędzia oceni
- Page 64 and 65: e-biznesSpołeczności kupujących
- Page 66 and 67: e-biznesTabela 1. Cechy komunikacji
- Page 68 and 69: e-bizneswięcej czasu poświęcać
- Page 70 and 71: e-biznesSerwisy internetowe banków
- Page 72 and 73: e-biznesRysunek 1. Elementy, na kt
- Page 74 and 75: e-biznesważ obsługują one klient
- Page 76 and 77: e-biznesWykres 5. Szybkość ładow
- Page 78 and 79: e-biznesWykres 9. Szybkość ładow
- Page 80 and 81: e-biznesWykres 13. Średnia z sumy
- Page 82 and 83: e-edukacja na świecieDistance Lear
- Page 84 and 85: e-edukacja na świeciein this marke
- Page 86 and 87: e-edukacja na świecieE-mail (CBT)
- Page 88: e-edukacja na świecie88 e-mentor n