Jan Wowczak (1884-1935) - pierwszy - Nestor - Czasopismo ...

Historia Historia
12. M. Miechowita, Chronica Polonorum, wyd. H.
Wietor, Kraków 1.XII.1521.
13. J. Herburt, Chronica, sive historiae Poloniae
compendiosa, wyd. Joannes Oporinus, Basel
1571.
14. T. Narbutt, Dzieje Narodu Litewskiego (w
krótkoœci zebrane), nak³. A. Marcinowskiego J.
Zawadzkiego, Wilno 1840-1847.
15. Kronika klêsk elementarnych w Polsce i w
krajach s¹siednich, Lwów 1935, 1937.
16. L e t o p i s e þ u l a n o n i m a l M o l d o v e i,
www.stefancelmare.ro/izvoare-rom.htm
17. J. L. Decjusz, De Sigismundi Regis Temporibus
Liber, 1521, wyda³ dr Wiktor Czermak,
nak³adem Akademii Umiejêtnoœci. Sk³ad Spó³ki
Wydawniczej Polskiej, Kraków 1901.
18. A. Gwagnini, Z kroniki Sarmacyi Europejskiej,
wyd. K. Turowskiego, Wydawnictwo Biblioteki
Polskiej, Kraków 1860.
19. Biblioteka Ossoliñskich. Pismo historii,
literaturze, umiejêtnoœciom i rzeczom
narodowym poœwiêcone. Poczet nowy. Tom
VII. W Drukarni Zak³adu Nar. Ossoliñskich,
Lwów 1865.
20. M. Jemio³owski, Pamiêtnik towarzysza lekkiej
chor¹gwi, obejmuj¹cy dzieje Polski od roku
1648 do 1679, w Drukarni Zak³adu
Narodowego Ossoliñskich, Lwów 1850.
K
Zbigniew Atras
rasnystaw stolic¹ diecezji che³mskiej
- wybitni przedstawiciele ziemi
krasnostawskiej, czyli okres krasnostawski
w historii Polski
II po³. XVI wieku
Krasnystaw koñca XV wieku, to miasto
ludne, dobrze urz¹dzone i umiejêtnie korzystaj¹ce
ze swego po³o¿enia na skrzy¿owaniu szlaków
handlowych z pó³nocy na po³udnie, oraz z zachodu
na wschód Europy. Na terenie dawnych Grodów
Czerwieñskich, do których niegdyœ nale¿a³, urós³
do rangi miasta pierwszoplanowego. Mia³ te¿
Krasnystaw to szczêœcie, ¿e potrafi³ zachwyciæ i zapaœæ
w pamiêci wielu polskich w³adców. Bo chocia¿
zawsze by³ w³asnoœci¹ monarchów, czyli miastem
królewskim, to jeszcze dodatkowo posiada³ jakiœ
czar czy te¿ magnetyzm, który nakazywa³
koronowanym g³owom pamiêtaæ o tym piêknym
grodzie po³o¿onym nad wielkim stawem i „œwiñsk¹
rzek¹”. I tak te¿ bywa³o. Ju¿ Kazimierz Wielki,
21. T. Korzon, Dola i niedola Jana Sobieskiego,
1629-1674, Wyd. Akademii Umiejêtnoœci, Tom
III, Drukarnia Uniwersytetu Jagielloñskiego,
Kraków 1898.
22. A. Zebrzydowski i inni, Acta historica res gestas
Poloniae illustrantia ab anno 1507 usque ad
annum 1795, Sumptibus Academiae Litterarum
Cracoviensis, Cracovia 1881.
23. L. Tatomir, Król Jan III. Epizod z roku 1672. Król i
Marsza³ek. Biesiada Literacka, 1883, t. XVI, nr
399, s. 118-123.
24. H. Zieliñski, Wyprawa Sobieskiego na czambu³y
tatarskie, Przegl¹d historyczno-wojskowy,
1930, r. II, t. II, z. 1, s. 1-44.
25. G. R¹kowski, Przewodnik po Ukrainie
Zachodniej, Ziemia lwowska, cz. 3, Oficyna
Wydawnicza REWASZ, 2007.
26. M. A. Koprowski, Napady tatarskie na Ruœ i
Rzeczpospolit¹, www.kresy.pl.
27. P. Krasny, red., Sztuka dawnej Ziemi Che³mskiej
i Województwa Be³skiego, Universitas, Kraków
1999.
28. L. Kubala, Czarna œmieræ, w: Szkice
historyczne, Serya Druga, Ksiêgarnia
Gubrynowicza i Schmidta, Lwów 1880.
ostatni polski w³adca z dynastii Piastów, który
przynajmniej dwa lub trzy razy przebywa³ w grodzie
zwanym jeszcze wtedy Szczekarzew, tocz¹c walki
o te ziemie z pañstwem Rusi Kijowskiej, uleg³ tej
magii i poleci³ zbudowaæ na po³udnie od starej,
lêdziañskiej osady, du¿y murowany zamek
królewski, a dla zwiêkszenia jego obronnoœci
nakaza³ wykopanie ogromnego stawu. Kolejny
w³adca Polski, król W³adys³aw Jagie³³o jeszcze
bardziej podda³ siê tutejszym czarom i zosta³
prawdziwym ojcem chrzestnym piêknego miasta
nad Wieprzem. Nada³ mu nie tylko prawa miejskie,
ale i imiê Krasnystaw. Jako dobry chrzestny
odwiedza³ miasto regularnie, pozostaj¹c czasem
na d³u¿ej i obsypuj¹c go królewskimi darami jak
nowa lokacja na prawie magdeburskim, koœció³
i klasztor Augustianów, koœció³ek œw. Anny
(prawdopodobnie kaplica zamkowa), starostwo
grodowe, oraz wieloma innymi prezentami w
postaci ró¿nych praw i uposa¿eñ. Œladami ojca
poszed³ syn, król Kazimierz Jagielloñczyk, który
nada³ miastu i jego mieszkañcom wiele nowych
przywilejów. W miejscu starego, drewnianego koœcio³a
15