มีนาคม 64

การโจมตีทางอากาศมีบทบาทต่อการทำสงครามเป็นอย่างมาก
ทำให้เกิดความเสียหายด้วยความรุนแรงและรวดเร็ว อีกทั้ง
เครื่องบินรบในปัจจุบันใช้เทคโนโลยีขั้นสูง มีระบบป้องกันตนเอง
สามารถปล่อยอาวุธนำวิถีโจมตีเป้าหมายได้ในระยะไกล รวมทั้ง
อากาศยานโจมตีไร้คนขับ (Unmanned Combat Aerial Vehicle:
UCAV) ที่มีความสามารถบินในระดับต่ำเข้ามาโจมตีเป้าหมายระยะใกล้
จึงทำให้ระบบป้องกันภัยทางอากาศ (Air Defence System) มีความ
สำคัญมากยิ่งขึ้น โดยเฉพาะการพัฒนาระบบให้ทันต่อเทคโนโลยี
สมัยใหม่ดังกล่าว เพื่อให้มีความพร้อมสูงสุดในการป้องกันภัยทางอากาศ
ได้ทันท่วงที ในปัจจุบันมีระบบป้องกันภัยทางอากาศหลายรุ่น
ถูกผลิตและพัฒนาขึ้นในหลายประเทศ ได้แก่THAAD ของสหรัฐอเมริกา
VL MICA ของฝรั่งเศส S-400 ของรัสเซีย Iron Dome ของอิสราเอล
และ HQ-9 ของจีน เป็นต้น โดยแต่ละระบบมีคุณลักษณะเฉพาะ
และถูกออกแบบสำหรับการปฏิบัติการที่ระยะแตกต่างกัน
ในบทวิเคราะห์ฉบับนี้ จะเปรียบเทียบคุณลักษณะของระบบ
ป้องกันภัยทางอากาศ Iron Dome ของบริษัท Rafael Advanced
Defense Systems อิสราเอลที่เพิ่งส่งมอบล็อตที่สองให้กับกองทัพ
สหรัฐอเมริกา เมื่อต้นเดือนมกราคม ๒๕๖๔ กับระบบป้องกันภัยทาง
อากาศ VL MICA ของบริษัท MBDA Missile System ซึ่งเป็นบริษัท
ร่วมทุนของประเทศฝรั่งเศส เยอรมนี สหราชอาณาจักร และอิตาลี
ที่ประจำการอยู่ในหน่วยบัญชาการป้องกันภัยทางอากาศกองทัพบกไทย
เมื่อปลายปี ๒๕๖๒
ระบบป้องกันภัยทางอากาศ Iron Dome
Iron Dome เป็นระบบป้องกันภัยทางอากาศพิสัยใกล้ที่มี
ประวัติการถูกใช้งานจริงมากกว่า ๒,๐๐๐ ครั้ง โดยมีความแม่นยำ
มากกว่าร้อยละ ๙๐ สามารถป้องกันฐานปฏิบัติการทางทหาร และพื้นที่
ชุมชนเมืองจากภัยคุกคามทางอากาศหลายรูปแบบ ได้แก่ ระบบอาวุธ
หลักเมือง มีนาคม ๒๕๖๔
37