Βιβλίο για το Αλφάβητο

20
συνέβη μὲ τὰ συλλαβογράμματα στὸ μνῆμα τῆς Ἀλκμήνης): «Εἶδον καὶ αὐτὸς Καδμήια
γράμματα ἐν τῷ ἱρῷ τοῦ Ἀπόλλωνος τοῦ Ἰσμηνίου ἐν Θήβῃσι τοῖσι Βοιωτῶν ἐπὶ τρίποσί τισι
ἐγκεκολαμμένα, τὰ πολλὰ ὅμοια ἐόντα τοῖσι Ἰωνικοῖσι. Ὁ μὲν δὴ εἷς τῶν τριπόδων
ἐπίγραμμα ἔχει˙ Ἀμφιτρύων μ’ ἀνέθηκε θεῷ ἀπὸ Τηλεβοάων. Ταῦτα ἡλικίην εἴη ἄν κατὰ
Λάιον τὸν Λαβδάκου τοῦ Πολυδώρου τοῦ Κάδμου»! ν. ἀπόδοση: «Εἶδα κι ἐγὼ ὁ ἴδιος στὴ
Θήβα τῶν Βοιωτῶν, στὸν ναὸ τοῦ Ἰσμηνίου Ἀπόλλωνος, ἐπάνω σὲ τρεῖς τρίποδες
χαραγμένα καδμεῖα γράμματα, τὰ ὁποῖα ἔχουν μεγάλη ὁμοιότητα μὲ τὰ Ἰωνικά. Λοιπόν, ὁ
ἕνας τρίποδας ἔχει τὴν ἀκόλουθη ἐπιγραφή: “μὲ ἀφιέρωσε στὸν θεὸ ὁ Ἀμφιτρύων,
γυρίζοντας ἀπὸ τοὺς Τηλεβόες”. Αὐτὴ ἡ ἐπιγραφὴ θὰ εἶναι τῆς ἐποχῆς τοῦ Λαΐου, τοῦ γυιοῦ
τοῦ Λαβδάκου, γυιοῦ τοῦ Πολυδώρου, γυιοῦ τοῦ Κάδμου» (τέσσαρες γενεὲς μετὰ τὸν
Κάδμο!). Καὶ συνεχίζει ὁ Ἡρόδοτος (Ε.60,1): «Ἕτερος δὲ τρίπους ἐν ἑξαμέτρῳ τόνῳ λέγει˙
Σκαῖος πυγμαχέων με ἑκηβόλῳ Ἀπόλλωνι νικήσας ἀνέθηκεν τεΐν περικαλλὲς ἄγαλμα»˙ ν.
ἀπόδοση: «Ἕνας ἄλλος τρίποδας, σὲ στίχους δακτυλικοῦ ἑξαμέτρου, λέει: “ Ὁ Σκαῖος, ὅταν
νίκησε σὲ ἀγῶνα πυγμαχίας, σ’ ἐσένα, μακροβόλε Ἀπόλλωνα, μὲ ἀφιέρωσε, ἀνάθημα
περικαλλές”».
Σημειωτέον ὅτι ἡ ἀκαδημαϊκὴ κοινότητα διεθνῶς θεωρεῖ πὼς ἡ ἀλφαβητικὴ γραφὴ
χρησιμοποιήθηκε ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες μόλις τὸν ἕνατο αἰ. π.Χ., ἐνῶ ἡ ἐποχὴ τοῦ Κάδμου
εἶναι περὶ τὸ 1450 π.Χ., τοῦ δὲ Παλαμήδους καὶ τῶν Τρωικῶν περὶ τὸ 1200 π.Χ., σύμφωνα
πάντα μὲ τὴ συμβατικὴ χρονολόγηση! Περαιτέρω, ὑπάρχουν ἰσχυρὲς ἐνδείξεις γιὰ πολὺ
παλαιότερη ἐποχή, ἀφοῦ ὁ Κάδμος εἶναι σύγχρονος τοῦ Δαρδάνου (νυμφεύθηκε τὴν
ἀδελφή του, τὴν Ἁρμονία, στὴ Σαμοθράκη) καὶ ὁ ἀναφερόμενος ἀπὸ τὸν Διόδωρο Σικελιώτη
κατακλυσμὸς τοῦ Δαρδάνου ἀνάγεται σὲ ἐποχὲς τήξεως παγετώνων, σύμφωνα μὲ τὰ νέα
πορίσματα τῆς Γεωλογίας.
Β. Ἀναφορὲς ξένων καὶ Ἑλλήνων ἐπιστημόνων γιὰ τὴν ἑλληνικότητα τοῦ Ἀλφαβήτου
Πολλοὶ ἐρευνητές, κυρίως ξένοι, βεβαιώνουν ὅτι τὸ φοινικικὸ «ἀλφάβητο» προῆλθε
ἀπὸ τὸ ἑλληνικό. Ἐνδεικτικὴ ἡ ἀναφορά μου:
1. Ἑρμὰν Ντίλς, διάσημος Γερμανὸς φιλόλογος, στὸ ἄρθρο του «Ὀρφεύς», καὶ στὸ
ἔργο του «Προσωκρατικοί»: «Οἱ πανάρχαιοι Ἕλληνες καὶ οἱ Ὀρφικοὶ γνώριζαν γραφὴ καὶ
ἔγραφαν τὶς παρατηρήσεις τους καὶ τὰ διανοήματά τους πάνω σὲ λεπτὲς σανίδες, ποὺ
ἀντιγράφονταν ὅταν ἄρχιζαν νὰ φθείρονται. Στὴν ἐποχὴ τοῦ Πεισιστράτου καὶ τοῦ