Βιβλίο για το Αλφάβητο

41
Τὰ Φοινίκεια γράμματα λέγονται κατ’ ἀρχὰς Καδμήια, ἀπὸ τὸν Ἕλληνα (Πελασγό)
Κάδμο, τὸν γνήσιο Φοίνικα, υἱὸν τοῦ Ἀγήνορος καὶ τῆς Τηλεφάσσης μὲ καταγωγὴ ἀπὸ τὸ
Ἄργος. Ὁ Κάδμος ἀναζητώντας τὴν ἀδελφή του Εὐρώπη φθάνει στὴ Σαμοθράκη,
νυμφεύεται τὴν Ἁρμονία καὶ μεταφέρει στὴ Θήβα τῆς Βοιωτίας τὰ μυστήρια τῆς Μάνας Γῆς
(μυημένος στὰ Καβείρια). Ἀδελφοί του εἶναι ὁ Φοῖνιξ καὶ ὁ Κίλιξ. Ἐπὶ Λαΐου, δισέγγονου τοῦ
Κάδμου, ὁ Ἀμφιτρύων, ὁ σύζυγος τῆς Ἀλκμήνης τοῦ Ἡρακλέους, ἀφιερώνει στὸν ναὸ τοῦ
Ἀπόλλωνος τρίποδα μὲ ἐπιγραφὴ ἀλφαβητική, τὴν ὁποία διάβασε ὁ Ἡρόδοτος ἑκατοντάδες
(ἄν ὄχι χιλιάδες) χρόνια μετά, ὅπως ὁ ἴδιος βεβαιώνει: «τὰ πολλὰ ὅμοια ἐόντα τοῖσι
Ἰωνικοῖσι».
Τὸ σημαντικὸ αὐτὸ κείμενο τοῦ Ἡροδότου (Ε, 59) ἀποσιωπᾶται ἀπὸ τοὺς
«Φοινικιστές», ἐνῶ προβάλλεται ἐπιμόνως ἡ προηγουμένη παράγραφος (Ε, 58) – ἀλλὰ καὶ
αὐτὴ παρερμηνευμένη: «Μοῦ φαίνεται πὼς οἱ Ἕλληνες δὲν γνώριζαν νὰ γράφουν. Τοὺς
ἔμαθαν τὰ γράμματα οἱ Φοίνικες, ποὺ ἦλθαν μαζὶ μὲ τὸν Κάδμο στὴ Βοιωτία»… Ὅμως τοῦ
Ἡροδότου γενικῶς «τοῦ φαίνονται» καὶ ἄλλα πράγματα ποὺ δὲν ἰσχύουν, ὅπως ὅτι ὁ
Ἡρακλῆς προέρχεται ἀπὸ τοὺς Φοίνικες, ὅτι ὁ Διόνυσος εἶναι «εἰσαγόμενος» ἀπὸ τὴν
Αἴγυπτο, ὅτι οἱ ἑορτές μας καὶ τὰ Μυστήρια εἶναι «εἰσαγόμενα», ἐπίσης ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο…
Γιὰ τὶς θεωρίες του αὐτὲς τὸν ψέγει ὁ Πλούταρχος ὡς φιλοβάρβαρο καὶ τὸν κατηγορεῖ γιὰ
κακοήθεια, ἀφοῦ περιέλαβε ψευδῆ στοιχεῖα στὸ ἔργο του «Ἱστορίαι». Ὁ Πλούταρχος ἔγραψε
μάλιστα ὁλόκληρο βιβλίο μὲ τίτλο: «Περὶ τῆς Ἡροδότου κακοηθείας»!
Ὅσο γιὰ τὸν Ἡρακλῆ τῶν Φοινίκων (τὸν Μελκάρτ) ἀποδεικνύεται εὐκόλως ὅτι εἶναι
ἀντιγραφή˙ οἱ Σημίτες διαβάζουν ἀνάποδα. Διάβασαν λοιπὸν τὴ λέξη ΗΕΡΑΚΛΕΣ ὡς
ΜΕΛΚΑΡΕΘ (εἰκόνα 14), διότι στὸ ἑλληνικὸ δωρικὸ ἀλφάβητο τῶν Κορινθίων τὸ Σ
γραφόταν Μ, καὶ τὸ Η γραφόταν ἀκόμα σὰν Θ, (τὸ Κορινθιακὸ ἀλφάβητο ξεχωρίζει ἀπὸ τὰ
ἄλλα ἀλφάβητα καὶ κατὰ τὸ γράμμα Ε ποὺ γράφεται σὰν Β). Ἀλλά, δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ
ἀναγνώριζαν οἱ Φοίνικες τὸ γράμμα Σίν (σίγμα), ἀφοῦ αὐτοὶ ὑποτίθεται πὼς τὸ ἐφεῦραν;
Τὸ περιώνυμο «Λεξικὸν τῆς Ἑλληνικῆς Γλώσσης» τῶν Liddell καὶ Scott στὸ λῆμμα
«Κάδμος» πάντως γράφει: «Υἱὸς τοῦ τῆς Φοινίκης βασιλέως Ἀγήνορος, ἀδελφὸς δὲ τῆς
Εὐρώπης, θεμελιωτὴς τῶν ἐν Βοιωτίᾳ Θηβῶν… Ὁ Κάδμος λέγεται ὅτι ἤνεγκεν ἐκ Φοινίκης
τὸ παλαιὸν Ἑλληνικὸν ἀλφάβητον ἐκ δεκαὲξ γραμμάτων, ὁπόθεν ταῦτα ἐκλήθησαν Καδμήια
ἤ Φοινικήια γράμματα (Ἡρόδ. Ε.58, 59). Ταῦτα βραδύτερον ηὐξήθησαν τῇ προσθήκῃ
ἄλλων ὀκτὼ γραμμάτων, καλουμένων Ἰωνικῶν, η ω θ φ χ ζ ξ ψ».
Εἶναι γεγονὸς ὅτι ἀπὸ τὴν ἀρχαιότητα ὑπῆρχε ὁ προβληματισμὸς τοῦ ποιὸς
ἀνακάλυψε τὸ Ἀλφάβητο. Ὁ Μελάμπους χαρακτηριστικὰ γράφει στά «Σχόλια εἰς τὴν