Βιβλίο για το Αλφάβητο

25
3. Τὰ γράμματα τῆς ἐπιγραφῆς τοῦ Δισπηλιοῦ Καστοριᾶς εἶναι σύγχρονα μὲ
χιλιάδες ἄλλες παρόμοιες ἐπιγραφὲς ποὺ βρέθηκαν στὶς ὄχθες τοῦ Δούναβη (περιοχὴ Vinca
Σερβίας καὶ στὴ Βουλγαρία) τῆς 6 ης χιλιετίας π.Χ. Τὸ γεγονὸς ἀνατρέπει ὅλα τὰ δεδομένα
περὶ ἐφευρέσεως τῆς Γραφῆς ἀπὸ τοὺς Σουμερίους ἤ τοὺς Αἰγυπτίους. Προσφάτως δὲ
βρέθηκε στὸ Globeli Tepe τῆς Μικρᾶς Ἀσίας ἀκόμα παλαιότερη γραφή, ἀνάγλυφη πάνω σὲ
λίθο οἰκισμοῦ, ἡλικίας 9.500 ἐτῶν π.Χ.
Δ. Φοινίκη, Φοίνικες καὶ Φοινικικὸ Ἀλφάβητο
Ἀμείλικτα τὰ ἐρωτήματα:
1. Οἱ Φοίνικες κατὰ τὴν ἱστορική τους πορεία διακρίθηκαν μόνο στὸ ἐμπόριο καὶ δὲν
ἔχουν νὰ ἐπιδείξουν κανένα πνευματικὸ ἔργο. Λέει χαρακτηριστικὰ ὁ Ὅμηρος-Ὀδυσσεύς:
«δὴ τότε Φοῖνιξ ἦλθεν ἀνὴρ ἀπατήλια εἰδώς, τρώκτης, ὅς δὴ πολλὰ κάκ’ ἀνθρώποισιν
ἐώργει»˙ ν. ἀπόδοση: «τότε λοιπὸν ἔφτασε ἕνας Φοίνικας ἀπατεώνας, ἄπληστος, ποὺ εἶχε
κάμει πολλὰ κακὰ στοὺς ἀνθρώπους», (Ὀδ., ξ.288-289)ˑ καί (Ὀδ., ο.415-416): «Ἔνθα δὲ
Φοίνικες ναυσικλυτοὶ ἤλυθον, ἄνδρες τρῶκται, μυρί’ ἄγοντες ἀθύρματα νηὶ μελαίνῃ»˙ ν.
ἀπόδοση: «ἐκεῖ πῆγαν οἱ ξακουστοὶ ναυτικοὶ Φοίνικες, ἄνθρωποι πανοῦργοι, ποὺ μύρια
μπιχλιμπίδια κουβαλοῦν μὲ τὸ μαῦρο τους τὸ πλοῖο». Χαρακτηριστικὴ καὶ ἡ φράση ποὺ μᾶς
παραδίδει ὁ Στράβων: «ψεῦσμα φοινικικόν». Πῶς λοιπὸν οἱ Φοίνικες μπόρεσαν νὰ
ἐπινοήσουν τὸ ὑψηλῆς πνευματικῆς ποιότητας ἀλφάβητο;
2. Ἄν οἱ Φοίνικες ἐπινόησαν τὸ ἀλφάβητο, ποῦ βρίσκονται οἱ λόγιοί τους καὶ τὰ ἔργα
τους ἤ πῶς δὲν ὑπάρχει καμία ἀναφορὰ σ’ αὐτά, ἄν ὑποθέσουμε ὅτι χάθηκαν τὰ ἴδια τὰ
ἔργα;
3. Γιατὶ οἱ Φοίνικες, οἱ ὁποῖοι ὀργάνωσαν ἕνα τεράστιο ἐμπορικὸ δίκτυο στὴ
Μεσόγειο, ἐπέλεξαν νὰ ἐκπολιτίσουν μόνο τοὺς Ἕλληνες καὶ ἄφησαν τοὺς Χαλκιδεῖς τὸν 8 ο
π.Χ. αἰ. νὰ μεταδώσουν τὸ ἀλφάβητο στὴν Ἰταλία;
4. Ἐφόσον τὸ φοινικικὸ ἀλφάβητο ἦταν συλλαβογραφικό ἤ συμφωνογραφικό, ἀφοῦ
δὲν εἶχε φωνήεντα, πῶς δόθηκε ἀρχικὰ φοινικικὴ ὀνομασία σ’ αὐτὰ τὰ ἀνύπαρκτα
φωνήεντα; Πῶς ἐξηγεῖται ἕνας λαὸς νὰ ὀνομάσει πρῶτος μὲ δική του λέξη τὸ γράμμα, λ.χ.,
ἄλφα (προέρχεται, μᾶς λένε, ἀπὸ τὸ φοινικικὸ «ἄλεφ»= βοϊδοκεφαλή), ἐνῶ δὲν τὸ ἔχει
ἐφεύρει; Πρῶτα βαπτίζεται καὶ μετὰ γεννιέται; Ἐκτὸς ἄν ἰσχύει καὶ ἐδῶ ἡ εἰρωνικῶς λεγόμενη
παροιμιακὴ φράση «ἀκόμα δὲν τὸν εἴδαμε, Γιάννο τὸν ἐβγάλαμε»! Ἁπλά, τὰ φοινικικὰ
ὀνόματα δόθηκαν πολὺ βραδύτερον, ὅταν ὄχι μόνο τὰ πῆραν, ἀλλὰ καὶ τὰ ἰδιοποιήθηκαν οἱ
«τρῶκται» Σημιτο-Φοίνικες. Δὲν προέρχεται τὸ ἄλφα ἀπὸ τὸ ἄλεφ, ἀλλὰ ἀντίστροφα: τὸ