Βιβλίο για το Αλφάβητο

35
ὁμογενοποιήσεως τοῦ λαοῦ ποὺ ἐξήγαγε ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο στὴν ἔρημο Σινᾶ, ἔφκιαξε
τὸν νέο λαὸ τῶν Ἑβραίων, ποὺ ἐπιτέθηκε στοὺς Φιλισταίους καὶ λοιποὺς προηγουμένους
κατοίκους τῆς περιοχῆς, γιὰ νὰ καταλάβει τὴν πολυπόθητη γῆ Χαναάν, ὡς «διαθήκη» (ἄν
δεχθοῦμε ὡς ἀληθινὰ γεγονότα τὰ γραφόμενα τῆς Βίβλου…).
Μεθόδευση τρίτη: Στὴν ἔκδοση-ὁδηγὸ τοῦ Βρεττανικοῦ Μουσείου γιὰ τὶς ἀρχαῖες
Γραφές «Reading the Past», «Ancient Writing from Cuneiform to the Alphabet», οἱ
Χανααναῖοι ἀναφέρονται ὡς Σημίτες˙ καμία νύξη γιὰ ἑλληνικὴ ἤ ἔστω αἰγαιακὴ παρουσία…
Δὲν ἀποτελεῖ ἱστορικὴ κακοήθεια αὐτὴ ἡ ἀπόκρυψη; Ἐπειδὴ ἔχει ἄμεση σχέση μὲ τὴν
ἑρμηνεία τῆς ἐμφανίσεως τοῦ Ἀλφαβήτου στὴ Μέση Ἀνατολή, τονίζουμε: «Ἡ γραφὴ τῆς
Κρήτης εἶναι ἡ μήτηρ τῆς φοινικικῆς˙ ἀπὸ τοὺς Κρῆτες τὴν πῆραν οἱ Φιλισταῖοι, καὶ ἀπὸ τοὺς
Φιλισταίους οἱ Φοίνικες», γράφει χαρακτηριστικὰ ὁ Ἔβανς (Scripta Minoa). Δὲν πρέπει νὰ
διευκρινισθεῖ ποιοὶ εἶναι οἱ Φιλισταῖοι;
3. Ἐνστάσεις γιὰ τὴν κατεστημένη Προϊστορικὴ Ἀρχαιολογία καὶ Γλωσσολογία
Ὁ ἀρχαιολόγος Παπαγιαννόπουλος Παλαιὸς διατυπώνει τὶς πρῶτες ἐνστάσεις γιὰ τὴ
λανθασμένη, ὡς ἐννοεῖ, χρονολόγηση τῶν εὑρημάτων στὴν Ἑλλάδα (Ἀρχαιολογικὸ
περιοδικό «Πολέμων», τ.Ε΄, 1952-53): «Εἰς τὰ πλεῖστα τῶν προβλημάτων τῆς προϊστορικῆς
ἀρχαιολογίας αἱ μέχρι τοῦδε προταθεῖσαι καὶ κατὰ τὸ μᾶλλον ἤ ἧττον ἰσχύουσαι λύσεις
στηρίζονται ἐπὶ ἀσθενῶν ὑποθέσεων… Οὕτως ὁλόκληρον σχεδὸν τὸ οἰκοδόμημα τῆς ἐν
Ἑλλάδι προϊστορικῆς ἀρχαιολογίας εἶναι κατὰ τὸ πλεῖστον ἑτοιμόρροπον καὶ κινδυνεύει νὰ
καταρρεύσῃ, εὐθὺς ὡς εὑρεθῇ καὶ μικρὸς ἔστω ἀδόκητος πόρος ἀσφαλοῦς ἑρμηνείας,
πέραν τῶν συμβατικῶν προσπαθειῶν τῆς ξηρᾶς στατιστικῆς ἐκθέσεως καὶ περιγραφῆς
εὑρημάτων».
Στὴν ἐπιβολὴ φραγῆς στὸ προϊστορικό μας βάθος ἀπὸ τὸ διεθνὲς ἐπιστημονικὸ
κατεστημένο ἀντέδρασε χαρακτηριστικῶς καὶ ὁ ἀρχαιολόγος Δημήτρης Θεοχάρης
(Νεολιθικὸς Πολιτισμός, ΜΙΕΤ, 1993): «Ἡ ἐπίμονη ὅσο καὶ ἀστήρικτη ἐπιστημονικὰ πίστη
γιὰ τὴν πρωιμότητα τοῦ πολιτισμοῦ στὴν Αἴγυπτο ἐπηρέασε γιὰ μεγάλο διάστημα καὶ τὴ
χρονικὴ ἀποτίμηση τῆς ἑλληνικῆς Προϊστορίας. Γιὰ νὰ μὴν ἐπηρεαστῆ τὸ ὅριο τοῦ 3.000
π.Χ. (ἀρχὴ τῶν ἱστορικῶν δυναστειῶν τῆς Αἰγύπτου) ἔπρεπε νὰ συμπτυχθοῦν οἱ φάσεις τῆς
ἐξέλιξης στὴν Ἑλλάδα».
Ἄν καὶ ἡ θεωρία τῆς ὑπάρξεως «Ἰνδοευρωπαϊκῆς» Φυλῆς ἔχει σχεδὸν ἀπορριφθεῖ,
ἀφοῦ οὐδὲν ἀρχαιολογικὸ τεκμήριο ὑφίσταται, ἔχει ἐντούτοις παραμείνει ἡ σαφῶς ὑποθετική
(ἀναπόδεικτη) ὕπαρξη τῆς «Ἰνδοευρωπαϊκῆς» ὁμογλωσσίας… Ἡ διδασκόμενη αὐτὴ