1. Konkurs plastyczny
WSPÓŁTOWARZYSZMieszka z nami od niespełna 8 lat. Rankiem w pośpiechu zjada śniadanie.Potemz mamusią pędzi do pracy, i pozwala, by pomagała młodym ludziom poznawaćświat. Całe życie przy tablicy, a to pech, powiedziałby niejeden niemiłośnikszkoły! Towarzyszy nam przy obiedzie. Razem wychodzimy na spacer, by poczućzapach świeżej trawy, zanurzyć się w dającym ukojenie cieniu dostojnych drzew.Cieszy się z kolejnych świeczek zdmuchiwanych na tortach naszych bliskichi przyjaciół. Fizycznie wręcz czujemy jego obecność, gdy te świeczkizdecydowanym podmuchem gasi mama. Został harcerzem, jak wszyscy w naszejrodzinie, choć właściwie nigdy nie zapytaliśmy go o zdanie. Często czuje zapachobozowego ogniska i smak kartofli upieczonych o zachodzie słońca w żarzącychsię węgielkach. Szczyty gór też zdobywa, tyle że wsiada do wyciągu, gdy inniwędrują piechotą. Ale w dół schodzi już ze wszystkimi, słuchając szumiącychpotoków i ptasich kłótni. Nie brakuje go na koncertach poezji śpiewanej, wewrocławskich teatrach, na wystawach i w muzeach. Marzy, by zapalić którąśz latarni na Ostrowie Tumskim, a potem o świcie ją zgasić i zacząć nowy dzień…Ciekawe, czy nauczył się już polskiego i polubił wszystkie naszeszeleszczące głoski? Czy taką samą radość, jak my, odczuwa, gdy pomagamyinnym? Czy rozumie wartość każdego żonkila posadzonego na Polach Nadziei? Czysmakuje mu bigos i najlepsze, naszym zdaniem, na świecie, gołąbki babci Eli?Czy, tak jak my, czuje dumę ze zwycięstw Igi Świątek i wzrusza się przy pieśniachRubika? Co myśli o mieszkaniu w namiocie? Czy bardziej lubi dźwięki pianina czygitary? A może woli ukulele i piosenkę „(…)Najpiękniej wiatr układa pach tamgdzie nas nie ma wieje wiatr(…)”?Jest, choć nie chciał…Nie ma w życiu naszej rodziny chwili, kiedy nie odczuwalibyśmy jegoobecności. To do niego należy puste miejsce przy naszym bożonarodzeniowymstole. Przypomina, że nawet, jak ma się bardzo mało, można się podzielićz innymi. Nauczył nas, że z każdej chwili życia można uczynić święto. Że nigdynie można zwątpić, stracić wiary. Że „kiedy Bóg zamyka drzwi, to otwiera okno”i nie jest to tylko zgrabne powiedzonko. Pokazał, że „dobrych ludzi jest więcej”.Na długo przed tym, jak wybuchła pandemia, on nauczył nas, że maseczka towyraz szacunku jednego człowieka do drugiego i okazanie troski o tego słabszego,którego organizm sam się nie obroni.A jednak nie od początku zaakceptował siebie w naszym życiu. Nie pasował. Niepolubił mamy od pierwszego wejrzenia. Kłócił się. Walczył. Zastanawiał?Potrzebował, najdłuższych w naszym życiu, 5 miesięcy, na decyzję, że zostajez nami.Ale my go pokochaliśmy. Już tamtej nocy, z 16 na 17 lipca 2013 roku, kiedy jegożycie w ciele, do którego przywykł, dobiegło końca. Serce jeszcze biło, wyglądał,jakby spał, ale mózg już nie żył.Pożegnał swą rodzinę, by pozostać w naszej…2. Konkurs literacki
- Page 1 and 2: WOJEWÓDZKIE KONKURSY EDUKACYJNEXI
- Page 3 and 4: Konkurs „DOLNY ŚLĄSK - CUDA NAT
- Page 5 and 6: TEMATY KONKURSÓW „WĘDRÓWKI SZL
- Page 7 and 8: 1. Mateusz PRĘDKI - „Trwałość
- Page 9 and 10: 1. Agnieszka ZAJDEL2. Piotr ADAMCZE
- Page 11: NA ZAWSZENie znikniecie?Pada pytani
- Page 15 and 16: 1. Konkurs plastyczny dla niepełno
- Page 17 and 18: Nie na wszystkie pożegnania będzi
- Page 19 and 20: DŁUGIE WARKOCZEDługie warkoczeOgl
- Page 21 and 22: Powolutku znika z oczu i zostaje ty
- Page 23 and 24: Magdalena Kaczmarska:Arboretum w Wo
- Page 25 and 26: 2. Konkurs fotograficzny
- Page 27 and 28: 3. / 4. Konkurs fotograficzny
- Page 29 and 30: - A pani jest... - zaczął zapytan
- Page 31 and 32: 2. Konkurs plastyczny dla niepełno
- Page 33 and 34: POŻEGNANIAPrzybyłem, byłem, zoba
- Page 35 and 36: 3. Konkurs plastyczny
- Page 37 and 38: - Jak to się stało, że do mnie p
- Page 39 and 40: 4. / 5. Konkurs plastyczny
- Page 41 and 42: 3. Konkurs plastyczny dla niepełno
- Page 43 and 44: PROMETEUSZ DOŁĘGABył pamiętny p
- Page 45 and 46: 6. / 7. Konkurs plastyczny
- Page 47 and 48: DROGA DZIECIŃSTWAGdy spojrzysz na
- Page 49 and 50: Nie poszły do cukierni, gdzie prac
- Page 51 and 52: Julia Kożuch: „Krzeszów”Dolny
- Page 53 and 54: POŻEGNANIETen wyrok spadłjak grom
- Page 55 and 56: 9. Konkurs plastyczny
- Page 57 and 58: ***Czytam, nawiązuję kontakty, ro
- Page 59 and 60: Babciu J ! Jesteś moją drugą mam
- Page 61 and 62: 6. / 7. Konkurs plastyczny dla niep
- Page 63 and 64:
Zapytał jak się czuje, co porabia
- Page 65 and 66:
LOT KU…Odkąd pamiętam, zawsze m
- Page 67 and 68:
Nic nie było w stanie przysłonić
- Page 69 and 70:
11. / 12. Konkurs plastyczny
- Page 71 and 72:
KSIĄŻKASłyszę go coraz głośni
- Page 73 and 74:
14. / 15. Konkurs plastyczny
- Page 75 and 76:
Mimo, że nie znaliśmy wspólnego
- Page 77 and 78:
RESPIRATORIgnacy od samego rana nie
- Page 79 and 80:
Nagle usłyszał znajomy, spokojny
- Page 81 and 82:
Bartłomiej Kaczmarczyk:„Śnieżk
- Page 83 and 84:
Abel w każdy poranek robił chleb
- Page 85 and 86:
POWRÓT CÓRKIAurelia wspinała si
- Page 87 and 88:
Tak, tak - Ty dawałaś mi poczucie
- Page 89 and 90:
GRASłychać dźwięk. Szum wiatrak
- Page 91 and 92:
18. /19. Konkurs plastyczny
- Page 93 and 94:
10. Konkurs plastyczny dla niepełn
- Page 95:
PATRONI, MECENASI I WSPÓŁORGANIZA