Pawilon 4, Stoisko 14 - Forum Branżowe
Pawilon 4, Stoisko 14 - Forum Branżowe
Pawilon 4, Stoisko 14 - Forum Branżowe
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
DRUGIE ŻYCIE ELEKTROWNI<br />
obniżono o jedno piętro – jego ostatnim użytkownikiem<br />
był SPEC.<br />
W latach 70. ub. wieku ceglaną fasadę pokryto<br />
tynkiem, tzw. barankiem – w kolorze szarym – który<br />
podczas renowacji obiektu przysporzył sporo<br />
kłopotu.<br />
Stolarka<br />
W obiektach wchodzących w skład Muzeum Powstania<br />
Warszawskiego odtworzono dawne okna,<br />
precyzyjnie kopiując ich wygląd i materiały. Kilka<br />
stalowych okien było w na tyle dobrym stanie, iż<br />
po gruntownej renowacji wróciły na swoje miejsce.<br />
Pozostałe wykonano według dokumentacji<br />
konserwatorskiej w Metlaplast Bielsko.<br />
Otwory okienne w obu budynkach przemysłowych<br />
mają dwa odrębne elementy wypełniające. Od zewnątrz<br />
są to okna żeliwne, bez szklenia, w formie<br />
kraty. Natomiast od wewnątrz, w pomieszczeniach<br />
klimatyzowanych, znajdują się szyby zespolone<br />
o kształcie łukowym, bezszprosowe, osadzone<br />
w ramie stalowej i nieotwierane. Otwiera się jedynie<br />
drzwi balkonowe, przez które wychodzi się<br />
z sal ekspozycyjnych na tarasy pierwszego piętra.<br />
Są to konstrukcje przesuwne z kształtowników<br />
aluminiowych z przekładkami termicznymi, wykonane<br />
na zamówienie także w Metalplast Bielsko.<br />
W budynku biurowym okna są znacznie mniejsze,<br />
z drewna iglastego, klejonego warstwowo, lakierowane<br />
kryjąco na ciemny brąz (kolor RAL 8017).<br />
Ich wykonawcą jest Stolbud Włoszczowa, konstrukcja<br />
zaś jednoramowa, w systemie WS-6000,<br />
wyposażona w okapnik SoftTermo i szklona<br />
szkłem niskoemisyjnym U=1,1.<br />
Na poziomie dziedzińca, w głównym wejściu<br />
do budynku znajdują się szerokie bezprogowe<br />
drzwi z uchwytami – podczas adaptacji budynku<br />
postarano się, by był on przyjazny dla osób niepełnosprawnych.<br />
Pozostałe drzwi zewnętrzne,<br />
a jest ich w Muzeum kilka i to różnej wielkości pochodzą<br />
z fi rmy Jakra Corporation; pomieszcze-<br />
Budynek kasy muzeum po i przed remontem; z tyłu widoczny budynek biurowy.<br />
nia muzealne są natomiast porozdzielane płaszczowymi<br />
drzwiami przeciwpożarowymi ze stali,<br />
wyprodukowanymi w Mercorze.<br />
Trudy przebudowy<br />
Głównymi obiektami Muzeum są dawna maszynownia<br />
i elektrownia. Z wnętrza ogromnej hali<br />
Z bezprogowych drzwi mogą korzystać osoby niepełnosprawne.<br />
elektrowni na czas prac zdemontowano kotły.<br />
Sporym problemem i wyzwaniem dla wykonawców<br />
było usunięcie starego tynku.<br />
– Tradycyjne metody mechaniczne takie jak skuwanie,<br />
piaskowanie czy ścieranie, zupełnie się<br />
nie sprawdzały. Beton bardzo mocno przylegał<br />
do pierwotnej warstwy cegły – skuwany dłutem<br />
i motkiem odrywał się razem z warstwą cegieł,<br />
a ścierany w niewielkim stopniu, topił się niszcząc<br />
tarcze – jak się potem okazało z powodu domieszki<br />
polimerów – wyjaśniał konserwator, Bogusław<br />
Kornecki, w jednym z wywiadów. Ostatecznie<br />
FORUM BRANŻOWE<br />
REALIZACJE<br />
wynalazł nowatorską metodę, polegającą na podgrzewaniu<br />
tynku palnikiem. „Przypieczony” tynk<br />
staje się bardzo kruchy i łatwo go skuć. Za ten<br />
wynalazek jego autor został w 2006 roku na 34.<br />
Międzynarodowej Wystawie Wynalazczości w Genewie<br />
uhonorowany złotym medalem z wyróżnieniem<br />
i statuetką „Geniusza”. Sprawdzona na elewacjach<br />
Muzeum metoda pokazała, jak można<br />
czyścić stare mury szybko i nieinwazyjnie – w ciągu<br />
3 miesięcy usunięto stare tynki z około 6 tys. m 2<br />
elewacji i ogrodzenia. Odsłonięte w dawnej hali<br />
generatorów cegły następnie oczyszczono, uzupełniono<br />
ubytki i zakonserwowano. Natomiast<br />
na murach hali kotłów położono gruboziarnisty<br />
tynk szlachetny kategorii IV, grubości 15 mm.<br />
W końcu na gotową elewację powrócił herb stolicy<br />
– żeliwna tarcza z Syreną, będąca elementem<br />
symbolu Tramwajów Warszawskich.<br />
Perełka architektury przemysłowej<br />
Znajdujące się na terenie elektrowni tramwajowej<br />
obiekty, mimo zniszczenia, miały dużą wartość zabytkową<br />
i architektoniczną. Zajrzyjmy do ich dokumentacji:<br />
„Ceglane budynki o niesymetrycznym<br />
układzie z wieloosiowymi elewacjami, z oknami<br />
w rzędach tworzących arkady zamknięte ceglanymi<br />
nadłuczami, dekoracyjnymi ceglanymi fryzami,<br />
narożnymi wieżami i elewacjami wyłożonymi<br />
licowaną cegłą. Charakteryzują się one wyjątkowo<br />
starannym i jednolitym opracowywaniem<br />
architektonicznym. Zniszczenia wojenne oraz<br />
powojenna dewastacja doprowadziły do zniszczenia<br />
dużej części walorów architektonicznych<br />
i przestrzennych całego zespołu. Jest to jednak jeden<br />
z najciekawszych pomników okresu bujnego<br />
rozwoju wielkomiejskiej infrastruktury technicznej<br />
Warszawy. Zespół składa się z następujących<br />
budynków: hali kotłowni wraz z maszynownią<br />
i pompownią, administracyjno-mieszkalnego,<br />
portierni z bramą wjazdową z metalowymi ogrodzeniami<br />
na ceglanej podmurówce, ceglanym<br />
murem, według projektów i licencji fi rmy Siemens-Schuckert.”<br />
Hanna Czerska<br />
styczeń 2008 51<br />
Zdjęcia: Sławomir Czerski
Change language