NİSAN - ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2009 Sayı 46 Fiyatı 3 € 40 Azınlıkça

γείτονές τους, είναι τραγικό φαινόμενο.Όταν σε μουσουλμανικές χώρες, όπωςστη Συρία ή στο μακρινό Αφγανιστάνη Χριστιανή γυναίκα ταυτίζεται απόπολλούς δυστυχώς Μουσουλμάνουςσυμπατριώτες της με «πόρνη», είναιτραγικό φαινόμενο. Όταν στην Αίγυπτοκάθε τόσο ανακαλύπτονται τα πτώματαΧριστιανών, που έπεσαν θύματα του μίσουςκαι της μισαλλοδοξίας των Μουσουλμάνωνσυμπατριωτών τους, είναιτραγικό φαινόμενο. Όταν σε χώρες μεπληθυσμό κατά πλειοψηφία μουσουλμανικόείναι επικίνδυνο για την ίδια τουτη ζωή για ένα Μουσουλμάνο να γίνειΧριστιανός, είναι τραγικό φαινόμενο.Είναι φοβερό, στη σύγχρονη εποχή τηςεπικοινωνίας των πολιτισμών και τηςαναγωγής της ανεκτικότητας προς τονΆλλο σε πολιτική αρετή η Ισλαμική Δημοκρατίατου Ιράν να ψηφίζει νόμο πουη μεταστροφή κάποιου Μουσουλμάνουσε άλλη θρησκευτική πίστη να θεωρείταιαδίκημα και να επισύρει την ποινήτου θανάτου!Στην Τουρκία, που αναμφισβήτηταείναι μια χώρα με δημοκρατικό σύνταγμακαι κοσμικό προσανατολισμό στοδημόσιο βίο της, οι μη μουσουλμανικέςμειονότητες της χώρας υφίστανταιανεπίτρεπτες διακρίσεις. Τα θρησκευτικάιδρύματα των μη μουσουλμανικώνθρησκευτικών κοινοτήτων της Τουρκίαςστερούνται νομικής προσωπικότητας,με συνέπεια πέραν των άλλων,να βρίσκονται σε συνεχή και αμείωτηδιακινδύνευση απώλειας οι περιουσίεςτους. Οι τουρκικές αρχές επανειλημμέναέχουν θεωρήσει πως ο τίτλος τουΕλληνορθόδοξου πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεωςως «οικουμενικού» είναιαντίθετος προς την τουρκική δημόσιατάξη προβάλλοντας ένα υπερεθνικόstatus. Οι διάφορες αρχές της Τουρκίαςμάλλον προσπαθούν να μειώσουν ένανεκκλησιαστικό θεσμό που πράγματιδιαθέτει οικουμενικό κύρος, δεν έχει οτίτλος «οικουμενικός» του πατριάρχηπολιτικό περιεχόμενο, παρά ανάγεταιαπό τον 6ο αιώνα στην ιστορία εξέλιξηςτων χριστιανικών θεσμών, όταν ακόμαη Εκκλησία της Ανατολής ήταν ενωμένημε την Εκκλησία της Δύσης.Πρόσφατα η κοινοβουλευτικήΣυνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπηςεξέδωσε ένα κείμενο (Doc.11860/21.04.2009) με θέμα την ελευθερίατης θρησκείας και άλλα ανθρώπιναδικαιώματα των μη μουσουλμανικώνμειονοτήτων στην Τουρκία και της μουσουλμανικήςμειονότητας στην Θράκη(Ανατολική Ελλάδα) 1 . Στο παραπάνωκείμενο που αποτελεί σύσταση προςτις δύο γειτονικές χώρες αναφέρονταιοι προηγούμενες επισημάνσεις μου,όπως και άλλες που αφορούν ΣύριουςΧριστιανούς, Αρμένιους, Ισραηλίτεςτης Τουρκίας, καθώς και μειονότητεςισλαμικής καταγωγής που διαφοροποιούνταιαπό τη σουννιτική πλειοψηφίατου τουρκικού πληθυσμού.Στην παράγραφο 18.5 του παραπάνωκειμένου του Συμβουλίου της Ευρώπηςκαλείται η Ελλάδα να καθιερώσειτην εκλογή του Μουφτή στη Θράκη,απογυμνώνοντάς τον συγχρόνως απότη δικαιοδοσία του ως δικαστή του ελληνικούκράτους για υποθέσεις μεταξύΜουσουλμάνων Ελλήνων πολιτών.Έχω τη γνώμη ότι οι πιο πολλές επισημάνσειςτης παραπάνω έκθεσης τουΣυμβουλίου της Ευρώπης είναι αξιοπρόσεκτεςχωρίς αμφιβολία. Ορισμένεςόμως απ’ αυτές είναι μάλλον προϊόν εισηγήσεωντεχνοκρατών που αγνοούν ήπολύ χειρότερα αδιαφορούν για τη βούλησητων Μουσουλμάνων της Θράκης.Στην Τουρκία, που η μουσουλμανικήθρησκεία, όπως και κάθε θρησκεία, είναιαπαγορευμένο να εμπλέκεται στοδημόσιο βίο της χώρας και τουλάχιστονσε ορισμένα θέματα υφίστανται οι θρησκευόμενοιΜουσουλμάνοι, κυρίως οιγυναίκες διακρίσεις. Ο Μουφτής στηνΤουρκία είναι πλήρως απογυμνωμένοςαπό όλες σχεδόν τις αρμοδιότητες, πουπαραδοσιακά προσδίδει το σουννιτικόΙσλάμ παγκοσμίως στο θεσμό. Ο ΤούρκοςΜουφτής είναι ένας διορισμένοςδημόσιος υπάλληλος, που προΐσταταιτων ιμάμηδων και των υπολοίπων λειτουργώντης περιφέρειάς του. Δεν εκδίδειάδειες γάμου, ούτε έχει δικαιοδοσίεςιεροδίκη, ώστε να αποφασίζει γιατη λύση θρησκευτικών γάμων, δεν έχεικαμιά εξουσία σε θέματα ερμηνείαςισλαμικών διαθηκών, ούτε για την επίλυσηζητημάτων οικογενειακού δικαίουμεταξύ Μουσουλμάνων. Στην Ελλάδα,στη μόνη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης,το δίκαιο της Σαρία αποτελεί στοιχείοτου εσωτερικού δικαίου της χώραςκαι ο Μουφτής έχει εξουσία, που μόνοσε χώρες με πληθυσμό κατά πλειοψηφίαμουσουλμανικό συναντούμε. Τοερώτημα λοιπόν είναι απλό: Οι ΈλληνεςΜουσουλμάνοι θέλουν ένα Μουφτήχωρίς τις τωρινές δικαιοδοσίες του, τονοποίο όμως θα εκλέγουν ή θέλουν τοΜουφτή να είναι ο φυσικός δικαστήςτους και να κρίνει τις υποθέσεις τουςγια γάμους και διαζύγια, για διατροφέςκαι επιμέλειες παιδιών σύμφωνα με τονιερό μουσουλμανικό Νόμο;Πριν λίγο καιρό μια νεαρή Θρακιώτισσα,πτυχιούχος τώρα της Νομικής,πιστή Μουσουλμάνα, που πήγαινε στοσχολείο και στο πανεπιστήμιο φορώνταςμαντίλα στο κεφάλι, είχε δηλώσεισε μια εφημερίδα, πως η Ελλάδα αποτελείπαράδειγμα σεβασμού της ταυτότηταςτου άλλου, τουλάχιστον στονθρησκευτικό τομέα, και εννοούσε πωςεδώ δεν χρειάσθηκε να βγάλει τη μαντίλατης για να παρακολουθήσει κάποιομάθημα είτε στο λύκειο είτε στο πανεπιστήμιο,όπως συμβαίνει σήμερα στηδιπλανή μας Τουρκία.Τα προηγούμενα ήταν μια παρένθεσηστο γενικότερο θέμα του άρθρουμου, αλλά νομίζω πως δεν είναι άσχετα,μιας και αναφέρονται σ’ ένα θέμα πουσχετίζεται με την κατανόηση και το σεβασμότου Άλλου, του διαφορετικού,στόχο που επιδιώκει ο διαθρησκειακόςδιάλογος αν θέλουμε να είναι αξιόπιστος.Στο Ισλάμ, ο Ιησούς είναι ο «Ρουχουλλάχ»,το «Πνεύμα του Αλλάχ». Κιαναρωτιέται ο καθένας, αν μπορεί το«Πνεύμα του Αλλάχ» να νικηθεί από τοθάνατο! Εφόσον ο Θεός είναι η όντωςΖωή, είναι «αλ Χάι», είναι «αλ Μουίντ»,Αυτός που αποκαθιστά τη ζωή και«αλ Μούχι» ο Ζωοδόχος και συνάμα είναιο Αιώνιος, «ας Σάμαντ», το ΠνεύμαΤου δεν μπορεί να είναι ευάλωτο απότο θάνατο. Επομένως ένας πιστός Μουσουλμάνοςχωρίς να πιέζει τη συνείδησήτου θα μπορούσε να ευχηθεί τούτη τηνπερίοδο σ’ ένα Χριστιανό με το χαιρετισμό«Χριστός Ανέστη!». Στην Αίγυπτο,όπου και οι πιο πολλοί Μουσουλμάνοιτης χώρας έχουν απώτατη καταγωγήαπό χριστιανικές οικογένειες και παράτα κρούσματα φονικών επιθέσεων πουδέχονται οι Κόπτες Χριστιανοί, υπάρχειμια κοινή φράση που επικαλούνταιΧριστιανοί και Μουσουλμάνοι, ότανθέλουν να βεβαιώσουν για την αλήθειατων λόγων τους: «Αλ Μασίχ αλ Χάι!»,«ο Χριστός ζει»! Η έκφραση αυτή θαμπορούσε να αποτελούσε δείχτη πορείαςφωτεινό σε μικτές κοινωνίες όπουσυνυπάρχουν Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι…1. ‘Freedom of religion and other humanrights for non-Muslim minorities in Turkeyand for the Muslim minority in Thrace(Eastern Greece)’, όπως διατυπώνεται στηναγγλική γλώσσα.Azınlıkça 35