21.06.2013 Views

IV.3.2 Remisiones desde el comentario de la Historia ... - InterClassica

IV.3.2 Remisiones desde el comentario de la Historia ... - InterClassica

IV.3.2 Remisiones desde el comentario de la Historia ... - InterClassica

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Pru<strong>de</strong>ncio, como hacía Juvenco en I 422 (Tunc sic aggreditur vocis fallente veneno)<br />

utiliza <strong>el</strong> término venenum al <strong>de</strong>scribir al diablo que quiere tentar a Jesús; en <strong>el</strong>los se percibe<br />

<strong>la</strong> r<strong>el</strong>ación íntima que tiene <strong>el</strong> término con <strong>la</strong> envidia o maledicencia 31 .<br />

También Pru<strong>de</strong>ncio (Hamartig. 80) utiliza famulus como adjetivo, como lo utilizaba<br />

Juvenco en I 428; antes Ovidio en varias ocasiones 32 .<br />

Arévalo muestra que Juvenco se comporta como lo hacen los escritores cristianos y,<br />

en concreto, Pru<strong>de</strong>ncio, al servirse d<strong>el</strong> verbo offerre con <strong>el</strong> valor <strong>de</strong> "consagrar a Dios";<br />

Juvenco lo hace en I 540 (Sin oferre voles, venerans altaria donis), y Pru<strong>de</strong>ncio en Cathem. 5,<br />

155, aparte <strong>de</strong> ser utilizado en <strong>el</strong> Nuevo Testamento, como ilustra en <strong>la</strong> nota a Juvenco 33 .<br />

A Juvenco parece seguirle Pru<strong>de</strong>ncio al servirse d<strong>el</strong> adjetivo minimus con un valor<br />

especial; en Juvenco I 554 (minimi portio nummi) Arévalo consi<strong>de</strong>ra que minimus traduce<br />

bien <strong>la</strong> i<strong>de</strong>a <strong>de</strong> novissimus y ultimus que para <strong>el</strong> mismo pasaje, en referencia a quadrans,<br />

ofrecen <strong>la</strong>s pa<strong>la</strong>bras d<strong>el</strong> Evang<strong>el</strong>io y Tertuliano. Pru<strong>de</strong>ncio utiliza <strong>el</strong> mismo adjetivo minimus<br />

en Hamart. 950. 34 .<br />

Sobre <strong>la</strong> construcción <strong>de</strong> repertor más genitivo que aparece en Juvenco I 70 (Nunc<br />

ego, quem Dominus, ca<strong>el</strong>i, terraeque repertor), informa Arévalo que tambien se encuentra en<br />

Pru<strong>de</strong>ncio, a<strong>de</strong>más <strong>de</strong> Virgilio y muchos otros 35 . Tampoco en esta ocasión se <strong>de</strong>tiene a citar<br />

los lugares, porque, como dice, sería muy prolijo dar cuenta <strong>de</strong> <strong>el</strong>los. Ya hemos aludido supra<br />

a <strong>la</strong> construcción con genitivo <strong>de</strong> illex.<br />

31 Venenum voci invidi et maledici saepe tribuitur. Ovidius <strong>de</strong> invidia libr. II Metam. v. 777: Pectora f<strong>el</strong>le virent,<br />

lingua est suffusa veneno. Silius l. VII, v. 260: Fraudisque veneno—Aggreditur mentes. Pru<strong>de</strong>ntius Dittoch. v. 1:<br />

Eva columba fuit tum candida, nigra <strong>de</strong>in<strong>de</strong>—Facta per anguinum malesuada frau<strong>de</strong> venenum. Sic alii passim.<br />

32 Adiective famulus, ut apud Ovidium non sem<strong>el</strong>, et Pru<strong>de</strong>ntium vers. 80 Hamartig.<br />

33 Offerre pro consecrare <strong>de</strong>o vox a Christianis saepe usurpata, et in re liturgica passim obvia. Pru<strong>de</strong>ntius hymn.<br />

5 Cathem. v. 155. Lumen, quod famu<strong>la</strong>ns offero, suscipe. In Iuvenco subint<strong>el</strong>ligi potest dona, seu munera, ut v.<br />

546: Offer grata <strong>de</strong>o tranquillo pectore dona. Evang<strong>el</strong>ista ait: Si offers munus tuum ad altare, v<strong>el</strong> in Ita<strong>la</strong><br />

versione: Si offeres munus tuum ad altare. Christus <strong>de</strong> veteribus Iudaeorum sacrificiis loquitur: sed multo magis<br />

id int<strong>el</strong>ligere oportet <strong>de</strong> Eucharistia.<br />

34 Evang<strong>el</strong>ii verba sunt: Donec reddas novissimum quadrantem. Tertullianus, et Cyprianus habent ultimum<br />

quadrantem. Pro novissimus, et ultimus non male est minimus. Vi<strong>de</strong> notam ad vers. 528: Hic minimi nomen<br />

ca<strong>el</strong>esti in se<strong>de</strong> tenebit. Pru<strong>de</strong>ntius Hamart. v. 950: Cuncta exacturus ad usque—Quadrantem minimum.<br />

Fortunatus <strong>de</strong> extremo Iudicio: Cogentur minimi quadrantem solvere nummi. Sic etiam auctor libri <strong>de</strong><br />

Quadraginta mansion.: Dico, tibi, Non exies in<strong>de</strong>, donec etiam minimum quadrantem reddas.<br />

35 Terraeque repertor, ut rerum repertor apud Virgilium, orbis repertor apud Pru<strong>de</strong>ntium, et similia alia apud<br />

alios, quae longum esset recensere.<br />

374

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!