Koop anno 2012.

Pagina 15 van 54 / V4
mededelingsplicht van een verkoper is dat hij daarmee zijn recht op verweer tegenover de
koper die de koop wil ontbinden en daarbij een beroep op dwaling doet verspeelt. Maar
ook indien de koper een beroep doet op andere remedies, is dat het geval, zolang de
verkoper toerekenbaar tekort is geschoten. Zelfs tegenover de onvoorzichtige koper kan
de verkoper zijn verweerrecht verspelen, aldus de Hoge Raad: 34
'De mededelingsplicht van art. 6:228 lid 1, onder b, BW strekt ter bescherming van een onvoorzichtige contractuele wederpartij
tegen de nadelige gevolgen van dwaling. Dit brengt mee dat niet te spoedig voorrang aan de onderzoeks-/informatieplicht van
die partij (d.w.z. koper, toevoeging WS) boven de mededelingsplicht van de andere partij dient te worden gegeven en dat bij
een daartoe strekkend oordeel op alle bijzondere omstandigheden van het geval moet worden gelet en deze ook zo volledig en
zo nauwkeurig mogelijk moeten worden vastgesteld.’
De mededelingsplicht is dus fundamenteel van aard. 35
Echter, bescherming van (onvoorzichtige) kopers is een belangrijke doelstelling van het
contractenrecht, maar zal nooit als uitgangspunt daarvan kunnen fungeren. 36 Een koper
kan immers ook op grond van art. 6:101 BW (eigen schuld) deels aansprakelijk zijn
ingeval van dwaling.
4.2 Wat houdt de mededelingsplicht in/definitie?
Zoals in de inleiding vermeld is een verkoper gehouden om bij of vóór de verkoop aan een
beoogd koper mededelingen te doen omtrent de eigenschappen van de gekochte zaak als
bedoeld in art. 7.1 BW. Daarbij zal rekening gehouden moeten worden met de
gerechtvaardigde belangen van koper. Het is de vraag hoe ver deze verplichting gaat,
indachtig de zegswijze: ‘gij zult de ander niet op het verkeerde been zetten’. Een verkoper
hoeft echter ook weer niet de koper op ideeën te brengen. Een belangrijke omstandigheid
daarbij kan zijn dat in eventuele reclame-uitingen bepaalde voorstellingen omtrent de
hoedanigheid van de zaak zijn gedaan. Indien deze voor rekening van de verkoper komen
kunnen dergelijke uitingen een rol spelen bij de beoordeling van eventuele non-
conformiteit bij consumentenkoop (art. 7:18 BW). Echter, doorgaans komen bijvoorbeeld
landelijke marketing- en reclame-activiteiten praktisch gezien niet voor rekening van de
verkoper; meestal zal het de producent of importeur zijn die landelijke reclame verzorgt.
Ook in die gevallen regelt art. 7:18 BW echter dat – behoudens bijzondere
34 HR 19 januari 2007, NJ 2007, 63 (Kranendonk en De Vries/A.), r.o. 3.5.
35 TM, Parl.Gesch.InvW 7, p 113 en MvA II, Parl.Gesch. InvW 7, p 116. De mededelingsplicht kan ook een belangrijke rol
spelen in de precontractuele fase over de vraag of tussen partijen al dan niet een (koop)contract is tot stand gekomen
(artikel 6:217 BW).
36 Uit: Jansen 2008.