Koop anno 2012.

Pagina 50 van 54 / V4
ruim begrip) kunnen niet enkel als Obliegenheiten worden gekarakteriseerd en zouden
beter rechtsplichten genoemd kunnen worden.
8.2 Discussie
Al met al is naar mijn mening de omvang van de bescherming die thans aan de consument
van een non-conform product geboden wordt en geboden gaat worden té groot en té
onduidelijk aan het worden. De Nederlandse en de Europese burger worden door tal van
consumentbeschermende maatregelen erg ‘vertroeteld’. De ‘gemiddelde’ consument zou
best in staat zijn zelf tot een gedegen afweging te komen bij koop. Verder heeft de
teleurgestelde consument nog een voor de verkoper (te) lange termijn tot zijn beschikking
waarbinnen de koop ontbonden kan worden.
Daarentegen worden aan de handelaar die op de Nederlandse en Europees markt handelt
met consumenten tal van strenge maatregelen opgelegd, die grotendeels ook afdwingbaar
zijn. Voor een verkoper is een lange termijn waarbinnen een consument de koop kan
ontbinden erg onvoordelig. Toch dient er naar mijn mening wél plaats te blijven voor
(strenge, dwingende en afdwingbare) regels voor verkopers. Een belangrijk onderdeel
daarvan is de Richtlijn oneerlijke handelspraktijken. Of de strenge maatregelen een
verstarring van de marktwerking inhouden vraag ik mij af. De handelaar met de
duidelijkste en beste service, d.w.z. die zich het best aan de opgelegde verplichtingen
houdt, zal de meeste kopers trekken en de verkoper wil ook niet gezicht verliezen:
tevreden klanten houden want de consumentenorganisaties liggen op de loer! Het
accepteren van strenge regels voor verkopers is dan de prijs die wordt betaald welke dan
onlosmakelijk is verbonden met het streven te komen tot een kortere termijn waarbinnen
de koop kan worden ontbonden wegens non-conformiteit. Een billijke
schadevergoedingsregeling of prijsvermindering ingeval de verkoper toerekenbaar een
non-conform/gebrekkig product heeft geleverd zou dan die vrijgekomen plaats innemen.
In feite is dat dan weer een stap terug richting de actio redhibitoria of actio quanti minoris,
welke acties in de Romeinse tijd door de koper konden worden gestart bij geconstateerde
gebreken aan de gekochte zaak. Ook toen werd aan de teleurgestelde koper als eis gesteld
om snel in actie te komen.