Koop anno 2012.

Pagina 5 van 54 / V4
bijzondere wetten (zoals – enkele voorbeelden - de Telecomwet, de Wet op het financieel
toezicht, consumentenkredietwetgeving, etc.). Het gaat hierbij vooral om formaliteiten:
informatie inzake de aanbieder, de kenmerken van de aangeboden zaak, etc.
Tevens wordt in dit onderzoek aandacht gegeven aan de wettelijke bedenktijden die
gelden bij koop.
De hierboven beschreven regels inzake het kooprecht in Titel 7.1 BW zijn van nationaal
recht. Deze regels zijn echter deels (voor wat betreft consumentenkoop in de zin van
Richtlijn 99/44/EG en afstandkoop als bedoeld in Richtlijn 97/7/EG) van Europese
herkomst. Deze richtlijnen beogen de consumentkoper meer rechten te geven. Richtlijn
99/44/EG beoogt met name verdergaande harmonisatie te brengen op het gebied van
(remedies bij) non-conformiteit bij consumentenkoop, verjarings- en klachttermijnen
daarbij en verkopersgaranties. De desbetreffende regels zijn geïmplementeerd in het BW.
Ondermeer zijn de mededelingsplicht (informatieplicht) en de onderzoeksplicht, maar ook
de klachtplicht onderdeel daarvan. De (niet geheel letterlijk) geïmplementeerde regels
dienen richtlijnconform en ambtshalve te worden toegepast. 12 De genoemde richtlijnen
beogen maximale of volledige harmonisatie. Dit impliceert dat het de lidstaten niet meer
toegelaten is om van de richtlijn afwijkende bepalingen in stand te houden of aan te
nemen, zelfs niet indien deze erop gericht zijn de consument een verdergaande
bescherming te bieden dan voorzien is door de richtlijnen. 13 In de praktijk leidt dit echter
vooralsnog tot harmonisatie op de specifiek in de richtlijn beschreven rechtsgebieden, en
niet daarbuiten. Een van de redenen is dat bepaalde leerstukken uit het nationale recht
zich niet zonder meer lenen voor harmonisatie aangezien deze nauw verweven zijn met
het nationale vermogensrecht van de lidstaten. De genoemde richtlijnen beogen niet ook
deze terreinen te harmoniseren. De Europese regels hebben echter indirect wel invloed op
verplichtingen bij koopovereenkomsten die voortvloeien uit het nationale
vermogensrecht: zoals hiervoor weergegeven, zijn de mededelingsplicht, de
onderzoeksplicht en de klachtplicht nauw met elkaar verweven. Een op één aspect
betrekking hebbende afwijkende regeling vanuit Brussel, wat daar ook van zij, kan die
verwevenheid mogelijk frustreren. De samenhang van de genoemde verplichtingen van
partijen bij koopovereenkomsten dient dan ook mede te worden bezien in het licht van de
toepasselijke EU-regels inzake consumentenbescherming bij koopovereenkomsten. In de
12 Vlg. artikel 7:6 lid 3 BW.
13 Blijkens Richtlijn 2011/83/EU artikel 3.6 mag de handelaar/verkoper wél een contractuele regeling aanbieden die verder
gaat dan de consumentenbescherming van de richtlijn.