De breuk van het voorvredesverdrag van Versailles.

Sedert dit kongres hadden meer dan 100 kommunistische
opstanden in verschillende landen van de wereld plaats, o. a.
de opstanden te Brest en Toulon met een groot aantal
dooden Augustus 1935. Op 18 April 1936 te Lemberg met
tien dooden, op 10 Mei 1936 te S a 1 o n i k i met meer dan
honderd dooden. Drie bewapende opstanden schokten weken
achtereen geheele landen: November 1935 in P e r n a m b u k o.
Januari 1936 in Buenos Aires, Maar-t 1936 in Spanje.
Zes voorgenomen opstanden konden verijdeld worden, o. a.
die van December 1935 in Uruguay, van Februari 1936 in
Paraguay en dezelfde maand in C h i 1 i. 62 groote brandstichtingen
werden uitgevoerd, o. a. die te L i angst
j o e e in China, die 1000 dooden eischte; 54 bewapende
overvallen werden uitgevoerd; 78 springstofopslagplaatsen
ontdekt. In het geheel werden 3000
menschen slachtoffers van deze bolsjewistische misdadigers.
Op meergenoemd kommunistisch wereldkongres trad op
30 Juli 1935 als vertegenwoordiger van Griekenland
„Genosse" Dsordsos op, die het slagplan voor de verdere toekomst
ontwikkelde. Een jaar na zijn optreden in Moskou
werd Griekenland opgeschud door een algemeene
staking, die zich tot een gewapenden opstand ontwikkelde.
Slechts door het krachtvolle optreden van generaal Metaxas
werd Griekenland voor een omwenteling bewaard en zoo kon
het plan van de „Genossen" Dimitroff en Dsordsos verijdeld
worden.
Over de revolutioneering van de kolonies zegt Dimitroff
het volgende:
„Tegenwoordig beschouwen de volkeren van de koloniale
en halfkoloniale landen de zaak hunner bevrijding niet als
hopeloos. Zij gaan integendeel meer en meer over tot een
strijd tegen hun onderdrukkers."
Nauwelijks een half jaar later brak in Syrië een gevaarlijke
opstand uit, die zware bloedige offers eischte (de opnieuw
opgewekte vriendschap met Frankrijk hinderde Moskou niet
zijn voorgenomen plan in dit mandaatsgebied van zijn bondgenoot
door te voeren). Dan braken de onlusten in Palestina
uit, waarbij de Engelsche politie hoopen kommunistische
vlugschriften verbeurd verklaarde en een geheime vergadering
van kommunistiscne leiders oplichtte.
De braziliaansche vertegenwoordiger Marqués verklaarde in
Juli 1935 op het 7de wereldkongres:
„Het land gaat in den stormpas den beslissenden strijd om
den val van de regeering en de instelling van een revolutionaire
regeering tegemoet."
Drie maanden later brak in N a t a I en R e c i f e een kommu=
nistische opstand uit, die 150 dooden en 400-gewonden eischte.
• Als leiders van dezen opstand werden o. a. de jood E w a r d
en de sowjetrussische gezant te Montevideo, de, joodsche
koopman in huiden, Ninkin, ontmaskerd.
Over Frankrijk zegt Dimitroff op het 7de wereldkongres:
„De Fransche kommunistische partij geeft alle secties van
de kommunistische internationale het voorbeeld, hoe men
de eenheidsfronttaktiek moet doorvoeren,"
Aan deze woorden veegde de. leider van de kommunistische
partij van Frankrijk, Thorez, toe:
„De revoluties komen niet van zelf. Men moet ze voorwaazts
stuwen. Wij zijn vastberaden, den weg van de Russische
bolsjewisten te gaan."
Den weg naar het Spaansche volksfront is men ook in
Frankrijk opgegaan. Dimitroffs „paard van Troje" staat binnen
de muren van Parijs.
Toen ik een jaar geleden juiste opgaven verstrekte over het
aantal geestelijken, die in Rusland gedood werden, en op het
gevaar wees, dat zich iets dergelijks in andere landen zou
kunnen herhalen, hebben zelfs geestelijke kringen deze waarschuwing
in den wind geslagen. Maar al te spoedig hebben
mij de gebeurtenissen in Spanje gelijk gegeven. De bijzonderheden,
die ons over der vermoording van geestelijken en de
verkrachting van nonnen bereikten, zijn onvoorstelbaar. Het
tooneel van de uit de kisten gehaalde lijken van nonnen is een
bewijs van de schending van al wat heilig is door het
bolsjewisme. Een van de hoofdzakelijke raddraaiers in Spanje,
Andres Nin, voormalige secrataris van den bolsjewist
Tomski, verklaarde:
„Wij hebben de kerkkwestie opgelost, omdat wij geen
enkelen tempel hebben laten staan."
Al die wreede gebeurtenissen vertegenwoordigen niets
anders dan de uitvoering van de te Moskou genomen besluiten.
Ook in Spanje zijn het, evenals in Rusland en in andere landen,
joodsche raddraaiers, die de bolsjewistische opstanden veroorzaakten
en leidden. Om de revolutie uit de voeren werden
de volgende bolsjewistische joden naar Spanje gezonden:
Bela-Kuhn (de Hongaarsche moordenaar), Neumann,
die zich in Spanje Enrique Fischer-Ncumarin noemt, K o 1 z o w
Glinzburg onder het masker van korrespondent van de
moskovische „Prawda", en ten slotte de roode volkenbondsdiplomaat,
de jood Rosenberg. Deze mannen zijn met
valsche passen, die merkwaardiger wijs meestal van Franschen
oorsprong waren, naar Spanje gekomen en voeren daar hun
bloedig handwerk uit.
Het onverminderde en zelfs verhoogde streven van Moskou
naar de wereldrevolutie wordt door het Spaansche voorbeeld
bewezen. Niets toont duidelijker de onverantwoordelijkheid
van Moskou, als het grootsche Plan, de door het bolsjewisme
ontketende Spaanschen burgeroorlog tot en wereldoorlog te
doen oplaaien.
Het is bewezen, dat de ongehoorde wreedheden in
Spanje door agenten van de Komintern teweeg gebracht en
zelf mee uitgevoerd werden.
Het is bewezen, dat Sowjet-Rusland aan de Spaansche
bolsjewisten geldelijke, politieke en andere hulp deed toekomen.
Het is bewezen, dat op het laatste Komintern-kongreB
in Moskou besloten werd het bolsjewisme in Spanje in te
voeren en dat Moskou getracht heeft dit plan uit te voeren.
Dat is het bolsjewisme in theorie en praktijk, een infernale
wereldpest, die uitgeroeid moet worden en aan de uitroeiing
waarvan ieder mensch, die zich van zijn verantwoording bewust
is, moet medewerken. Het is geen phrase, wanneer wij
Duitschers de volkeren der aarde oproepen, om zich tegen
dit gevaar aaneen te sluiten, indien zij niet in den maalstroom
van dit vreeselijk en onafzienbaar noodlot medegcsleurd
willen worden.
U wordt beleefd verzocht, deze blaadjes aan Uw kennissen door
te geven. - Verdere vlugschriften zijn gratis verkrijgbaar bij
Deutscher Fichte-Bund e. V.
(Unie voor waarheid in de wereld).
Hamburg 36 Jungfernstieg 30 Hamburger Hof
Verantwoordelijke Uitgever: President Heinrich Kessemeier, Hamburg 13, Hochallee 127
Falken-Verlag, Hamburg
Drukker: Hermann's Erben, Hamburg