Jongens en meisJes

zichzelf en kan ze waarderingen van
anderen oogsten. Aan de andere
kant kan haar houding er ook voor
zorgen dat ze zelf het slachtoffer
wordt van pesterijen
Torn Bystander - Ziet wat
er gebeurt, maar durft niet
in te grijpen uit angst zelf
slachtoffer te worden of
haar kans om ‘erbij te horen’
te verliezen. Deze angst en
het gevoel van machteloosheid
blokkeren haar op alle fronten.
De steun van een groepsleider
kan er voor zorgen
dat deze ‘stille
getuigen’ een
vuist kunnen
maken tegen het kliekje.
Target – Is het slachtoffer van
de kliek en valt buiten de groep door uiterlijk,
kledingstijl en gedrag. Maar ook sterke originele
meiden, die een bedreiging vormen voor
de kliek lopen het risico een slachtoffer te worden.
Het slachtoffer is kwetsbaar en voelt zich
compleet machteloos tegen de wreedheid van
andere meiden. Omdat ze zich bewust is dat
‘ware’ vriendschappen niet om status draaien, kan
ze daar naar op zoek gaan.
aanpak van meidenvenijn
De aanpak van meidenvenijn is geen sinecuur, omdat deze problematiek
zeer gevoelig ligt en heftige emoties los kan maken, zowel
bij de meisjes zelf als ook bij hun ouders. Om meidenvenijn op een
juiste wijze bespreekbaar te maken is een aantal basisvoorwaarden
nodig:
• Allereerst vereist het bespreken van meidenvenijn kennis van zaken,
dat wil zeggen uitgebreide kennis over de verschillende meidenrollen,
het gedrag, de bijbehorende persoonlijke winst en de nadelige
gevolgen op korte en lange termijn.
• Boven alles vereist een grondige aanpak van deze problematiek
organisatorisch flexibiliteit van de school. Het primair bespreken van
de meidenrollen kan klassikaal gebeuren. Maar zodra men dieper
op de problematiek ingaat, en de gesprekken persoonlijker gaan
worden, zal de groep zich moeten beperken tot alleen de meisjes
om het gevoel van veiligheid te vergroten. De aanwezigheid van
jongens zal dit proces, met name bij de meisjes uit het kliekje, blokkeren.
• Hiernaast zullen er, om het gevoel van veiligheid verder te
optimaliseren,duidelijke afspraken moeten worden gemaakt, waarbij
de meisjes zelf ook een inbreng hebben (bijvoorbeeld: ‘we lachen
elkaar niet uit’)
• Verder zal de basistoon van de gesprekken over meidenvenijn positief
moeten zijn. Het is absoluut niet de bedoeling dat er meisjes
beoordeeld of veroordeeld worden of in een slachtofferrol worden
gemanoeuvreerd.
Meidenvenijn is niet fijn
J o N g E N S E N M E I S J E S
Om meidenvenijn op een gestructureerde manier aan te pakken is
‘Meidenvenijn is niet fijn!’ ontwikkeld. Bij deze lesmethode doorlopen
meisjes, aan de hand van beproefde theorieën, verschillende
fasen: van herkenning via bewustwording naar een gezondere sociale
omgang.
De meisjes leren niet alleen hun eigen kwaliteiten en de vervormingen
hiervan onderkennen, maar leren ook met behulp van het Kernkwadrant
van Ofman negatief gedrag om te zetten in positief gedrag.
Ze maken aan de hand van het G-model, kennis met de sterke
onderlinge samenhang tussen Gebeurtenis, Gedachten, Gevoel,
Gedrag en het uiteindelijke Gevolg. Door de eigen gedachten
onder de loep te nemen, wordt niet alleen het verschil tussen negatieve
en positieve gedachten helder, maar wordt het ook inzichtelijk
dat negatieve gedachten tot negatief gedrag en positieve gedachten
tot prettig en sociaal gedrag kunnen leiden. Ook de verbale en nonverbale
communicatie, zoals lichaamhouding, maken van oogcontact
en gebruik van stem komen aan de orde, waarbij elementen uit de
Rationeel-Emotieve Therapie gebruikt worden.
Uiteindelijk komen de meisjes door NeuroLinguïstisch Programmeren
tot het stellen van realistisch haalbare doelen. en het maken een plan
van aanpak, zowel op individueel als klassikaal niveau.
Tot slot en bovenal wil ik benadrukken dat een succesvolle interventie
begint met groepsleiders die meidenvenijn niet alleen zien als een
probleem, maar de aanpak ervan vooral zien als een uitdaging!
Drs. Gitty Strengers is pedagoog & co-auteur ‘Meidenvenijn is
niet fijn!’ Voor meer informatie: www.meidenvenijn.nl
Fotografie: Rik Brussel
Cartoons: Meidenvenijn en Frank de Man
Noten
1. Salmivalli, Lagerspetz, Björkqvist, Österman & Kaukianinen (1996)
2. Scholte et.al. (2007); Fekkes (2005); Stassen Berger (2007)
3. ‘Queen Bees & Wannabes’ - Rosalind Wiseman (2002)
4. Wiseman (2002), Salmivalli et.al. (1996)
M E N S E N K I N D E R E N 127 mei 2011 15