V - Acehbooks.org

HET ATJEHSCHE GEZIN
een paar voorzangers, een aantal volgelingen en eenige
helpers ,terwijl er nog dikwijls een ceremoniemeester bij
te pas komt. De strophen, die over en weer worden gezongen,
hebben het karakter van beurtzangen.
Het eerste deel der uitvoering heeft zittende plaats,
waarbij de houding wordt aangenomen, welke men ook
gebruikt bij het verrichten der ritueele godsdienstoefeningen.
Een partij begint met voor te spelen, de andere partij
moet met de voordracht instemmen, behoorlijk wijs houden
en de lichaamsbewegingen van de voorgaande partij
getrouw nabootsen.
Na de verschillende pantoens (liederen) ten gehoore te
hebben gebracht, volgen de gesprekken, die onder meer
kleine hatelijkheden voor de tegenpartij bevatten.
Is de eene partij uitgesproken, dan komt de beurt aan
de tegenpartij, die in hoofdzaak hetzelfde programma ten
gehoore brengt en de hatelijkheden dubbel aan de eerste
partij betaald zet.
Bij het einde van den wedstrijd reciteeren beide partij en
tegelijk en tracht het eene gezelschap het andere te overschreeuwen.
Overwinning en nederlaag hangt na afloop uitsluitend
af van de meening van het publiek. Met de uitspraak wordt
in het algemeen genoegen genomen.
Men kent verder nog het ratebspel, hetwelk wordt gehouden
ter opluistering van allerlei feestelijke gebeurtenissen
in het familieleven. De geoefende spelers stellen
zich in twee rijen tegenover elkaar en men hoort verder
nog slechts de tamboerijnen en de menschelijke stem. Dit
z.g.n. ratebspel gaat dikwijls over in een onkwetsbaarheids-
115