V - Acehbooks.org

LAND EN VOLK VAN ATJEH VROEGER EN NU
is onrein en dus ten strengste verboden. Zelfs kippen, die
men overal houdt, zijn voor den kleinen man geen geregelde
kost. Op de gedenkdagen van Mohammad's geboorte
en dood, zoomede op de dagen voor het begin en
bij het einde van den vastentijd (poeasa) wordt echter algemeen
rundvleesch genuttigd, waarvan men voor ongeveer
een 15-tal dagen voorraad inslaat; het vleesch wordt
door middel van azijn, zout en kruiden geconserveerd.
Het vleesch van buff els heeft in Atjeh de voorkeur boven
ander rundvleesch.
Visch behoort tot den dagelijkschen schotel, terwijl garnalen,
krabben, sprinkhanen, inktvisschen en schelpdieren
ook als toespijzen bij den rijstmaakijd worden genuttigd.
Van de huisdieren wordt alleen de karbouw gemolken.
De melk wordt zelden gedronken, doch over de rijst gegoten,
nadat ze is gekookt om de onaangename lucht van
de melk te verwijderen. Verzuurde karbouwenmelk wordt
in Atjeh ook vaak met rijst, of met pisang samen genuttigd.
Water is eigenlijk de eenige drank voor den Inlander.
Thee en koffie worden door den kleinen man maar zelden
gedronken. Suikerrietsap is voor den marktganger een
gewone versnapering.
Wij zijn thans genaderd tot het slottooneel van het menschelijk
leven, het einde, waarin ook de Atjeher terugkeert
tot de genade Gods.
Aan het sterfbed van een Atjeher is ook de dorpsgeestelijke
aanwezig „om den stervende aan de geloofsbelijdenis
te herinneren". Immers zoodra een doode in het graf
is neergelaten, ontvangt hij bezoek van de twee engelen
Moenkar en Nakir. Deze engelen zien er vreeslijk uit en
132