V - Acehbooks.org

LAND EN VOLK VAN ATJEH VROEGER EN NU
in begin 1937 zelfs de topprijs van f 9.— per 100 K.G.
copra le kwaliteit bereikende, begon geleidelijk aan af
te brokkelen om zich om en bij de f 5.— aan het einde van
1937 te stabiliseeren. Zoo de prijzen niet al te veel dalen,
zal de copra-bereiding een aardige bijverdienste leveren
voor de atjehsche bevolking, in aanmerking nemende de
vrij groote uitvoer van copra, die bijv. in 1937 ruim 11.100
ton bedroeg.
Een unicum op het gebied van de copra-bereiding is een
soort van cooperatie, die zich ontwikkeld heeft tusschen
de zoutzieders en de klappertuinbezitters in het Peusangansche.
De zoutzieders, die voor hun bedrijf nog al veel
brandstof noodig hebben, mogen uit de klappertuinen alle
afval zooals bladscheede etc. verzamelen en krijgen ook
gratis de bij uitstek voor stookmateriaal geschikte klapperdoppen,
doch moeten in ruil hiervoor de noten verwerken
tot sundried-copra, waartoe alle gelegenheid bestaat
zoowel door klimatologische omstandigheden, als door de
kale omgeving van de zoutketen.
Daar de noot van de pinangpalm een der ingredienten
is van het betelkauwen, hetwelk zoowel onder
mannen als vrouwen algemeen verbreid is in Atjeh, behoeft
het geen verwondering te wekken dat men op ieder
atjehsch erf pinangboomen aantreft. Toen indertijd de
pinangnoot op den Overwal een zeer gewild artikel was
in verband met de groote vraag in Britsch-Indie, is de
Atjeher er toe overgegaan groote uitbreiding aan deze
cultuur te geven. Jammer, dat men in de hausse-jaren op
groote schaal is gaan knoeien door onrijpe noten te oogsten
en bovendien niet voldoende zorg te besteden aan het
drogen, waardoor de Atjeh-pinang een minder gunstigen
180