V - Acehbooks.org

HET GEWEST ATJEH, ECONOMISCH BEKEKEN
textielproducten, dusdanig achteruitgegaan, dat men practisch
gesproken in 1930 niet meer kon spreken van een
atjehsche weefindustrie en zijdeteek. Krijgt men een antieke
atjehsche kain in handen, dan valt direct op de eigenaardige
donkere purperkleur, het z.g. lambajong, waardoorheen
meest zilverdraad verwerkt is. Het oude zij den
ikat-weefsel maakt een stemmigen indruk en is zeer soepel.
Vond de zijderupsen-teek voornamelijk plaats in die streken,
waar een overvloed van droge gronden de cultuur
van moerbezieboomen mogelijk maakte, dus in de meer
landinwaarts gelegen, minder bevolkte streken, de in huisnijverheid
beoefende weefindustrie trof men aan in de
groote gampongs en visschersdorpen aan de kust. Behalve
voor de weefindustrie werd het inheemsche zijdegaren ook
nog aangewend voor de vervaardiging van vischnetten en
snoeren. De eerste knak werd toegebracht aan de zijderupsenteek
door den import van goedkoope katoenen garens,
die al heel gauw de plaats van het inheemsche zij deproduct
innamen. Daarna werd de atjehsche zijde door
het veel goedkoopere import katoenen weefsel verdrongen,
zoodat met uitzondering van enkele vrouwen in een paar
gampongs, die voor eigen gebruik dan wel voor hun hoofd
nog wel eens ikat- weefsels van zij den importgarens maken,
deze huisnijverheid geheel verdwenen is.
Verschillende pogingen werden in het werk gesteld om
deze huisindustrie nieuw leven in te blazen, doch steeds
zonder noemenswaardig succes. Geheel op instigatie der
Hoof den wordt sedert eenige jaren door middel van twee
zeer bescheiden weefschookjes te Samalanga en te Oelee
Lheue, welke met eenige subsidie van den landbouwvoorlichtingsdienst
werken, getracht om middels de handweef-
217