maart/april 2001 de moederschapsideologie van het ... - Nemesis

hun kinderen al zeer lang buiten hun
toedoen geen gezinsleven hebben
kunnen uitoefenen. Die periode is zo
lang dat de zoon van betrokkenen
zijn vader niet zal kennen. Onder die
omstandigheden is het onaanvaardbaar
dat hereniging langer uitblijft.
De bestreden beslissing is in strijd
met art. 8 EVRM, een mvv moet alsnog
worden verstrekt.
Nr. 1309 (RN-kort)
President Rechtbank 's-Gravenhage
zp Haarlem
11 augustus 2000
Nr. AWB 00/5210 VRWET, JV 2000,
232
Mr. Greeuw
A., verzoekster, gemachtigde mr. Kuit,
tegen de staatssecretaris van Justitie,
verweerder
Mvv; hardheidsclausule; art. 3 en 8
EVRM; scheiding reguliere en asielaanvragen
Art. 3 en 8 EVRM, art. 16a Vw
Aanvraag voor verblijf bij partner
door Srilankaanse vrouw, mede ten
behoeve van haar zeer jonge kind,
waarbij zij stelt dat het ontbreken
van een mvv haar niet kan worden
tegengeworpen. Zij beroept zich op
de hardheidsclausule en stelt dat terugkeer
naar Sri Lanka in strijd is
met art. 3 en 8 EVRM. De president
overweegt dat de door verweerder
gehanteerde strikte scheiding tussen
asiel(gerelateerde) aanvragen en reguliere
aanvragen voor verbh'jf niet
kennelijk onredelijk is. Wel moet
verweerder, indien zoals in het onderhavig
geval van meet af aan duidelijk
is dat de reguliere aanvraag
asielgerelateerde aspecten in zich
draagt, alvorens te beslissen op de
reguliere aanvraag, de aanvrager
wijzen op de noodzaak een asielaanvraag
in te dienen teneinde zijn aanvraag
aan art. 3 EVRM getoetst te
zien. De situatie zoals nu ontstaan,
waarin door verweerder niet is getoetst
of de buitenbehandeling-stelling
van de aanvraag in strijd is met
art. 3 EVRM, is onaanvaardbaar,
gelet op de eigen, uit het EVRM
voortvloeiende, verantwoordelijkheid
van verweerder. Voorts vermag
de president niet in te zien waarom
de algemene situatie in het land van
herkomst geen enkele rol kan spelen
bij de beoordeling of de hardheidsclausule
moet worden toegepast.
Daarbij speelt met name een rol of
RECHTSPRAAK
van verzoekster, gegeven het feit dat
zij met een zeer jong kind zal moeten
reizen, verlangd kan worden dat zij
wordt blootgesteld aan de aanmerkelijke
kans om bij terugkeer (regelmatig)
aangehouden te worden en
(kortdurend) gedetineerd te worden.
Naar de president ambtshalve bekend
is, kan aanvraag van een mvv
in het land van herkomst een langdurige
scheiding van de partner met
zich meebrengen. Verweerder zal
moeten bezien of een dermate langdurige
scheiding, gelet op alle relevante
feiten en omstandigheden,
waaronder de aanwezigheid van een
zeer jong kind, zich verdraagt met
art. 8 EVRM.
Koppelingswet
Nr. 1310
Burgemeester en Wethouders Amsterdam
(herziene beschikking op
bezwaar)
23 februari 2000
Nr. MEC 200000173 (10305766)A
M., eiseres, tegen college van burgemeester
en wethouders van de gemeente
Amsterdam
Abw; Nederlands kind; moeder zonder
geldige verblijfstitel
Art. 11 lid 1 en 13 lid 1 Abw
M. is van Marokkaanse nationaliteit.
Ingevolge de inwerkingtreding van
de Koppelingswet heeft zij geen
recht meer op bijstandverstrekking.
Daarvoor ontving zij een eenoudergezin-uitkering
ten behoeve van
haar en haar minderjarige zoontje
N. Sinds 1 december 1998 heeft zij
een Rvb-uitkering. Deze is echter alleen
bedoeld voor M., gezien het feit
dat N. de Nederlandse nationaliteit
heeft. De vader van N. is al jaren
spoorloos. Haar bezwaar tegen de afwijzing
van haar aanvraag om een
bijstandsuitkering ten behoeve van
N. wordt gegrond verklaard. Met ingang
van 17 december 1998 wordt
alsnog een bijstandsuitkering toegekend
ten behoeve van N. ter hoogte
van het verschil tussen de norm voor
een alleenstaande ouder en de norm
voor een alleenstaande, dat wil zeggen
twintig procent van de bijstandsnorm
voor gehuwden ouder dan 21
jaar onder verrekening van het bedrag
waarmee M.'s inkomsten de
norm voor een alleenstaande van 21
jaar en ouder overschrijdt.
Herziene beschikking op het bezwaar
ingevolge de Algemene wet bestuursrecht
naar aanleiding van een beschikking
ingevolge de Algemene bijstandswet
C)
Door u is beroep ingesteld bij de Arrondissementsrechtbank
naar aanleiding
van de beschikking op bezwaarschrift
van 5 maart 1999, verzenddatum
10 maart 1999.
Heroverweging van deze zaak geeft
ons aanleiding ons standpunt te wijzigen.
Voor de feiten, die betrekking hebben
op deze aangelegenheid, wordt verwezen
naar de beschikking op bezwaarschrift
van 5 maart 1999.
Ten aanzien van de overige relevante
feiten is ons nog het volgende gebleken.
Ingaande 1 december 1998 ontvangt
u een toelage c.q. dekking van de
kosten van medische verstrekkingen op
grond van de Regeling verstrekkingen
aan bepaalde categorieën vreemdelingen
(Rvb). De toelage bedroeg vanaf
de maand december 1998 ƒ 1.488,43
per maand.
Met betrekking tot uw bezwaren tegen
het besluit van 24 november 1998 hebben
wij het volgende overwogen.
Op grond van artikel 11, eerste lid van
de Abw kunnen burgemeester en wethouders
aan een persoon die geen recht
op bijstand heeft, gelet op alle omstandigheden,
in afwijking van paragraaf 1
bijstand verlenen indien zeer dringende
redenen daartoe noodzaken. Ingevolge
het bepaalde in artikel 13, eerste lid van
de Abw stemmen burgemeester en wethouders
de bijstand en de daaraan verbonden
verplichtingen af op omstandigheden,
mogelijkheden en middelen
van de betrokken persoon.
De voorgeschreven werkwijze ten aanzien
van de zogenaamde 'overgangsgevallen'
van de Koppelingswet schrijft
voor dat er een gesprek met de betrokken
cliënt moet worden gevoerd. De
cliënt, die nog niet (of niet meer) een
geldige verblijfstitel heeft, krijgt recht
op nog twee weken bijstand na de datum
van het gesprek. In het geval dat er
minderjarige kinderen betrokken zijn
kan worden besloten dat het recht op
bijstand zal bestaan nog gedurende vier
weken. Volgens de werkvoorschriften
van de Sociale Dienst Amsterdam is in
de situatie wanneer een onderhoudsplichtige
ouder die zelf geen recht op
bijstand heeft bijstandverstrekking ten
behoeve van het kind wel mogelijk. Er
moet worden onderzocht of er een andere
ouder is op wie een beroep kan
NEMESIS 2001 nr. 2 13