Utrechtse jaren - OngekendTalent

luisterde gebiologeerd naar de man die ons vertelde dat hij een student was die
samen met studiegenoten een gratis vakantie had georganiseerd voor arme
kinderen. Ik keek eens om me heen en nam de armoedzaaiers een voor een op.
Ik zag geen bekende gezichten en dat verbaasde mij een beetje. Ik wist toch
zeker dat mijn buurtgenootjes ook nooit op vakantie gingen. Ik was blijkbaar
een uitverkorene en dat vond ik eigenlijk wel prettig. Had ik eindelijk eens iets
te vertellen op de eerste schooldag van het nieuwe schooljaar.
De vakantie was geweldig. Ik dronk de hele dag verse melk, die smaakte als de
koffiemelk van mijn moeder, de studenten organiseerden spelletjes en feestjes,
studeerden een toneelstuk met ons in en vertelden spannende verhalen bij het
kampvuur. Het hoogtepunt was een speurtocht door het bos waar we jacht
maakten op twee criminelen die de boeren hadden beroofd. Er werd zelfs
geschoten en dat was voor mij het sein om mijn stiekem terug te trekken in het
hooi. De dagen erna vlogen veel te snel voorbij en toen ik eenmaal weer thuis
was voelde ik een heimwee die ik tijdens de vakantie nooit had gevoeld. Utrecht
was me voorgoed kwijt.
Pagina 18